Rogienice Włościańskie
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Rogienice Włościańskie – wieś poświadczona w spisie powszechnym z 1921, znajdująca się przy drodze z Łomży do Kolna, odległa od Łomży (najbliższa stacja kolejowa) o 12 km (ówcześnie w powiecie Łomża, w gminie Rogienice), znajdująca się we właściwościach sądu grodzkiego w Stawiskach, przynależna do parafii rzymskokatolickiej w Małym Płocku (najbliższy urząd pocztowy), liczyła 315 mieszkańców narodowości polskiej, w tym 24 wyznania żydowskiego[1].
Miejscowość nie występuje w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego w opisie gminy Rogienice, wśród wsi szlacheckich wymieniono: Rogienice Wypychy i Rogienice Piaseczne, a wśród wsi włościańskich Rogienice Wielkie. Nie ma w tym wykazie Rogienic Włościańskich[2]. Nie występuje na mapie topograficznej rosyjskiej z 1915 r.[3], 202. Gehsen (Jeże)-Kolno wydanej przez Instytut Wojskowo-Geograficznny w Warszawie w 1921 r.[4], Łomża. Herausgegeben von der Kartogr Abteilung der Kgl.Preuk Landesaufnahme 1899.[5], Kolno. Wojskowy Instytut geograficzny Warszawa 1930[6].
Przypisy
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. t. 5: Województwo białostockie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 47; Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, T. Bystrzycki, Przemyśl–Warszawa: Wydawnictwo Książnicy Naukowej, [1933?], s. 1442.
- ↑ Rogienice (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 664.
- ↑ Mapa rosyjska z 1915 r.. [dostęp 2021-11-07].
- ↑ Stare mapy geograficzne okolicy Kolna. [dostęp 2021-11-08].
- ↑ Łomża. Herausgegeben von der Kartogr Abteilung der Kgl.Preuk Landesaufnahme 1899.. [dostęp 2021-11-08].
- ↑ Kolno. Wojskowy Instytut geograficzny Warszawa 1930 1:100 000. [dostęp 2021-11-08].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).