Rokitno (osiedle typu miejskiego)
 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Powierzchnia | 5.52 km² | ||||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy | +380 3635 | ||||
| Kod pocztowy | 34200 | ||||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
 51°17′14″N 27°12′37″E/51,287222 27,210278 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina | |||||
Rokitno (ukr. Рокитне), do 1922 Ochotnikowo – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, siedziba administracyjna rejonu w obwodzie rówieńskim. Stacja kolejowa Rokitno Wołyńskie na linii Lublin–Kowel–Sarny–Korosteń–Kijów.
Historia
Pod koniec XIX w. rosyjski generał Ochotnikow, właściciel miejscowego majątku, doprowadził do wybudowania przy wsi Rokitno huty szkła i osiedla robotniczego; kilka lat później przy hucie powstała stacja kolejowa. Zapoczątkowało to rozwój miejscowości, którą od nazwiska założyciela nazwano Ochotnikowem (wieś Rokitno zachowała odrębność administracyjną)[2].
15 kwietnia 1927 miejscowość otrzymała prawa miejskie[3]. 1 października 1933 włączono do niej obszar koszar Korpusu Ochrony Pogranicza z gminy Kisorycze[4].
Do 17 września 1939 roku miasto znajdowało się w ówczesnym pow. sarneńskim w dawnym województwie wołyńskim i stanowiło garnizon macierzysty batalionu KOP „Rokitno” i placówki wywiadowczej KOP nr 7.
Podczas II wojny światowej Niemcy założyli w Rokitnie getto dla ludności żydowskiej, do którego przesiedlili także Żydów z okolicznych wsi. 26 sierpnia 1942 roku getto zostało zlikwidowane - na miejscu zginęło około 400 osób, 600 osób przewieziono do getta w Sarnach, zdołało zbiec około 300. W 1943 roku Rokitno było miejscem, do którego kierowali się polscy uchodźcy z rzezi wołyńskiej. Ze stacji kolejowej w Rokitnie Niemcy wywozili uchodźców na roboty przymusowe w III Rzeszy. Spośród polskich mężczyzn Niemcy sformowali oddział policji pomocniczej. Stali polscy mieszkańcy i część uchodźców pozostała w miejscowości do czasu ponownego zajęcia jej przez Armię Czerwoną (2-3 stycznia 1944). Polacy zostali ekspatriowani z Rokitna w 1945 roku[5].
W 1989 liczyło 7182 mieszkańców[6].
W 2013 liczyło 6789 mieszkańców[7].
Zabytki
- dawny kościół katolicki pw. św. Teresy powstały w l. 1931-1936, obecnie (2005 r.) dom kultury[2]
- kwatera żołnierzy polskich poległych w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku na zniszczonym cmentarzu rzymskokatolickim.
Przemysł
- huta szkła, rozbudowana po II wojnie światowej[2]
Przypisy
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.61
- ↑ a b c Grzegorz Rąkowski, Wołyń. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część I, Pruszków: Rewasz, 2005, s. 166-167, ISBN 83-89188-32-5, OCLC 69330692.
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 36, poz. 320
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 września 1933 r. o zmianie granic miasta Rokitna w powiecie sarneńskim, województwie wołyńskiem (Dz.U. z 1933 r. nr 73, poz. 537)
- ↑ Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000, ISBN 83-87689-34-3, ss.768-769
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населёння України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.91
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Ровненской области с 17 июля 2020 года
Flag of Rivne Oblast, Ukraine
Ярмарок у селищі Рокитне, в глибині видна синагога.
Autor: Sasha Kanskyi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rokytne сoat of arms, Rivne region, Ukraine
Flag of Rivne Oblast, Ukraine