Roman Krzyżelewski

Roman Krzyżelewski
Ilustracja
(c) Biuro Prasowe Marynarki Wojennej, CC BY-SA 2.5
admirał floty admirał floty
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1949
Rzeczenica

Przebieg służby
Lata służby

1971–2007

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Stanowiska

dowódca Marynarki Wojennej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Milito Pro Christo”

Roman Piotr Krzyżelewski (ur. 25 stycznia 1949 roku w Rzeczenicy) – oficer dyplomowany polskiej Marynarki Wojennej w stopniu admirała floty, inżynier nawigator, oficer okrętów rakietowych, w trakcie służby dowódca 1 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych oraz 3 Flotylli Okrętów, w latach 1999–2003 szef Generalnego Zarządu Logistyki P4 Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, następnie do 2007 roku dowódca Marynarki Wojennej, odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.

Wykształcenie

Roman Piotr Krzyżelewski urodził się 25 stycznia 1949 roku w Rzeczenicy[1]. W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. htm. Stefana Czarnieckiego w Człuchowie i został przyjęty na Wydział Pokładowy Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. Po czterech latach studiów w 1971 roku uzyskał tytuł zawodowy inżyniera nawigatora oraz otrzymał promocję na pierwszy stopień oficerski. W okresie od 1977 do 1979 roku odbył podyplomowe studia operacyjno-taktyczne na Wydziale Dowódczym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej. Jest również absolwentem Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Warszawie (1988).

Służba wojskowa

Pierwszy etap jego kariery stanowiła służba na niszczycielu rakietowym ORP „Warszawa” projektu 56AE, który był samodzielnym okrętem 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. Początkowo objął stanowisko dowódcy centrali kierowania ogniem artylerii głównego kalibru, a od 1973 do 1975 roku pełnił obowiązki dowódcy grupy artylerii w dziale okrętowym II rakietowo-artyleryjskim[1]. Następnie do 1977 roku był dowódcą działu okrętowego III broni podwodnej[1]. Po ukończeniu w 1979 roku studiów podyplomowych powrócił na „Warszawę”, gdzie wyznaczono go dowódcą stanowiska dowodzenia i naprowadzania lotnictwa[1]. Od 1980 roku był szefem sztabu – zastępcą dowódcy 1 Dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów[1]. W 1982 roku przejął dowództwo nad tym dywizjonem od kmdr. ppor. Ryszarda Łukasika. W okresie od 1985 do 1987 odbył praktykę sztabową w Dowództwie Marynarki Wojennej na stanowisku starszego oficera specjalisty w Oddziale Operacyjnym Sztabu Głównego Marynarki Wojennej. W 1988 roku został szefem sztabu – zastępcą dowódcy 3 Flotylli Okrętów im. kmdr. Bolesława Romanowskiego. Od marca 1989 do kwietnia 1996 roku był dowódcą 3 Flotylli Okrętów[1][2]. Później pełnił funkcję szefa Szkolenia Marynarki Wojennej – zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej[a]. W 1999 roku w stopniu wiceadmirała przeniesiono go do Sztabu Generalnego Wojska Polskiego na szefa Generalnego Zarządu Logistyki P4[1].

25 września 2003 roku z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego odebrał awans na stopień wojskowy admirała floty[1]. 1 października 2003 roku zastąpił adm. floty Ryszarda Łukasika na stanowisku dowódcy Marynarki Wojennej[1]. 3 października 2006 roku prezydent Lech Kaczyński powierzył mu dalsze pełnienie obowiązków w kadencji 2006-2009. 10 lipca 2007 roku adm. floty Roman Krzyżelewski złożył prośbę o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej. Swoją decyzję uzasadnił brakiem wpływu na obsadę kierowniczych stanowisk w Dowództwie Marynarki Wojennej. Został odwołany z dniem 11 listopada 2007 roku.

Awanse

Źródło:[1]

Odznaczenia

Uwagi

  1. Jako szef Szkolenia Marynarki Wojennej był jednocześnie dowódcą Garnizonu Gdynia.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Nowy dowódca MW. „Morza, statki i okręty”. Nr 6/2003, s. 8, listopad–grudzień 2003. 
  2. Jako dowódca 3 Flotylli Okrętów był jednocześnie zastępcą dowódcy Garnizonu Gdynia.
  3. M.P. z 2008 r. nr 15, poz. 160
  4. Biskup Polowy odznaczył medalem „Milito pro Christo” Dowódcę Marynarki Wojennej... - ordynariat.wp.mil.pl - 2006-11-28.

Bibliografia

  • Kmdr por. rez. mgr Walter Pater, Dowódcy 3 Flotylli Okrętów, opublikowano w Przeglądzie Morskim Nr 3/2006 – Redakcja Czasopism Marynarki Wojennej, Gdynia 2006, ISSN 0137-7205
  • Nowy dowódca MW. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6/2003, s. 8, listopad–grudzień 2003. 

Media użyte na tej stronie

POL Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
POL Medal Milito Pro Christo BAR.svg
Baretka: Medal "Milito Pro Christo" – ustanowiony i nadawany przez Ordynariat Polowy Wojska Polskiego od 2001.
Logo 3 Flotylli Okrętów.svg
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
POL Flaga D-ca MW.svg
Flaga dowódcy Marynarki Wojennej RP.
Naval Ensign of Poland.svg
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Flag of Poland (state).svg. Zgodnie z decyzją podjętą w tym głosowaniu, symboliczne użycie polskiej flagi/godła powinno być oparte o uproszczone kolory HTML: white (#ffffff) i crimson (#dc143c).
Naval Ensign of Poland (1980-1993).svg
Bandera wojenna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oparta na File:Naval Ensign of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Używana oficjalnie do 1990 roku - a więc także przez Marynarkę Wojenną III RP.
POL PMW pagon1 admiral floty infobox.svg
Naramiennik admirała floty Marynarki Wojennej RP. Przed 2002: admirała.