Rokitno (powiat międzyrzecki)
| Artykuł | 52°32'54"N 15°38'30"E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°33'N, 15°39'E |
| - błąd | 2292 m |
| Odległość | 627 m |
| wieś | |
 Fragment miejscowości | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2005) | 470 |
| Strefa numeracyjna | 95 |
| Kod pocztowy | 66-341[1] |
| Tablice rejestracyjne | FMI |
| SIMC | 0185979 |
Położenie na mapie gminy Przytoczna _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Przytoczna") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego  | |
 52°32′54″N 15°38′30″E/52,548333 15,641667 | |
Rokitno (niem. Rokitten[2]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Przytoczna.
Wieś znajduje się w okolicach Pszczewskiego Parku Krajobrazowego, otoczona jest wieloma czystymi jeziorami. W pobliżu znajduje się m.in. jezioro Rokitno z ośrodkiem wypoczynkowym oraz jezioro Rokicienko.
Historia
Wieś duchowna, własność opata bledzewskiego, położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[3].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[4]. Rokitno należało do okręgu rokitnickiego tego powiatu i stanowiło część majątku Rokosowo, którego właścicielem był wówczas rząd pruski w Berlinie[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 432 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 46 dymów (domostw)[4]. Wzmiankowana była wówczas także Rokitno kolonia (2 domy, 30 osób)[4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Rokitniańskiej (Królowej Polski), z lat 1746-56, diecezjalne Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, będące miejscem licznych pielgrzymek. Kościół jest bazyliką mniejszą, gdzie znajduje się cudowny obraz Matki Bożej, ukoronowany w 1989 r. koronami papieskimi
- kaplica polna pod wezwaniem Najśw. Marii Panny, z 1758 roku
- zespół sierocińca dla chłopców, obecnie Dom Pomocy Społecznej:
- sierociniec, budynek główny, z 1848 roku, 1910 roku
- budynek administracyjny, z 1910 roku
- pralnia, z 1910 roku
- dom mieszkalny, z 1910 roku.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1096 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rokitten (GenWiki). [dostęp 2021-05-25]. (niem.).
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 30.
- ↑ a b c d Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowicza, 1846, s. 258-259.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 31. [dostęp 2013-01-28].
Linki zewnętrzne
- strona główna sanktuarium
- Rokitno na portalu polska-org.pl
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor:
Mapa powiatu międzyrzeckiego, Polska
Autor: AdrrDga, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
kościół par. p.w. MB Królowej Polski, 1746-56 Rokitno, Przytoczna