Roman Kurzbauer

Roman Kurzbauer
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

25 września 1941
Warszawa

Doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: anatomia, medycyna sportowa
Alma Mater

Śląska Akademia Medyczna

Doktorat

1973 – medycyna
Śląska Akademia Medyczna

Habilitacja

1981 – medycyna
Śląska Akademia Medyczna

Nauczyciel akademicki
Rektor
Uczelnia

Państwowa Medyczna Wyższa Szkoła Zawodowa w Opolu

Okres spraw.

2011–2012

Poprzednik

Andrzej Steciwko

Następca

Tomasz Halski

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Roman Henryk Kurzbauer (ur. 25 września 1941 w Warszawie) – polski lekarz, chirurg, specjalista w zakresie anatomii oraz medycyny sportowej, nauczyciel akademicki, samorządowiec oraz polityk. Doktor habilitowany nauk medycznych, działacz mniejszości niemieckiej. W latach 1993–1997 poseł na Sejm II kadencji, w latach 2011–2012 rektor Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu.

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

W 1958 zdał egzamin maturalny w I Liceum Ogólnokształcącym w Zabrzu. W tym samym roku podjął studia na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej, zakończone w uzyskaniem w 1964 dyplomu. W latach 1964–1966 odbył staż podyplomowy w Szpitalu Miejskim nr 1 w Zabrzu[1]. Po jego ukończeniu w 1966 otrzymał etat w I Klinice Chirurgicznej Śląskiej Akademii Medycznej. W 1968 uzyskał pierwszy stopień specjalizacji z zakresu chirurgii ogólnej, a w 1970 pierwszy stopień specjalizacji z zakresu anestezjologii. W 1973 uzyskał drugi stopień specjalizacji z zakresu chirurgii ogólnej[2].

W 1973 na Śląskiej Akademii Medycznej otrzymał stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie pracy zatytułowanej Rozbiór grupy chorych poddanych naprawczym operacjom nosa w I Klinice Chirurgicznej Śląskiej Akademii Medycznej w okresie 1.10.66 do 31.12.69. W latach 1968–1974 był zatrudniony na stanowisku starszego asystenta i adiunkta w Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej[1]. W listopadzie 1974 wygrał konkurs na stanowisko ordynatora liczącego około 70 łóżek oddziału chirurgii ogólnej Zespołu Opieki Zdrowotnej w Prudniku, gdzie pracował do grudnia 1978. Odejście ze szpitala spowodowane było otrzymaniem przez niego stanowiska adiunkta na swojej macierzystej uczelni[3]. W 1981 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych na podstawie oceny ogólnego dorobku naukowego oraz przedłożonej rozprawy habilitacyjnej pt. Doświadczalne i kliniczne problemy leczenia ostrego zapalenia trzustki z zastosowaniem diety bezresztkowej. Następnie przebywał na kilkumiesięcznym stypendium naukowym w Rijece. Po powrocie przeniósł się do I Kliniki Chirurgicznej Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, gdzie zajął się m.in. sprawami dotyczącymi przeszczepem nerek. Pod jego kierownictwem powstał tam renomowany w Polsce ośrodek specjalizujący się w transplantacji nerek. W latach 1987–1988 przebywał w Klinikum Großhadern w Monachium, gdzie zajmował się przeszczepami trzustki i wątroby[2].

Po powrocie do Polski w 1988 został kierownikiem Kliniki Chirurgii Ogólnej w Rzeszowie, która podlegała pod Akademię Medyczną im. Mikołaja Kopernika w Krakowie. Pracował w niej do likwidacji medycznego ośrodka akademickiego w Rzeszowie w 1991. Ponadto pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego z zakresu chirurgii ogólnej na terenie województwa rzeszowskiego. W 1991 objął stanowisko ordynatora oddziału chirurgii ogólnej Zespołu Opieki Zdrowotnej w Gliwicach, gdzie pracował do 1998. Następnie został ordynatorem Szpitala Miejskiego MSW w Katowicach, a w 2000 ordynatorem oddziału chirurgicznego Szpitala Rejonowego w Raciborzu, kończąc pełnienie tej funkcji w 2005[3].

W 1993 został profesorem nadzwyczajnym Akademii Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach, gdzie był ponadto kierownikiem Zakładu Medycyny Sportowej i Higieny Szkolnej. Zaangażował się w powstanie i rozwój Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu, utworzonej ostatecznie w 2003. W 2008 powołano go na stanowisko prorektora do spraw naukowo-dydaktycznych na tej uczelni. W 2011 został rektorem opolskiej uczelni medycznej, stanowisko to piastował do 2012[3].

Wykładał także w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Raciborzu oraz na Akademii Polonijnej w Częstochowie[4].

Zainteresowania naukowe Romana Kurzbauera koncentrują się wokół tematyki związanej z chirurgią, ze szczególnym uwzględnieniem przeszczepów narządów. Specjalizuje się także w zakresie medycyny sportowej i dopingu sportowego. Jest autorem lub współautorem około 110 publikacji naukowych. Uczestniczył w wielu krajowych towarzystwach naukowych, m.in. w Towarzystwie Chirurgów Polskich[2].

Działalność polityczna

Należał do Unii Pracy[5]. Od 1993 do 1997 sprawował mandat posła na Sejm II kadencji z ramienia Mniejszości Niemieckiej z okręgu gliwickiego[5]. W wyborach w 2001 bez powodzenia startował do Sejmu z listy SLD-UP[6]. W latach 2002–2006 zasiadał w radzie powiatu raciborskiego[7]. W 2004 związał się z Socjaldemokracją Polską. W tym samym roku kandydował z jej ramienia w wyborach do Parlamentu Europejskiego i wyborach uzupełniających do Senatu, a w 2005 w wyborach parlamentarnych do Sejmu[8].

Odznaczenia

W 2010 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[9].

Życie prywatne

Żonaty z Elżbietą, która również została lekarzem. Mają dwoje dzieci: Piotra (inżyniera ochrony środowiska) i Karolinę (architekt)[2].

Przypisy

  1. a b Lidia Becela: Kto jest kim w polskiej medycynie: informator biograficzny. Wyd. 1. Warszawa: Interpress, 1987. ISBN 83-223-2339-5. OCLC 19363162.
  2. a b c d Prorektor PMWSZ w Opolu dr hab. n. med. Roman Kurzbauer. „Puls Uczelni. Gazeta Uczelniana Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu”. Rok II, nr 3, s. 3, czerwiec 2008. 
  3. a b c JM Rektor PMWSZ w Opolu, prof. dr hab. n. med. Roman Kurzbauer. „Puls Uczelni. Gazeta Uczelniana Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu”. Rok V, nr 3, s. 2, lipiec-wrzesień 2011. [dostęp 2021-02-07]. 
  4. Dr hab. Roman Kurzbauer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-02-08].
  5. a b Strona sejmowa posła II kadencji. [dostęp 2021-02-08].
  6. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2021-02-08].
  7. Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2021-02-08].
  8. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2021-02-08].
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 września 2010 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2010 r. nr 87, poz. 1023).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie