Roman Husarski

Cmentarz Rakowicki.
Grób Heleny i Romana Husarskich.

Roman Husarski, pseudonim literacki Roman Hussarski (ur. 29 listopada 1923 w Warszawie, zm. 8 czerwca 2004) – polski rzeźbiarz, architekt, pedagog, wynalazca, pisarz, twórca techniki piropiktury (wraz z żoną Heleną)^[1][2].

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Rzeźby i Architektury Wnętrz ASP w Krakowie, profesor dr hab. Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Debiutował jako poeta na łamach prasy w 1946 roku. Publikował także opowiadania gatunku "pulp fiction" w Co Tydzień Powieść. Po roku 1956 wycofał się z pisania prozy (jednak pozostał członkiem ZLP, a po 1989 SPP), publikując sporadycznie poezję w Tygodniku Powszechnym i Życiu Literackim.

Publikacje

• Nowy mur (1951) – powieść
• Jacht „Paradise” (1951) (współautor: Stanisław Lem) – sztuka teatralna

Ceramika

• 

  Helena i Roman Husarscy przy piropikturze Era Żelaza, zaprojektowanej dla Huty im. Lenina (ok. 1957).

• 

  Piropiktura Biegacze.
  Fasada hali KS Korona, Kraków ul. Kalwaryjska 9 (1958).

• 

  Mozaika Miasta.
  Hotel Cracovia, Kraków al. Focha 1 (1965).

• 

  Mozaika Modlitwa w Ogrójcu.
  Fasada kościoła Chrystusa Króla, Kraków ul. Zaskale 1 (1968).

• 

  Mozaika
  Willa Książków, Tarnów ul. Chopina 16 (1967).

Przypisy

Bibliografia

• Bogdan Gancarz: Piropiktura, czyli malowanie ogniem. Gość Krakowski, 2016-05-19. [dostęp 2017-01-19].
• Bożena Kostuch: Kolor i blask: ceramika architektoniczna oraz mozaiki w Krakowie i Małopolsce po 1945 roku. Kraków: Muzeum Narodowe, 2015, s. 39. ISBN 978-83-7581-202-2.
• Hussarski Roman. W: Wojciech Orliński: Co to są sepulki? Wszystko o Lemie. Kraków: Znak, 2007, s. 108-109. ISBN 978-83-240-0798-1.