Roman Kumłyk
Roman Kumłyk (ur. 4 grudnia 1948 w Jasienowie Górnym, zm. 22 stycznia 2014 w Wierchowynie)[1] – huculski muzykant (skrzypek wirtuoz, multiinstrumentalista), poeta, twórca i kierownik zespołu Czeremosz, założyciel Muzeum Huculskich Instrumentów i Huculszczyzny w Wierchowynie, zasłużony dla rozwoju kultury Ukrainy, członek Karpackiego Towarzystwa Naukowego w Warszawie[2].
Biografia
Rodzice Romana Kumłyka ucierpieli w czasie represji stalinowskich: ojciec zmarł w 1949 roku, matkę zesłano w latach 50. do obozu pracy przymusowej na Syberię (Mordowia), tak więc chłopiec do 19. roku życia mieszkał u bezdzietnej siostry matki[3].
Od wczesnego dzieciństwa studiował muzykę. Pierwszym nauczycielem był jego wuj – dzięki niemu zaczął grać na skrzypcach. Gdy ta wiadomość dotarła do jego matki, przebywającej w Chabarowsku, otrzymał od niej pocztą skrzypce. Już we wczesnym dzieciństwie Roman grał na weselach i innych uroczystościach, w pierwszej klasie debiutował jako skrzypek na scenie regionalnej[4].
W 1968 roku przeniósł się z matką na Krym, gdzie rozpoczął naukę w szkole muzycznej, również przez 13 lat grając na skrzypcach. Przez 4 lata pracował jako muzyk w kasynie oficerskim Domu Ministerstwa Kultury, tańczył także w zespole folklorystycznym. Na Krymie skończył także szkołę marynarską, jednak nie wypłynął na morze za sprawą emocjonalnych sprzeciwów matki[5].
W 1976 roku, gdy matce pozwolono osiedlić się w rodzinnych stronach, przenieśli się do Wierchowyny, gdzie kupili ziemię i dom. Roman wstąpił do szkoły muzycznej, prowadził równolegle amatorską orkiestrę huculską i 2 lata pracował w Iwano-Frankowsku w Filharmonii jako skrzypek I kategorii[5]. Otrzymał tytuł honorowy Honorowego Pracownika Kultury ukraińskiej SRR[6]. Przez kilkanaście lat prowadził 13-osobową orkiestrę przy spółdzielni handlowej w Żabiem (dziś: Wierchowyna), a także przez ponad 25 lat kapelę weselną. W 1991 przy Rejonowym Domu Kultury w Wierchowynie założył kapelę „Czeremosz”. Zbierał muzyczny repertuar regionu Huculszczyzny oraz w Rumunii.
W latach 1992–2007 pracował w Polsce na zlecenie Uniwersytetu w Lublinie. W tym czasie dał ponad 2000 koncertów, pracował ze swoim zespołem w Warszawie, Lublinie i Filharmonii Wrocławskiej, był zaangażowany w nauczanie, edukując o pieśniach i muzyce ukraińskiej, ucząc tańców. Współpracował z Radiowym Centrum Kultury Ludowej, Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, Filharmonią Warszawską i Filharmonią Lubelską[7].
Umiał grać na ponad 35 instrumentach (m.in. dudy, cymbały, skrzypce, trembita, róg, fujarka, okaryna, drymba, lira korbowa). W 2006 roku ze swoją kapelą Czeremosz oraz Orkiestrą pw. św. Mikołaja nagrał płytę Huculskie Muzyki, która została uznana za jedną z najważniejszych płyt folkowych i zdobyła nagrodę folkowej płyty roku 2006 w plebiscycie „Wirtualne Gęśle”[2].
W 2006 roku wziął udział wraz ze swoją kapelą w pierwszym zorganizowanym w Polsce Festiwalu Huculskim „Za głosem trembity” (Kraków, organizator: Stowarzyszenie Wschodnia Perspektywa), w 2007 roku podczas obchodów Dni Huculskich w Krakowie, w 2008 roku podczas drugiego Festiwalu Huculskiego im. Stanisława Vincenza (Kraków, organizator: Fundacja ARTica)[8].
Ożenił się w 1982 roku, miał dwie córki. W 1998 roku, po 25 latach zbierania obiektów, założył Muzeum Instrumentów Huculskich, gromadzące instrumenty z regionu i inne obiekty z etnografii Huculszczyzny[9]. Muzeum po jego śmierci zostało nazwane jego imieniem, a prowadzi je rodzina (m.in. żona i córka Natalia, która prowadzi pokazy gry na instrumentach huculskich).
Pochowany został w Jasieniowie Górnym[10].
Galeria
Roman Kumłyk grający na cymbałach huculskich
Wnętrze izby w Muzeum Instrumentów Huculskich im. R.Kumłyka
Córka Romana Kumłyka, Natalia, prezentuje grę na trombicie huculskiej
Pokaz gry na lirze korbowej w Muzeum im. R.Kumłyka w Wierchowynie
Przypisy
- ↑ Roman Kumłyk nie żyje!, „Karpaccy.pl” [dostęp 2017-09-20] (pol.).
- ↑ a b Robert Derda, Kamil Piotrowski, Wojciech Małota, Odszedł piewca Huculszczyzny, folk24.pl [dostęp 2017-09-20].
- ↑ O Romanie Kumłyku – huculskim muzyku (Płaj 19), „Karpaccy.pl” [dostęp 2017-09-20] (pol.).
- ↑ M. Skrzypek, Gadki z chatki, „Biuteyn folkowy” (6), 1996.
- ↑ a b Agnieszki Matecka, Huculska muzyka nie zaginie, „Gadki z Chatki” (48), 2003.
- ↑ Tadeusz Kiełbasiński, Relacja z koncertu w Olchowcu w Beskidzie Niskim, „Biuletyn Towarzystwa Karpackiego” (70), 1998.
- ↑ ROMAN KUMŁYK i Kapela CZEREMOSZ, serpent.pl [dostęp 2017-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-21].
- ↑ Imprezy karpackie – Festiwal Huculski, karpatywschodnie.pl [dostęp 2017-09-21].
- ↑ Łukasz Quirini-Popławski, Muzeum Huculskie w Żabiem, „Almanach Karpacki”, Rewasz, 2008, s. 125, ISSN 1230-5898.
- ↑ Polacy związani z muzyką, zmarli w 2014 roku, Muzyka Polska.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Klarqa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lira korbowa huculska- pokaz instrumentów w Muzeum Romana Kumłyka w Werchowynie. Prezentuje Natalia - córka zmarłego w 2014 znanego muzykanta.
Autor: Klarqa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skrzypce huculskie - pokaz instrumentów w Muzeum Romana Kumłyka w Werchowynie (d.pol.Żabie) - Ukraina. Prezentuje Natalia - córka zmarłego w 2014 znanego muzykanta.
Autor: MariyaZ from Canada, Licencja: CC BY 2.0
Roman Kumlyk the talented musician and owner of the museum of musical instruments and hutsuls lifestyle, playing cymbaly (Verkhovyna town, Western Ukraine)
More about Roman Kumlyk and his unique museum
Autor: Klarqa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Huculska trombita (trembita/ligawka) - pokaz instrumentów w Muzeum Romana Kumłyka w Werchowynie. Prezentuje Natalia - córka zmarłego w 2014 znanego muzykanta.
