Rogownica drobnokwiatowa
| |||
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
| Nadgromada | rośliny telomowe | ||
| Gromada | rośliny naczyniowe | ||
| Podgromada | rośliny nasienne | ||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | goździkopodobne | ||
| Rząd | goździkowce | ||
| Rodzina | goździkowate | ||
| Rodzaj | rogownica | ||
| Gatunek | rogownica drobnokwiatowa | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Cerastium brachypetalum Pers. | |||
| Synonimy | |||
|---|---|---|---|
| |||
Rogownica drobnokwiatowa (Cerastium brachypetalum Pers.) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae).
Rozmieszczenie geograficzne
Zwarty zasięg występowania obejmuje Europę; ponadto rośnie w południowo-zachodniej Azji, północnej Afryce i Ameryce Północnej[3]. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadkim; rośnie tylko na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej[4].
Morfologia
- Łodyga
- Pokryta odstającymi włosami.
- Liście
- Wydłużone, jajowate, długości 1-2 cm.
- Kwiaty
- Białe, zebrane w luźny kwiatostan. Podsadki zielone, owłosione. Płatki nie dłuższe od działek. Działki owłosione na końcach. Paznokieć owłosiony u nasady. Szypułki w czasie owocowania kilka razy dłuższe od kielicha. Nitki pręcików owłosione. Szyjek słupka 5[5].
Biologia i ekologia
Roślina dwuletnia. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z klasy Festuco-Brometea[6]. Liczba chromosomów 2n = 72, 88, 90[7].
Zmienność
Gatunek zróżnicowany na kilka podgatunków[8]:
- Cerastium brachypetalum subsp. atheniense (Lonsing) P.D.Sell & Whitehead
- Cerastium brachypetalum subsp. corcyrense (Möschl) P.D.Sell & Whitehead
- Cerastium brachypetalum subsp. doerfleri (Halácsy ex Hayek) P.D.Sell & Whitehead
- Cerastium brachypetalum subsp. pindigenum (Lonsing) P.D.Sell & Whitehead
- Cerastium brachypetalum subsp. roeseri (Boiss. & Heldr.) Nyman
- Cerastium brachypetalum subsp. tauricum (Spreng.) Murb.
- Cerastium brachypetalum subsp. tenoreanum (Ser.) Soó
Zagrożenia i ochrona
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[9] w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia E). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię CR (krytycznie zagrożony)[10].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-12] (ang.).
- ↑ Mapa rozmieszczenia gatunku na Den virtuella floran [dostęp 2013-11-25].
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
- ↑ Cearstium brachypetalum na Flora of North America [dostęp 2013-11-25].
- ↑ The Plant List [dostęp 2013-11-25]
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Media użyte na tej stronie
eigenes Foto von 1987, Unterfranken