Rojownik

Rojownik
	; Rojownik włochaty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Saxifraganae
Rząd	skalnicowce
Rodzina	gruboszowate
Rodzaj	rojownik
	Nazwa systematyczna
	Jovibarba Opiz; Seznam Rostlin Kveteny Ceské 54. Jul-Dec 1852
	Typ nomenklatoryczny
	Jovibarba hirta (L.) Opiz
Synonimy
	Diopogon A. Jordan et Fourreau; Sempervivum Linnaeus sect. Jovibarba de Candolle in A. P. de Candolle and A. L. P. P. de Candolle;
	Diopogon A. Jordan et Fourreau; Sempervivum Linnaeus sect. Jovibarba de Candolle in A. P. de Candolle and A. L. P. P. de Candolle;

Rojownik, rojnik^[5], rojniczek^[6] (Jovibarba Opiz) – rodzaj roślin należący do rodziny gruboszowatych. Takson siostrzany lub takson włączany jako sekcja do rodzaju rojnik (Sempervivum). Obejmuje trzy gatunki występujące w Europie i Azji^[4], z czego dwa rosną dziko w granicach Polski (rojownik pospolity J. sobolifera i włochaty J. hirta)^[5]. Byliny monokarpiczne^[4].

Morfologia

Pokrój: Rośliny o pędzie nierozgałęzionym, gruboszowatym, osiągającym od 8 do 25 cm wysokości^[4].
Liście: Skrętoległe, siedzące, gruboszowate, tworzą przyziemną rozetę. Blaszka podługowata do owalnej, osiągające długość 2–4 (rzadziej 6 cm), nagie lub orzęsione na brzegach^[4].
Kwiaty: Siedzące lub krótkoogonkowe (do 1 mm długości) tworzą szczytową wierzchotkę. Kwiaty wzniesione w górę, 6–7-krotne. Działki kielicha połączone u nasady, podobne do siebie. Płatki korony kwiatu prosto wzniesione, zielonkawo-białe, zielonkawo-żółtawe i żółtawe, na brzegu frędzlowate. Pręciki w liczbie dwukrotnie większej od członów okółku okwiatu; o nitkach przyległych do płatków korony. Słupek prosto wzniesiony, o kulistej zalążni i znacznie krótszej od niej szyjki^[4].
Owoce: Torebki wzniesione, zawierające nasiona zwykle brązowe, prążkowane^[4].
Rośliny podobne: Rośliny z rodzaju rojnik różnią się odgiętymi i całobrzegimi płatkami, kwiatami 8 do 16-krotnymi^[4].

Systematyka

Pozycja systematyczna^[2]

Rodzaj Jovibarba należy do rodziny gruboszowatych Crassulaceae, do rzędu skalnicowców (Saxifragales) i wraz z nim do okrytonasiennych. W obrębie gruboszowatych należy do podrodziny Sedoideae, plemienia Sedeae, podplemienia Sedinae^[7]. Bywa łączony z rodzajem rojnik Sempervivum^[8]^[9], wraz z którym tworzy klad. Oba taksony są jednak monofiletyczne (siostrzane). Rozdzielenie ich linii nastąpiło ok. 5–9 milionów lat temu, przy czym większość gatunków w obu rodzajach wyewoluowała w ciągu ostatnich dwóch milionów lat^[10].

Wykaz gatunków^[5]^[4]

Pierwsza nazwa naukowa według listy krajowej^[5], druga – obowiązująca według bazy taksonomicznej Plants of the World online^[8] i World Flora Online^[9]

rojownik pospolity, rojnik pospolity Jovibarba sobolifera (Sims) Opiz ≡ Sempervivum globiferum subsp. globiferum
rojownik włochaty, rojnik włochaty Jovibarba hirta (L.) Opiz ≡ Sempervivum globiferum subsp. hirtum (L.) 't Hart & Bleij
rojownik Heuffela, rojniczek Heuffela^[6] Jovibarba heuffelii (Schott) Á. Löve & D. Löve ≡ Sempervivum heuffelii Schott

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
↑ ^a ^b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-05].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Richard A. Lis: Jovibarba (de Candolle) Opiz. W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-06-09].
↑ ^a ^b ^c ^d ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 102, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ ^a ^b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: officina botanica, 2008, s. 107. ISBN 978-83-925110-5-2.
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
↑ ^a ^b Sempervivum L.. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-09-08].
↑ ^a ^b Jovibarba Opiz., WFO .
↑ Johannes T.J.T. Klein Johannes T.J.T., Joachim W.J.W. Kadereit Joachim W.J.W., Phylogeny, Biogeography, and Evolution of Edaphic Association in the European Oreophytes Sempervivum and Jovibarba (Crassulaceae), „International Journal of Plant Sciences”, 176 (1), 2015, DOI: 10.1086/677948 .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).

[A-3] Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-05].

[america-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Richard A. Lis: Jovibarba (de Candolle) Opiz. W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-06-09].

[checklist-5] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 102, ISBN 978-83-62975-45-7 .

[gawrys-6] Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: officina botanica, 2008, s. 107. ISBN 978-83-925110-5-2.

[7] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].

[powo-8] Sempervivum L.. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-09-08].

[wfo-9] Jovibarba Opiz., WFO .

[10] Johannes T.J.T. Klein Johannes T.J.T., Joachim W.J.W. Kadereit Joachim W.J.W., Phylogeny, Biogeography, and Evolution of Edaphic Association in the European Oreophytes Sempervivum and Jovibarba (Crassulaceae), „International Journal of Plant Sciences”, 176 (1), 2015, DOI: 10.1086/677948 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Rojownik

Morfologia

Systematyka

Przypisy

Media użyte na tej stronie