Roman Śledź

Roman Śledź (ur. 12 maja 1948 w Malinówce) – polski rzeźbiarz współczesny.

Życiorys

Pochodzi z rodziny chłopskiej. Ukończył szkołę podstawową, W wieku 16 lat osierocony przez ojca, zajął się wraz z matką, prowadzeniem gospodarstwa i opieką nad młodszym rodzeństwem.

W latach 1968–1970 pracował jako traktorzysta w Kółku Rolniczym w Cycowie i na budowach w Lublinie.

W roku 1968, mając lat 20, zaintrygowany artykułem zamieszczonym w „Gazecie Lubelskiej” o rzeźbiarzach z Woli Korybutowej, podjął pierwszą próbę rzeźbiarską. Za pracę wysłaną na konkurs otrzymał dyplom od Muzeum Lubelskiego (1969).

Następnie przyszły nagrody i wyróżnienia, oraz zainteresowanie kolekcjonerów sztuki ludowej[1]. Pierwszym z nich był Ludwig Zimmerer, niemiecki dziennikarz i korespondent zachodnioniemieckich mediów w Polsce[2].

Roman Śledź został przyjęty w roku 1980 do Stowarzyszenia Twórców Ludowych[1], a na listę twórców ludowych Związku Cepelia został wpisany w roku 1983.

Artysta wciąż mieszka w Malinówce. Rzeźbi głównie sceny biblijne[1].

Problemy ze Służbą Bezpieczeństwa

Zainteresowanie ze strony zagranicznych miłośników sztuki było w latach 80. XX wieku przyczyną problemów artysty. Fakt częstych kontaktów z cudzoziemcami stał się przedmiotem zainteresowania Służby Bezpieczeństwa. Popularność artysty za granicą nie znajdowała zrozumienia u funkcjonariuszy i wielokrotnie musiał wstawiać się na przesłuchania, na których wyjaśniał, iż uczestnictwo w zagranicznych wystawach, czy wykonywanie rzeźb do niemieckich kościołów nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego.

Wystawy indywidualne

  • Dzięki rekomendacji profesora Aleksandra Jackowskiego z Instytutu Sztuki PAN, w roku 1978 Cepelia zorganizowała artyście w Warszawie pierwszą indywidualną wystawę[1].

Kolejne wystawy indywidualne:

Jego prace uczestniczyły również w licznych wystawach zbiorowych w: USA, Holandii i we Włoszech[1].

Nagrody

Główne wyróżnienia otrzymane przez artystę to: Nagroda im. Brata Alberta za twórczość religijną[1][5] (1979) oraz Nagroda im. Oskara Kolberga[6] przyznana w uznaniu zasług dla kultury ludowej (2002).

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Anetta Chrzanowska: Tradycje kultury ludowej w Powiecie Łęczyńskim. s. 13-14. [dostęp 2016-01-21].
  2. ↑ Jadwiga Migdał: Kolekcja sztuki ludowej i nieprofesjonalnej Ludwiga Zimmerera. Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie. [dostęp 2016-01-21].
  3. ↑ Rzeźby Romana Śledzia w Ratuszu, Wrota Podlasia [dostęp 2016-01-21].
  4. ↑ Ilona Sawicka: Lubię smutne twarze... Roman Śledź. Rzeźba. [dostęp 2016-01-20].
  5. ↑ Kronika X-XII 1979. cyfrowaetnografia.pl. s. 2. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)].
  6. ↑ Nagroda im. Oskara Kolberga. Za zasługi dla kultury ludowej. [dostęp 2016-01-20].

Bibliografia

  • Aleksander Jackowski, Sztuka zwana naiwną, str. 201
  • Aleksander Jackowski, Roman Śledź z Malinówki, katalog wystawy Galerii Spółdzielczego Zrzeszenia Wytwórców Rękodzieła Ludowego i Artystycznego w Warszawie, (1978)
  • Peter Helbich, Seht, welch ein mensch, katalog wystawy zbiorów Hansa Jürgen Rau, Frankfurt, Niemcy (1986)
  • Mirosława Latoszek, Monografia Romana Śledzia, praca magisterska, promotor Anna Kunczyńska-Iracka, Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej UW, Warszawa (1989)
  • Aleksander Jackowski, Ból, cierpienie, nadzieja, katalog wystawy Muzeum Podlaskiego w Białymstoku (2007)
  • Ilona Sawicka, Lubię smutne twarze..., katalog wystawy Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza w Chełmie (2013)
  • Frank Klimmeck, Seht welch ein Mensch, katalog wystawy, Rodenkirchen, Niemcy (2015)
  • Ecce homo. Seht, welch ein Mensch! Oto Człowiek. Retrospektive Roman Śledź/ Retrospektywa prac Romana Śledzia. Skulpturen und Skulpturengruppen zur Geschichte Jesu und seiner Passion. Historia życia Jezusa i jego męczeńskiej śmierci opowiedziana rzeźbą, red. Frank Klimeck, wyd. KomReGis Service Agentur UG, Oldenburg 2019 (publikacja polsko-niemiecka, tłum. Zuzanna Krzysztofik) ISBN 978-3-938501-42-9

Linki zewnętrzne