Roman (Tang)

Roman, imię świeckie Roman Iwanowicz Tang (ur. 3 października 1893 w Ariesburgu, zm. 18 lipca 1963) – rosyjski biskup prawosławny pochodzenia estońskiego.

Życiorys

Z pochodzenia Estończyk. Jego ojciec był luteraninem, matka wyznawała prawosławie. Ukończył ogólnokształcące kursy w Moskwie, uzyskując w 1916 egzamin dojrzałości^[1]. Następnie wstąpił do rosyjskiej szkoły wojskowej, brał udział w walkach w I wojnie światowej^[2].

Po rewolucji w Rosji udał się do rodzinnej Estonii i przez kolejne czternaście lat pracował jako pracownik biurowy w różnych instytucjach państwowych^[2]. Po zdaniu egzaminów równoważnych z programem seminarium duchownego 7 marca 1931 został wyświęcony na diakona, zaś 8 marca – na kapłana przez metropolitę tallińskiego i całej Estonii Aleksandra (jako celibatariusz^[1]). Następnie skierowano go do służby w cerkwi Objawienia Pańskiego w Jõhvi^[2]. Od 1933 przez siedem lat był kapelanem żeńskiego Monasteru Piuchtickiego^[2]. Następnie wrócił do swojej pierwszej parafii^[2].

Po śmierci biskupa tallińskiego Izydora został nominowany do objęcia po nim katedry, w związku z czym musiał zostać postrzyżony na mnicha. Wieczyste śluby złożył 7 kwietnia 1950 r. w monasterze Pskowsko-Pieczerskim, na ręce jego przełożonego, archimandryty Pimena, zachowując dotychczasowe imię^[2].

Jego chirotonia biskupia odbyła się 16 kwietnia tego samego roku w soborze św. Mikołaja i Objawienia Pańskiego w Leningradzie^[2]. W charakterze konsekratorów wystąpili patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy I, metropolita leningradzki Grzegorz oraz biskup łuski Symeon^[1].

W 1955 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wycofał go z katedry tallińskiej i estońskiej, mianując go biskupem pomocniczym eparchii leningradzkiej z tytułem biskupa łuskiego^[2]. W 1956 objął katedrę iwanowską, następnie w 1958 – kurską, zaś w 1959 – wileńską i litewską^[1]. W 1959 r. otrzymał również godność arcybiskupa^[1]. Zmarł w 1963 i został pochowany w monasterskiej cerkwi Świętego Ducha w Wilnie obok innych hierarchów zmarłych na katedrze wileńskiej i litewskiej^[2].

Przypisy