Rogienice Wielkie (gmina)

Rogienice (Wielkie)
gmina wiejska
1919-54 i 1973–76[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: białostockie
1939: warszawskie
1945: warszawskie
1945–54: białostockie
1973–75: białostockie
1975–76: łomżyńskie

Powiat

1919-32: kolneński
1932-54: łomżyński
1973–75: łomżyński

Siedziba

Rogienice (Wielkie)

Populacja (1974)
• liczba ludności


4836[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

25

brak współrzędnych
Portal Polska

Rogienice Wielkie (do 1954 Rogienice) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku oraz w latach 1973–1976[3] w woj. białostockim (przejściowo w woj. warszawskim), a następnie w woj. łomżyńskim (dzisiejsze woj. podlaskie). Siedzibą gminy były Rogienice (Wielkie).

Na początku okresu międzywojennego gmina Rogienice należała do powiatu kolneńskiego w woj. białostockim, a w związku ze zniesieniem powiatu 1 kwietnia 1932 roku gminę przyłączono do powiatu łomżyńskiego w tymże województwie[4]. 1 kwietnia 1939 roku gminę Rogienice wraz z całym powiatem łomżyńskim przyłączono do woj. warszawskiego[5].

Przez krótki okres po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną, lecz już z dniem 18 sierpnia 1945 roku została wraz z powiatem łomżyńskim wyłączona z woj. warszawskiego i przyłączona z powrotem do woj. białostockiego[6]. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina była podzielona na 25 gromad[7]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8].

Reaktywowano ją jako gminę Rogienice Wielkie 1 stycznia 1973 roku w tymże powiecie i województwie[9]. Gmina objęła wówczas sołectwa Budy-Mikołajki, Chludnie, Dobrzyjałowo, Drożęcin-Lubiejewo, Górki-Sypniewo, Górki-Szewkowo, Karwowo, Kisielnica, Kobylin, Kołaki-Strumienie, Kołaki-Wietrzychowo, Murawy, Nagórki, Pęza, Popki, Rogienice Piaseczne, Rogienice Wielkie, Rogienice-Wypychy, Stary Cydzyn, Stary Drożęcin, Śmiarowo, Waśki, Włodki, Wysokie Małe, Wysokie Wielkie i Zalesie[10]. 1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. łomżyńskiego[11]. 2 lipca 1976 roku została zniesiona, a jej tereny włączone do gmin Mały Płock, Piątnica i Stawiski[12].

Demografia

W II Rzeczypospolitej

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę w ówczesnych granicach zamieszkiwało 5.369 osób – 5.200 było wyznania rzymskokatolickiego, 43 prawosławnego, 34 ewangelickiego, a 92 mojżeszowego. Jednocześnie 5.328 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 19 żydowską a 22 rosyjską. Było tu 791 budynków mieszkalnych[13].

Przypisy

  1. ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
  3. ↑ Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 1 lipca 1976
  4. ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 3, poz. 18
  5. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
  6. ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167
  7. ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  8. ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  9. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  10. ↑ Uchwała nr XXI/72/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 9 grudnia 1972 r (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 1973 r. nr 1, poz. 1).
  11. ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  12. ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143
  13. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 47.
Powiat kolneński (1867–1932 i 1948–75)
  • Siedziba powiatu – Kolno
Przynależność wojewódzka
Miasta
(1867–1932 i 1948–75)
Gminy wiejskie
(1867–1932, 1948–54 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Powiat łomżyński (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Gmina Rogienice (II Rzeczpospolita)
Wsie
Kolonie
Folwarki
Osada młyńska

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).