Roman Heck

Roman Heck
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1924
Leśmierz

Data i miejsce śmierci

19 października 1979
Wrocław

profesor nauk historycznych
Specjalność: mediewistyka
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Dziekan Wydziału Filozoficzno-Historycznego UWr

Roman Heck (ur. 8 listopada 1924 w Leśmierzu, zm. 19 października 1979 we Wrocławiu) – historyk średniowiecza, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego.

Życiorys

Studia ukończył we Wrocławiu, był uczniem prof. Ewy i Karola Maleczyńskich. W latach 1964–1966 był prodziekanem, a od 1966 do 1971 – dziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego; od 1970 do 1979 był kierownikiem Zakładu Historii Polski i Powszechnej do XV wieku.

Prowadził badania naukowe w dziedzinie średniowiecznej gospodarki, struktury społecznej i narodowościowej, a także kultury na Śląsku, dziejopisarstwa śląskiego i związków polsko-czeskich. Opracowywał również źródła historyczne dla szkół średnich i wyższych.

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskał w 1974 Bogumił Grott.

Zmarł śmiercią samobójczą[a]. Pochowany został na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu.

Publikacje

(wybór)[1]

  • Ruch husycki w Polsce: wybór tekstów źródłowych (do r. 1454) (razem z E. Maleczyńską), oprac. 1952
  • Polska w okresie monarchii stanowej: wybór tekstów, oprac. 1954
  • Zjazd głogowski w 1462 r., 1962
  • Tabor a kandydatura jagiellońska w Czechach, 1964
  • Śląsk w Polsce dzielnicowej i jego rozstanie z macierzą, 1966
  • Historia Czechosłowacji (razem z M. Orzechowskim), 1969
  • Wrocław, jego dzieje i kultura, 1978

Uwagi

  1. Informację o samobójstwie prof. R. Hecka podaje prof. Krzysztof Kawalec w swoim wspomnieniu o prof. H. Zielińskim opublikowanym w dolnośląskiej Gazecie Wyborczej.

Przypisy

  1. Anna Skowrońska, Westyna Gładkiewicz. Bibliografia prac Romana Hecka. „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”. 1, s. 1–17, 1981. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0037-7511 (pol.). 

Bibliografia