Roman Kłosowski
Roman Kłosowski (2012) | |
Data i miejsce urodzenia | 14 lutego 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 11 czerwca 2018 |
Zawód | |
Współmałżonek | Krystyna Kłosowska (do 2013, jej śmierć) |
Lata aktywności | 1953–2016[1] |
Odznaczenia | |
Roman Jan Kłosowski (ur. 14 lutego 1929 w Białej Podlaskiej, zm. 11 czerwca 2018 w Łodzi) – polski aktor filmowy i teatralny, reżyser teatralny, pedagog; w latach 1976−1981 dyrektor Teatru Powszechnego w Łodzi.
W serialach Czterdziestolatek (1974–1977) i Czterdziestolatek. 20 lat później (1993) i w filmie fabularnym Motylem jestem, czyli romans 40-latka (1976) Roman Kłosowski zagrał rolę technika budowlanego Romana Maliniaka. W 2011 powrócił w tej roli w 368. odcinku seriali Świat według Kiepskich.
Życiorys
Urodził się 14 lutego 1929 w Białej Podlaskiej[2]. Jako nastolatek zamieszkał w Warszawie. Absolwent Wydziału Aktorskiego (1953) oraz Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1965). W teatrze zadebiutował 1 września 1953[2]. Jego rolami dyplomowymi był Puk w Śnie nocy letniej Williama Szekspira w reżyserii Jana Kreczmara oraz Edek i Kolega w Pannie Maliczewskiej Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Janiny Romanówny[3]. Na deskach zawodowego teatru zadebiutował w Teatrze Polskim w Szczecinie, w spektaklu Szczęście Frania Włodzimierza Perzyńskiego (1953). Od 1955 był aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, gdzie występował w spektaklach Konrada Swinarskiego, Lidii Zamkow, Bohdana Korzeniewskiego i Ludwika René[3].
W latach 1976–1981 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Powszechnego w Łodzi, a także wykładowcą Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi[4][5]. Jego najbardziej znaną rolą na deskach Teatru Powszechnego była tytułowa rola w Szwejku wg Jaroslava Haška, w reżyserii Janusza Zaorskiego (1976)[6].
Na ekranie zadebiutował również w 1953. Filmy Cień (1956) w reżyserii Jerzego Kawalerowicza[7] oraz Pierwszy dzień wolności (1964) w reżyserii Aleksandra Forda[8], w których wystąpił w rolach pierwszoplanowych, znalazły się w konkursach głównych 9. i 18. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Od 1981 pracował w Teatrze Syrena w Warszawie. Jego pożegnaniem z widzami była rola Krappa w Ostatniej taśmie Samuela Becketta na deskach Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (2013)[9]. Zakończył karierę ze względu na prawie całkowitą utratę wzroku[10].
Żoną aktora była przez 58 lat Krystyna (zm. 7 czerwca 2013[11][12]). Synowa, Barbara Szcześniak, również jest aktorką[13].
Roman Kłosowski zmarł 11 czerwca 2018 w Łodzi[14][15]. Został pochowany 18 czerwca 2018 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (Q kolumbarium 8-2-9)[16].
Kariera zawodowa
- Teatry Dramatyczne w Szczecinie (1953–1955, aktor)[17]
- Teatr Domu Wojska Polskiego w Warszawie (1955–1957, aktor), przemianowany na Teatr Dramatyczny[18]
- Teatr Dramatyczny w Warszawie (1957–1961, aktor)
- Teatr Ludowy w Warszawie (1961–1974, aktor), przemianowany na Teatr Nowy[19]
- Teatr Nowy w Warszawie (1974–1976, aktor)
- Teatr Powszechny w Łodzi (1976–1981, dyrektor naczelny i artystyczny)
- Teatr Syrena w Warszawie (1981–1991, aktor)
Filmografia
- 1953: Trzy opowieści jako junak SP (odc. 1)
- 1953: Celuloza jako denuncjator
- 1956: Wraki jako Wacek, pomocnik kucharza
- 1956: Człowiek na torze jako palacz Marek Nowak
- 1956: Cień jako Witold, członek organizacji podziemnej
- 1957: Pętla jako Janek, monter sieci telefonicznej
- 1957: Kapelusz pana Anatola jako Kajtuś, członek bandy
- 1957: Ewa chce spać jako Lulek, kandydat na złodzieja
- 1957: Eroica jako podporucznik Szpakowski (odc. 2)
- 1958: Ósmy dzień tygodnia jako bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy
- 1958: Ostatni strzał jako wczasowicz
- 1958: Baza ludzi umarłych jako „Orsaczek”
- 1959: Tysiąc talarów jako bandyta
- 1959: Zamach jako „Mały”
- 1960: Zezowate szczęście jako robiący interesy z Piszczykiem w restauracji
- 1960: Szczęściarz Antoni jako strażnik pilnujący czołgu
- 1962: Klub kawalerów jako pomocnik fryzjera
- 1962: Gangsterzy i filantropi jako woźnica
- 1963: Zacne grzechy jako kowal Józwa
- 1963: Rozwodów nie będzie jako mężczyzna w USC
- 1964: Pierwszy dzień wolności jako Karol
- 1964: Giuseppe w Warszawie jako rikszarz
- 1965: Trzy kroki po ziemi jako Bystry, towarzysz z ruchu oporu (odc. 2)
- 1965: Tomek i pies jako nauczyciel (odc. 7)
- 1965: Święta wojna jako Henio, kibic „Naprzodu”
- 1965: Perły i dukaty jako „Mały”
- 1965: Dzień ostatni dzień pierwszy jako żołnierz
- 1966: Niewiarygodne przygody Marka Piegusa jako wędkarz Miecio, kolega ojca Marka
- 1967: Poradnik matrymonialny jako mężczyzna z różą pijący wódkę z Bogumiłem
- 1969: Rzeczpospolita babska jako kasiarz Maksymilian Konieczko
- 1970: Przystań jako magazynier Jasio
- 1970: Hydrozagadka jako książę maharadża Kaburu
- 1970: Dziura w ziemi jako kierowca Miecio Stalończyk, członek grupy Orawca
- 1970: Czterej pancerni i pies jako podchorąży Staśko (odc. 18 i 19)
- 1971: Trąd jako taksówkarz Maks
- 1971: Motodrama jako przewodniczący zrzeszenia
- 1974–1977: Czterdziestolatek jako Roman Maliniak
- 1975: Mniejszy szuka Dużego jako Kowalski, ojciec Mietka
- 1976: Zezem jako Józio, właściciel nowego fiata (odc. 6)
- 1976: Motylem jestem, czyli romans 40-latka jako Roman Maliniak
- 1976: Czy jest tu panna na wydaniu? jako Adam Radzik, chrzestny Stasia
- 1979: Pełnia jako towarzysz Roman
- 1980: Ja milujem, ty miluješ jako Pista
- 1981: Wielka majówka jako Władysław Konopas, właściciel miliona ukradzionego przez Ryśka
- 1984: Pan na Żuławach jako nauczyciel Witold Grabowski, sekretarz gminny PZPR
- 1985: Urwisy z Doliny Młynów jako pan Wronka
- 1986: Klementynka i Klemens – gęsi z Doliny Młynów jako Obsada aktorska
- 1986: Big Bang jako pan Kazimierz, pastuch
- 1987: Śmieciarz jako Leopold Frasik
- 1987: Sonata marymoncka jako Stefan Kibała
- 1987: Misja specjalna jako pirotechnik Stasio pracujący w restauracji
- 1987: Koniec sezonu na lody jako Karaś
- 1987: Cesarskie cięcie jako Karol Dederko, recepcjonista w szpitalu
- 1988: Romeo i Julia z Saskiej Kępy jako „Kiciarz”
- 1989: Powrót wabiszczura jako recepcjonista
- 1989: Janka jako Kapusto, członek trupy teatralnej „Bucarro”
- 1990: Kramarz jako Edward Chruścik
- 1993: Dwa księżyce jako Wojtalik, stróż w ogrodzie Malwiny
- 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później jako przewodniczący Roman Maliniak
- 1995: Horror w Wesołych Bagniskach jako ksiądz proboszcz
- 1996: Dzień wielkiej ryby jako teść „Prezesa”
- 1999: Policjanci jako emeryt Edward Sikora (odc. 2)
- 1999: Badziewiakowie jako doktor (odc. 8 i 14)
- 2000: Świat według Kiepskich jako wujek Władek (odc. 29)
- 2001: Pokój na czarno jako Włodarczyk, gospodarz domu
- 2001: Casus belli jako Obsada aktorska
- 2002: Rób swoje, ryzyko jest twoje jako naczelnik więzienia
- 2002: Lokatorzy jako Marian, kolega pana Romana (odc. 74)
- 2002: Król przedmieścia jako inżynier Leszek Maliniak, budowniczy metra (odc. 13)
- 2003: Na Wspólnej jako inwestor
- 2004: Stacyjka jako Wiesław Drożyna
- 2004: Daleko od noszy jako działkowicz (odc. 36)
- 2004: Atrakcyjny pozna panią... jako Stasio Tuchała
- 2005: Zakręcone jako Leon Malina, ojciec Arka
- 2005: Pensjonat pod Różą jako Edmund, pensjonariusz Domu Spokojnej Starości „Dolina Tęczy” (odc. 48 i 49)
- 2005–2006: Niania jako wujek Henio (odc. 14 i 35)
- 2006–2007: Hela w opałach jako Edmund Trojański, były teść Heli
- 2008: Ojciec Mateusz jako Kalicki, pensjonariusz Domu Spokojnej Starości „Pogodny zmierzch” (odc. 7)
- 2008: Jeszcze nie wieczór jako „Nostradamus”
- 2009: Na dobre i na złe jako Roman Andrzejewski (odc. 392)
- 2011: Świat według Kiepskich jako Maliniak (odc. 368)
- 2011: Kop głębiej jako Jan Nowak, dziadek Oli
Nagrody
- 1966: Kalisz – VI Kaliskie Spotkania Teatralne – wyróżnienie za reżyserię Kamiennego świata
- 1975: Wrocław – XVI Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych – nagroda II stopnia za reżyserię przedstawienia Czarna róża Juliana Stryjkowskiego w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze
- 1976: Nagroda Prezesa Komitetu Radia i TV za kreacje w filmie TV
- 1978: Nagroda Komitetu ds. PRiTV za kreację aktorską w serialu Czterdziestolatek
- 1979: Nagroda Prezesa Rady Ministrów I stopnia w dziedzinie teatru z okazji 35-lecia PRL za kreacje aktorskie w teatrze, telewizji i filmie
- 1987: nagroda przewodniczącego Komitetu ds. PRiTV za kreacje aktorskie w filmach telewizyjnych, a zwłaszcza w filmie Big-Bang
- 1989: Nagroda miasta st. Warszawy
- 2001: Lubomierz – V Festiwal Filmów Komediowych – Kryształowy Granat, nagroda aktorska
- 2009: Września – XVI Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” – Nagroda Honorowa za całokształt twórczości – „za pogodę ducha, której nie grozi żadna Hydrozagadka, za łatwość, z jaką widzowie kupują każdą jego rolę – wszak sprany z niego Kramarz, za wyjątkowość, bo każda Jego kreacja to prawdziwy Big Bang, który sprawia, że myślimy Ja kocham, ty kochasz, i za to, że choć nie jest już Czterdziestolatkiem, wciąż prezentuje Pełnię swoich talentów, czego Organizatorzy i widzowie sobie nadal życzą, bo to przecież Jeszcze nie wieczór”[20]
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1978)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1970)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985)
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013)[21]
- Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia (1987)
- Odznaka Honorowa miasta Łodzi (1979)
Przypisy
- ↑ Teleexpress 11.06.2018, 17:00, teleexpress.tvp.pl, 11 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] .
- ↑ a b Roman Kłosowski w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b Roman Kłosowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-06-12] .
- ↑ Anna Gronczewska , Roman Kłosowski: Moja czerstwa miłość do Łodzi..., „Dzienniklodzki.pl” [dostęp 2018-06-12] (pol.).
- ↑ Nie żyje Roman Kłosowski – odtwórca Maliniaka – Kultura – Radio Szczecin, radioszczecin.pl [dostęp 2018-06-12] (pol.).
- ↑ Teatr w Polsce – polski wortal teatralny, e-teatr.pl [dostęp 2018-06-12] .
- ↑ CIEN – Festival de Cannes, Festival de Cannes [dostęp 2018-06-12] (ang.).
- ↑ PIERWSZY DZIEN WOLNOSCI – Festival de Cannes, Festival de Cannes [dostęp 2018-06-12] (ang.).
- ↑ Teatr w Polsce – polski wortal teatralny, e-teatr.pl [dostęp 2018-06-12] .
- ↑ Tygodnik „To & Owo” nr 6, 7.02.2017, s. 12.
- ↑ Śmierć Krystyny Kłosowskiej.
- ↑ Przeszli przez życie ciągle trzymając się za ręce.... interia.pl, 19 czerwca 2013. [dostęp 2017-06-23].
- ↑ Tygodnik Życie na gorąco nr 25, 18 czerwca 2015, s. 16–17.
- ↑ Zmarł Roman Kłosowski. W poniedziałek 11 czerwca odszedł uwielbiany przez Polaków aktor. polskatimes.pl. [dostęp 2018-06-11].
- ↑ Jan Bończa-Szabłowski , Roman Kłosowski nie żyje, Rzeczpospolita, 11 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-11] .
- ↑ Pogrzeb Romana Kłosowskiego. film.interia.pl. [dostęp 2018-06-18].
- ↑ Teatry Dramatyczne, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (teatry i zespoły teatralne). [online] [dostęp 2018-06-13] .
- ↑ Objazdowy Teatr Dramatyczny Domu Wojska Polskiego, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (teatry i zespoły teatralne). [online] [dostęp 2018-06-13] .
- ↑ Teatr Ludowy, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (teatry i zespoły teatralne). [online] [dostęp 2018-06-13] .
- ↑ Roman Kłosowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-06-13] .
- ↑ Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 27 marca 2013. [dostęp 2013-04-29].
Bibliografia
- Witold Filler, Lech Piotrowski: Poczet aktorów polskich. Od Solskiego do Lindy, wyd. Philip Wilson, Warszawa 1998
- Roman Kłosowski w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne
- Roman Kłosowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
- Roman Kłosowski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Roman Kłosowski w bazie Akademii Polskiego Filmu
- Roman Kłosowski w bazie IMDb (ang.)
- Roman Kłosowski w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Baretka Złotej Oznaki Honorowej Towarzystwa Polonia
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób aktora Romana Kłosowskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie
Baretka Odznaki 1000-lecia Państwa Polskiego