Rohan Bopanna

Rohan Bopanna
Ilustracja
Państwo

 Indie

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1980
Bengaluru

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Scott Davidoff

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

213 (23 lipca 2007)

Australian Open

2Q (2007, 2008)

Wimbledon

1Q (2007)

US Open

2Q (2007)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

22

Najwyżej w rankingu

3 (22 lipca 2013)

Australian Open

3R (2008, 2011, 2012, 2014, 2016, 2018)

Roland Garros

SF (2022)

Wimbledon

SF (2013, 2015)

US Open

F (2010)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie
Igrzyska azjatyckie
złotoPalembang 2018gra podwójna
Igrzyska afro-azjatyckie
złotoHajdarabad 2003gra podwójna
złotoHajdarabad 2003gra drużynowa

Rohan Bopanna (ur. 4 marca 1980 w Bengaluru) – hinduski tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa i Pucharze Hopmana, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016), medalista igrzysk azjatyckich oraz igrzysk afro-azjatyckich.

Kariera tenisowa

Karierę zawodową rozpoczął w roku 2003. Wygrywał turnieje rangi ITF Men’s Circuit, jak i z serii ATP Challenger Tour. Pierwszy challengerowy tytuł wywalczył w Denver wspólnie z Aisamem-ul-Haq Qureshim. W roku 2006 osiągnął swój pierwszy finał rozgrywek ATP World Tour, w Ćennaju, będąc w parze z Prakashem Amritrajem (porażka z duetem Michal Mertiňák-Petr Pála). We wrześniu osiągnął swój drugi finał imprezy ATP World Tour, w Mumbaju, grając wspólnie z Mustafą Ghouse, gdzie w meczu o tytuł nie sprostali parze Mario Ančić-Mahesh Bhupathi.

W sezonie 2007, w sierpniu, doszedł do finału turnieju ATP World Tour w Mumbaju, grając z Qureshim. Kolejny finał rozgrywek ATP World Tour osiągnął w lipcu 2008 roku w Newport, na nawierzchni trawiastej (z Qureshim), a na początku sierpnia odniósł pierwsze zwycięstwo w rozgrywkach rangi ATP World Tour, w Los Angeles. W finale pokonali wspólnie z Erikiem Butorakiem parę Travis Parrott-Dušan Vemić 7:6(5), 7:6(5)[1].

We wrześniu 2008 roku awansował wraz z Maksem Mirnym do finału turnieju w Petersburgu. Na początku sezonu 2009 osiągnął razem z Jarkko Nieminenem finał rozgrywek w San Josè. Po drodze zdołali wyeliminować deblową parę nr 1. w rankingu światowym, Boba Bryana i Mike’a Bryana[2], lecz w spotkaniu finałowym przegrali z parą Tommy Haas-Radek Štěpánek 2:6, 3:6.

Sezon 2010 Bopanna rozpoczął od turnieju w Ćennaju, ale odpadł w początkowej fazie rywalizacji, wspólnie z Bhupathim. W dniach 1–7 lutego wziął udział w turnieju SA Tennis Open rozgrywanym w Johannesburgu. W parze z Aisamem-ul-Haq Qureshim wygrał swój drugi turniej ATP World Tour. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę nr 2. turnieju Johan Brunström-Jean-Julien Rojer, duet nr 3. rozgrywek Eric Butorac-Rajeev Ram, a w finale wynikiem 2:6, 6:3, 10-5 debel Karol Beck-Harel Lewi. Na początku kwietnia osiągnął wspólnie z Qureshim finał turnieju na kortach ziemnych w Casablance, jednak mecz finałowy przegrali z deblem Robert Lindstedt-Horia Tecău 2:6, 6:3, 7-10. Swój kolejny finał rozgrywek ATP World Tour Hindus rozegrał wspólnie z Qureshim w Nicei. Pojedynek finałowy zakończył się porażką Bopanny z deblem nr 3. turnieju Marcelo Melo i Bruno Soaresem. Pod koniec lipca Hindus wspólnie z Belgiem Kristofem Vliegenem dotarli do finału zawodów w Atlancie. Decydujący o tytule pojedynek para przegrała jednak z Amerykanami Scottem Lipskym i Rajeevem Ramem. Pod koniec sierpnia Bopanna razem z Qureshim awansowali do finału imprezy w New Haven, eliminując pod drodze m.in. debel grający z nr 2. Mahesh Bhupathi-Maks Mirny. W finale jednak przegrali po raz kolejny w sezonie z duetem Lindstedt-Tecău. Na początku września awansował z Qureshim do finału wielkoszlemowego US Open. Po drodze pokonał duet nr 2. w turnieju Daniel Nestor-Nenad Zimonjić, jednak w finale azjatycki debel przegrał 6:7(5), 6:7(4) z braćmi Bobem i Mike Bryanami. Pod koniec października Hindus wraz z Qureshim zagrał w Petersburgu, gdzie Bopanna osiągnął tam siódmy finał w sezonie, jednak w finale musiał uznać wyższość Włochów Daniele Braccialiego i Potito Starace.

W czerwcu 2011 roku, w parze z Qureshim wygrali zawody w niemieckim Halle, pokonując w finale duet Robin Haase-Milos Raonic. W połowie października azjatycki debel triumfował w Sztokholmie, gdzie w finale byli lepsi od pary Marcelo Melo-Bruno Soares. Miesiąc później Azjaci zwyciężyli po raz pierwszy w karierze w zawodach kategorii ATP World Tour Masters 1000, w Paryżu[3]. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę Michaël Llodra-Nenad Zimonjić, a w finale Francuzów Juliena Benneteau i Nicolasa Mahuta.

W marcu 2012 roku, w parze z Maheshem Bhupathim, Bopanna wygrał zawody w Dubaju. W finale hinduski debel odniósł zwycięstwo nad polską parą FyrstenbergMatkowski 6:4, 3:6, 10-5[4]. W sierpniu osiągnął finał rozgrywek w Cincinnati, gdzie występował razem z Bhupathim, a w październiku w Szanghaju. Drugi tytuł w sezonie Hindusi wywalczyli na początku listopada w Paryżu w ramach rozgrywek ATP World Tour Masters 1000. Finał wygrali 7:6(6), 6:3 z Aisamem-ul-Haq Qureshim i Jeanem-Julienem Rojerem. W listopadzie para z Indii osiągnęła finał turnieju ATP World Tour Finals rozgrywanego w Londynie. Debel w finale uległ Marcelowi Granollersowi i Markowi Lópezowi 5:7, 6:3, 3-10.

Pierwszy finał w 2013 roku Bopanna osiągnął pod koniec lutego w Marsylii, w parze z Colinem Flemingiem. W decydującym spotkaniu pokonali 6:4, 7:6(3) debel Aisam-ul-Haq Qureshi i Jean-Julien Rojer. Do kolejnego finału w roku Bopanna awansował z Maheshem Bhupathim, w Rzymie, zawodach z serii ATP World Tour Masters 1000. Hinduska para w finale nie sprostała Bobowi i Mike’owi Bryanom. Drugi turniej w sezonie Hindus wygrał w październiku, w Tokio. Tworzył wówczas parę deblową z Édouardem Rogerem-Vasselinem w finale pokonując Jamiego Murraya i Johna Peersa.

W 2014 roku Bopanna ponownie zaczął startować z Aisamem-ul-Haq Qureshim. Debliści wspólnie, w styczniu, awansowali do finału w Sydney, w którym ponieśli porażkę z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W lutym azjatycki debel zwyciężył podczas rywalizacji w Dubaju, po finale z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W maju Azjaci zanotowali finał w Nicei, w którym ulegli parze Martin KližanPhilipp Oswald.

W sezonie 2015 pierwszy tytuł Bopanna wygrał w styczniu podczas turnieju w Sydney, startując w parze z Danielem Nestorem. Kolejne zwycięstwo debel odniósł w Dubaju, pokonując w finale Qureshiego i Zimonjicia. W Casablance razem z Florinem Mergeą przegrali w meczu mistrzowskim z parą Rameez JunaidAdil Shamasdin. Na początku maja Bopanna z Mergeą zostali mistrzami ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, po zwycięskiej rundzie finałowej z Marcinem Matkowskim i Nenadem Zimonjiciem. W czerwcu Hindus został mistrzem zawodów w Stuttgarcie razem z Mergeą. W finale debel ten był lepszy od Alexandra Peii i Bruna Soaresa. Tydzień później w Halle przegrali w ostatnim meczu z parą Raven KlaasenRajeev Ram. Na koniec sezonu dotarli do finału turnieju ATP World Tour Finals w Londynie, lecz ulegli w nim duetowi Jean-Julien Rojer–Horia Tecău.

Sezon 2016 Hindus zaczął od awansu do finału turnieju w Sydney wspólnie z Mergeą, jednakże ulegli w nim Jamiemu Murrayowi oraz Bruno Soaresowi. Drugi w sezonie finał Hindus osiągnął na początku maja w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie ponosząc porażkę z Jeanem-Julienem Rojerem i Horią Tecău. W sierpniu zajął 4. miejsce w turnieju gry mieszanej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro partnerując Sanii Mirzie.

W sezonie 2017 Bopanna został mistrzem French Open w konkurencji gry mieszanej, partnerując Gabrieli Dabrowskiej. W finale pokonali 2:6, 6:2, 12–10 Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha broniąc w super tie-breaku dwóch piłek meczowych[5]. Bopanna wygrał również trzy turnieje w grze podwójnej, z różnymi partnerami. Odniósł sukces najpierw w Ćennaju, potem w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo i w Wiedniu. W stolicy Austrii Bopanna wygrał finał 7:6(7), 6:7(4), 11–9 wspólnie z Pablem Cuevasem przeciwko Marcelo Demolinerowi i Samowi Querreyowi w drugim secie broniąc dwa meczbole[6]. Ponadto Hindus zagrał w trzech przegranych finałach.

Rohan Bopanna reprezentuje swój kraj w rozgrywkach międzynarodowych. W Pucharze Davisa zadebiutował w roku 2002 przeciwko Australii. W 2003 roku jego zespół był bliski awansu do grupy światowej, gdzie gra 16. najlepszych męskich reprezentacji na świecie. W play-offach o wejście do czołówki Indie przegrały z Holandią 0:5. Również w 2005 roku i 2009 odpadł z rywalizacji w play-offach, natomiast w 2010 roku awansował z zespołem do najwyższej klasy, eliminując Brazylię, z którą Hindus zdobył decydujący punkt, po wygranej nad Ricardo Mello.

Ponadto brał udział w nieoficjalnych mistrzostwach drużyn mieszanych, Pucharze Hopmana, najczęściej partnerując Sanii Mirzie.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w lipcu 2007 roku na 213. miejscu, a w klasyfikacji deblistów w lipcu 2013 roku zajmował 3. pozycję.

Finały w turniejach ATP Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (22–31)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.9 stycznia 2006ĆennajTwardaIndie Prakash AmritrajSłowacja Michal Mertiňák
Czechy Petr Pála
2:6, 5:7
Finalista2.2 października 2006MumbajTwardaIndie Mustafa GhouseChorwacja Mario Ančić
Indie Mahesh Bhupathi
4:6, 7:6(6), 8–10
Finalista3.30 września 2007MumbajTwardaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiSzwecja Robert Lindstedt
Finlandia Jarkko Nieminen
6:7(3), 6:7(5)
Finalista4.13 lipca 2008NewportTrawiastaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiStany Zjednoczone Mardy Fish
Stany Zjednoczone John Isner
4:6, 6:7(1)
Zwycięzca1.11 sierpnia 2008Los AngelesTwardaStany Zjednoczone Eric ButoracStany Zjednoczone Travis Parrott
Serbia Dušan Vemić
7:6(5), 7:6(5)
Finalista5.27 października 2008PetersburgTwarda (hala)Białoruś Maks MirnyStany Zjednoczone Travis Parrott
Słowacja Filip Polášek
6:3, 6:7(4), 8–10
Finalista6.15 lutego 2009San JoséTwarda (hala)Finlandia Jarkko NieminenNiemcy Tommy Haas
Czechy Radek Štěpánek
2:6, 3:6
Zwycięzca2.7 lutego 2010JohannesburgTwardaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiSłowacja Karol Beck
Izrael Harel Lewi
2:6, 6:3, 10–5
Finalista7.11 kwietnia 2010CasablancaCeglanaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiSzwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
2:6, 6:3, 7–10
Finalista8.22 maja 2010NiceaCeglanaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiBrazylia Marcelo Melo
Brazylia Bruno Soares
6:1, 3:6, 5–10
Finalista9.25 lipca 2010AtlantaTwardaBelgia Kristof VliegenStany Zjednoczone Scott Lipsky
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
3:6, 7:6(4), 10–12
Finalista10.29 sierpnia 2010New HavenTwardaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiSzwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
4:6, 5:7
Finalista11.11 września 2010US Open, Nowy JorkTwardaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:7(4)
Finalista12.1 listopada 2010PetersburgTwarda (hala)Pakistan Aisam-ul-Haq QureshiWłochy Daniele Bracciali
Włochy Potito Starace
6:7(6), 6:7(5)
Zwycięzca3.12 czerwca 2011HalleTrawiastaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiHolandia Robin Haase
Kanada Milos Raonic
7:6(8), 3:6, 11–9
Zwycięzca4.23 października 2011SztokholmTwarda (hala)Pakistan Aisam-ul-Haq QureshiBrazylia Marcelo Melo
Brazylia Bruno Soares
6:1, 6:3
Zwycięzca5.13 listopada 2011ParyżTwarda (hala)Pakistan Aisam-ul-Haq QureshiFrancja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
6:2, 6:4
Zwycięzca6.3 marca 2012DubajTwardaIndie Mahesh BhupathiPolska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:4, 3:6, 10–5
Finalista13.19 sierpnia 2012CincinnatiTwardaIndie Mahesh BhupathiSzwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
4:6, 4:6
Finalista14.14 października 2012SzanghajTwardaIndie Mahesh BhupathiCzechy Radek Štěpánek
Indie Leander Paes
7:6(7), 3:6, 5–10
Zwycięzca7.4 listopada 2012ParyżTwarda (hala)Indie Mahesh BhupathiPakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Holandia Jean-Julien Rojer
7:6(6), 6:3
Finalista15.12 listopada 2012LondynTwarda (hala)Indie Mahesh BhupathiHiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
5:7, 6:3, 3–10
Zwycięzca8.24 lutego 2013MarsyliaTwarda (hala)Wielka Brytania Colin FlemingPakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Holandia Jean-Julien Rojer
6:4, 7:6(3)
Finalista16.19 maja 2013RzymCeglanaIndie Mahesh BhupathiStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 3:6
Zwycięzca9.6 października 2013TokioTwardaFrancja Édouard Roger-VasselinWielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
7:6(5), 6:4
Finalista17.11 stycznia 2014SydneyTwardaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiKanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:7(3), 6:7(3)
Zwycięzca10.1 marca 2014DubajTwardaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiKanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:3
Finalista18.24 maja 2014NiceaCeglanaPakistan Aisam-ul-Haq QureshiSłowacja Martin Kližan
Austria Philipp Oswald
2:6, 0:6
Zwycięzca11.17 stycznia 2015SydneyTwardaKanada Daniel NestorHolandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:4, 7:6(5)
Zwycięzca12.28 lutego 2015DubajTwardaKanada Daniel NestorPakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:1
Finalista19.11 kwietnia 2015CasablancaCeglanaRumunia Florin MergeaAustralia Rameez Junaid
Kanada Adil Shamasdin
6:3, 2:6, 7–10
Zwycięzca13.10 maja 2015MadrytCeglanaRumunia Florin MergeaPolska Marcin Matkowski
Serbia Nenad Zimonjić
6:2, 6:7(5), 11–9
Zwycięzca14.14 czerwca 2015StuttgartTrawiastaRumunia Florin MergeaAustria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
5:7, 6:2, 10–7
Finalista20.21 czerwca 2015HalleTrawiastaRumunia Florin MergeaPołudniowa Afryka Raven Klaasen
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
6:7(5), 2:6
Finalista21.22 listopada 2015LondynTwarda (hala)Rumunia Florin MergeaHolandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
4:6, 3:6
Finalista22.16 stycznia 2016SydneyTwardaRumunia Florin MergeaWielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
3:6, 6:7(7)
Finalista23.8 maja 2016MadrytCeglanaRumunia Florin MergeaHolandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
4:6, 6:7(5)
Zwycięzca15.8 stycznia 2017ĆennajTwardaIndie Jeevan NedunchezhiyanIndie Purav Raja
Indie Divij Sharan
6:3, 6:4
Finalista24.4 marca 2017DubajTwardaPolska Marcin MatkowskiHolandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:4, 3:6, 3–10
Zwycięzca16.23 kwietnia 2017Monte CarloCeglanaUrugwaj Pablo CuevasHiszpania Feliciano López
Hiszpania Marc López
6:3, 3:6, 10–4
Finalista25.1 lipca 2017EastbourneTrawiastaBrazylia André SáStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(4), 4:6, 3–10
Finalista26.13 sierpnia 2017MontrealTwardaChorwacja Ivan DodigFrancja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:3, 6–10
Zwycięzca17.29 października 2017WiedeńTwarda (hala)Urugwaj Pablo CuevasBrazylia Marcelo Demoliner
Stany Zjednoczone Sam Querrey
7:6(7), 6:7(4), 11–9
Zwycięzca18.5 stycznia 2019PuneTwardaIndie Divij SharanWielka Brytania Luke Bambridge
Wielka Brytania Jonny O’Mara
6:3, 6:4
Finalista27.16 czerwca 2019StuttgartTrawiastaKanada Denis ShapovalovAustralia John Peers
Brazylia Bruno Soares
5:7, 3:6
Zwycięzca19.10 stycznia 2020DohaTwardaHolandia Wesley KoolhofWielka Brytania Luke Bambridge
Meksyk Santiago González
3:6, 6:2, 10–6
Finalista28.25 października 2020AntwerpiaTwarda (hala)Holandia Matwé MiddelkoopAustralia John Peers
Nowa Zelandia Michael Venus
3:6, 4:6
Zwycięzca20.9 stycznia 2022AdelaideTwardaIndie Ramkumar RamanathanChorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
7:6(6), 6:1
Zwycięzca21.6 lutego 2022PuneTwardaIndie Ramkumar RamanathanAustralia Luke Saville
Australia John-Patrick Smith
6:7(10), 6:3, 10–6
Finalista29.18 lutego 2022DohaTwardaKanada Denis ShapovalovHolandia Wesley Koolhof
Wielka Brytania Neal Skupski
6:7(4), 1:6
Finalista30.24 lipca 2022HamburgCeglanaHolandia Matwé MiddelkoopWielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
2:6, 4:6
Zwycięzca22.2 października 2022Tel Awiw-JafaTwarda (hala)Holandia Matwé MiddelkoopMeksyk Santiago González
Argentyna Andrés Molteni
6:2, 6:4
Finalista31.23 października 2022AntwerpiaTwarda (hala)Holandia Matwé MiddelkoopHolandia Tallon Griekspoor
Holandia Botic van de Zandschulp
6:3, 3:6, 5–10

Gra mieszana (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.8 czerwca 2017French Open, ParyżCeglanaKanada Gabriela DabrowskiNiemcy Anna-Lena Grönefeld
Kolumbia Robert Farah
2:6, 6:2, 12–10
Finalista1.28 stycznia 2018Australian Open, MelbourneTwardaWęgry Tímea BabosKanada Gabriela Dabrowski
Chorwacja Mate Pavić
6:2, 4:6, 9–11

Przypisy

  1. Maiden ATP doubles crown for Rohan Bopanna. worldofindiantennis.blogspot.com. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
  2. Bopanna-Nieminen shock Bryan brothers. thaindian.com. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
  3. Bopanna-Qureshi Capture First ATP World Tour Masters 1000 Title. atpworldtour.com. [dostęp 2011-11-14]. (ang.).
  4. ATP Staff: Bhupathi/Bopanna Capture First Title. [w:] ATP WORLD TOUR 2012 – WEEK 9 [on-line]. atpworldtour.com, 2012-03-03. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).
  5. Wirtualna Polska Media, Roland Garros: Rohan Bopanna i Gabriela Dabrowski wygrali dramatyczny finał miksta – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 8 czerwca 2017 [dostęp 2017-11-12] (pol.).
  6. Wirtualna Polska Media, ATP Wiedeń: Lucas Pouille z rewanżem za Marsylię. Jo-Wilfried Tsonga zastopowany w finale – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 29 października 2017 [dostęp 2017-11-12] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Bopanna WM19 (7) (48521871331).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Bopanna WM19 (7)