Roman Gineyko
 Roman Gineyko z wizytą u Haliny i Macieja Masłowskich[1], Otrębusy koło Warszawy, ok. 1943. | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Roman Gineyko (ur. 11 kwietnia 1892 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1955 tamże) – polski artysta-malarz.
Życiorys
Urodził się w Warszawie 11 kwietnia 1892 w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Jego rodzicami byli Adam i Elżbieta z Chrząszczewskich.
Uprawiał malarstwo stalugowe – (olejne, temperowe), ilustratorstwo i karykaturę. Specjalizował się w pejzażu i portrecie. Zajmował się także rysunkiem (węgiel, pastel, kreda). Studiował początkowo w latach 1918-1922 w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a następnie w Académie Colarossi w Paryżu (1923). W jego malarskim wykształceniu istotne były zagraniczne podróże artystyczne – w latach 1923-1925 do Francji, w 1930 i 1937 – do Włoch, Holandii i Belgii. W latach międzywojennych bywał często na Podhalu, zwłaszcza w Białce i Bukowinie Tatrzańskiej, gdzie organizował plenery malarskie. Ich pokłosiem były takie jego prace, jak: "Góralka", "Pejzaż z Bukowiny", "Narciarze", "Narciarze w chatce góralskiej"[2]. W tym okresie zajmował się również kolekcjonerstwem podhalańskiej sztuki ludowej[3]
Był członkiem ZZPAP (Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków), wchodząc w latach 1932-1935 w skład jego Zarządu. Jego zasługą było utworzenie w 1934 roku Biblioteki ZZPAP[4].
W latach powojennych (1947-1951) był zatrudniony w ówczesnym Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku radcy i starszego radcy Departamentu Twórczości Artystycznej (od 1 listopada 1948 Naczelnika Wydziału Plastyki w tym Departamencie).
Umarł 15 czerwca 1955 w Warszawie pochowany na cmentarzu Powązkowskim ("Stare Powązki") – kwatera: Ł, rząd 3, grób 17/18 ("Grób rodziny Chrząszczewskich i Gineyków") – zob. link zewn.:"Moje Cmentarze": https://web.archive.org/web/20160916235854/http://mojecmentarze.blogspot.com/2013/11/roman-gineyko.html. Jego żoną była Stanisława z Godlewskich, ur. 1897, zm. 12 marca 1970, pochowana na cmentarzu Powązkowskim ("Stare Powązki") – kwatera: jak wyżej[5].
Wybrane prace malarskie[6]
- "Dziewczyna z dzbankiem",
- "Chłopiec z jarzynami",
- "Pejzaż z Kazimierza",
- "Portret pani Szczyglińskiej",
- "Po pracy".
Wystawy indywidualne[7]
- 1929 – w Salonie Garlińskiego – Warszawa,
- 1932 – w Salonie "Niezależnych – Warszawa,
- 1938 – w IPS – Warszawa.
Wystawy zbiorowe[7]
- 1932 – Międzynarodowa Wystawa Karykatury, Wiedeń,
- 1933 – Wystawa w Sekcji Plastycznej,
- 1932 i 1938 – w IPS – Warszawa,
- 1933 – Wystawa w Sekcji Plastycznej Towarzystwa Przyjaciół Kazimierza nad Wisłą – Warszawa i Kazimierz nad Wisłą,
- 1936 i 1938 – Salon Plastyków ZZPAP (Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków),
- 1953, 1954 i 1955 – wystawy Okręgu Warszawskiego ZZPAP.
Przypisy
- ↑ Roman Gineyko był skoligacony z rodziną Masłowskich poprzez swą matkę Elżbietę z Chrząszczewskich i matkę Macieja Anielę z Ponikowskich, W okresie okupacji niemieckiej Masłowscy zamieszkiwali w Otrębusach w "Osadzie Wierzbówek" (należącej wówczas do rodziny Wierzbowskich, po wojnie w stanie narastającego skrajnego zaniedbania), położonej przy drodze od przystanku ówczesnej kolejki EKD w kierunku Nadarzyna po prawej za skrzyżowaniem z ul. Piaseckiego.
- ↑ .Zob: https://z-ne.pl/t,haslo,1409,gineyko_roman.html (dostęp: 2017-09-10)
- ↑ Zob.: https://www.zakopane.eu/assets/zakopaneEu/media/files/f585a7cc-3a09-4853-98fb-4838d0d922a8/tatrzanski-szlak-na-powazkach.pdf
- ↑ "Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP", wyd. Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków, Warszawa, 1972, s.149.
- ↑ W okresie powojennym zamieszkiwał w Warszawie przy ul. PiusaXI 11 m.13 (od 26 marca 1949 ul.Piękna), a także w Zalesiu Dolnym koło Piaseczna przy ul. Granicznej 5 (wówczas tę osadę zwano "Borówka" – zob. linki zewn.: https://www.zalesie-dolne.pl/drewniany-domek-przy-ul-granicznej-5/ [dostęp: 2020-07-23] i https://zalesie.b-cdn.net/wp-content/uploads/2019/11/Graniczna_5-zima-scaled.jpg [dostęp: 2020-07-23]). Był spokrewniony przez swoją matkę Elżbietę z Chrząszczewskich z Jadwigą z Chrząszczewskich – Trzeciakową – pedagog, pisarką dla dzieci i młodzieży (ur. ok. 1870 – zm. 28 lutego 1935 - w rodzinie zwaną "Ciocią Jadzią"). Był też spowinowacony przez swoją siostrę Irenę ("Renię") i siostrzenicę Zofię z Guttakowskich (zwaną w rodzinie: "Nini") – z jej mężem Felicjanem Lothem zasłużonym lekarzem, w okresie okupacji więźniem obozu na Pawiaku, a po wojnie – lekarzem kliniki dziecięcej "Omega" w Al.Jerozolimskich 57 w Warszawie.
- ↑ "Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP", op.cit.,s.149.
- ↑ a b "Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP", ibidem.
Bibliografia
- M. Wallis: Krótki rys twórczości – R. Gineyko, 1929;
- Maciej Masłowski: Gineyko, "Wiadomości Literackie", 1929, VI, nr 22;
- "Pion" 1935, nr 3;
- "Tęcza" 1935, nr 3;
- Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP, wyd. Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków, Warszawa, 1972;
- Zofia i Witold Paryscy: Internetowa Wielka Encyklopedia Tatrzańska – hasło "Gineyko Roman" – https://z-ne.pl/t,haslo,1409,gineyko_roman.html (dostęp: 2017-09-10).
Media użyte na tej stronie
It's my own faithful copy of the following photograph: Roman Gineyko visit to Halina and Maciej Maslowski, Otrebusy near Warsaw, ca 1943
Autor: MyName (jedrzej1224), Licencja: CC BY-SA 4.0
It's my own faithful copy of picture from following publication (in Polish): "Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP, ed.. Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków, Warszawa, 1972", p.149
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Romana Gineyko na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera Ł, rząd 3, grób 17, 18)