Roman Kołoniecki
Roman Kołoniecki (ur. 3 sierpnia 1906 r. w Warszawie - zm. 25 stycznia 1978 r. w Warszawie) – polski poeta oraz tłumacz poezji francuskiej.
Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował w 1925 r. na łamach miesięcznika "Skamander". W 1927 r. ogłosił tom poezji Wschody i zachody. W latach 1930-1937 był redaktorem tygodnika "Droga", a w latach 1937-1939 tygodnika "Pion". W okresie okupacji działał w tajnym nauczaniu. W latach 1945-1947 był redaktorem Polskiego Radia. W 1966 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera 2-2-4)[2].
Nagrody
- 1936 - nagroda miasta Warszawy
- 1960 - nagroda PEN Clubu za przekłady
Twórczość wybrana - tomiki poezji
- Elegie zielonoświąteczne
- Powrót na Stare Miasto
- Ramię do ramienia
- Dno milczenia
- Sen bez snów
- Poezje wybrane
- Wiersze wybrane
- tłumaczenia poezji Paula Valéry'ego
Przypisy
- ↑ [http://bc.wbp.lodz.pl/Content/61036/DziennikLodzki1966nr302.pdf Wysokie odznaczenia państwowe dla pisarzy - jubilatów]. „Dziennik Łódzki”. 362 (6229), s. 1, 1966.
- ↑ śp. Roman Kołoniecki
Bibliografia
- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
Media użyte na tej stronie
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób poety Romana Kołonieckiego (1906-1978) na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie