Rolnik Polski
| ||
Państwo | PRL | |
---|---|---|
Adres | Warszawa | |
Wydawca | Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” | |
Organ prasowy | Związek Samopomocy Chłopskiej | |
Język | polski | |
Pierwszy numer | 1947 | |
Ostatni numer | 1952 | |
Redaktor naczelny | Irena Grosz | |
OCLC | 1036647290 |
Rolnik Polski – polskie czasopismo dla mieszkańców wsi wydawane od września 1947[1] do maja 1952[2].
Czasopismo ukazywało się trzy razy w tygodniu z podtytułem Gazeta Związku Samopomocy Chłopskiej[3]. Wydawcą była Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, redakcja mieściła się w Warszawie. W skład zespołu redakcyjnego wchodzili m.in.: Feliks Fikus[1], Irena Grosz, Antoni Olcha, Stanisław Prószyński, Piotr Chmielecki, Piotr Gałązka, Zb. Bernacki[3]. Od 1947 z czasopismem współpracował działacz ruchu ludowego Józef Rączkowski[4].
Od 1 czerwca 1952[2] „Rolnik Polski” został połączony z „Gromadą” wydawaną od 1949 przez KC PZPR[5], tworząc czasopismo „Gromada – Rolnik Polski” wydawane przez RSW „Prasa”.
Przypisy
- ↑ a b Feliks Fikus. Za wspomnień. „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego”. 12/1, s. 129, 1973.
- ↑ a b I. Turowska-Bar: Polskie czasopisma o wsi i dla wsi od XVIII w. do r. 1960. Materiały bibliograficzno-katalogowe. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1963, s. 153.
- ↑ a b I. Turowska-Bar: Polskie czasopisma o wsi i dla wsi od XVIII w. do r. 1960. Materiały bibliograficzno-katalogowe. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1963, s. 152.
- ↑ Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. Warszawa 1989, s. 342.
- ↑ I. Turowska-Bar: Polskie czasopisma o wsi i dla wsi od XVIII w. do r. 1960. Materiały bibliograficzno-katalogowe. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1963, s. 91.
Bibliografia
- Irena Turowska-Bar: Polskie czasopisma o wsi i dla wsi od XVIII w. do r. 1960. Materiały bibliograficzno-katalogowe. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1963.
Linki zewnętrzne
- Czasopismo w katalogu Biblioteki Narodowej (pol.). [dostęp 2019-07-14].
- Czasopismo w bazie WorldCat (ang.). [dostęp 2019-07-14].
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).