Roman Igoriewicz
| ||||
| ||||
| książę dźwinogrodzki | ||||
| Okres | od 1206, 1208, 1210 do 1207, 1210, 1211 | |||
| Następca | Daniel Romanowicz | |||
| książę halicki | ||||
| Okres | 1207, 1211 | |||
| Następca | Daniel Romanowicz | |||
| Dane biograficzne | ||||
| Data śmierci | 1211 | |||
| Ojciec | Igor Światosławowicz | |||
Roman Igoriewicz (zm. 1211) – książę dźwinogrodzki (1206-1207, 1208-1210, 1210-1211) i halicki (1207, 1211), syn Igora Światosławowicza.
Po śmierci Romana Mścisławowicza zajął Zwenigród i został jego księciem, był też dwukrotnie księciem halickim. Po zdobyciu Halicza przez wojska węgierskie musiał się wycofać. Powróciwszy, aby umocnić swoją władzę, kazał stracić około 500 bojarów. Bojarzy wezwali na pomoc króla węgierskiego Andrzeja II. Wojska węgierskie powtórnie zajęły Halicz, a Roman trafił do ich niewoli. Bojarzy haliccy wykupili go z niewoli węgierskiej, i powiesili razem z bratem Światosławem[1].
Przypisy
- ↑ Dariusz Dąbrowski: Daniel Romanowicz król Rusi (ok. 1201-1264). Biografia polityczna. Kraków: Avalon, 2012, s. 72. ISBN 978-83-7730-069-5.