Roman Ogaza

Roman Ogaza
Pełne imię i nazwisko

Roman Grzegorz Ogaza

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1952
Katowice

Data i miejsce śmierci

4 marca 2006
Forbach

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
1965–1968Górnik Lędziny
1968–1970Górnik Zabrze
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1970Górnik Zabrze1(0)
1970–1975Szombierki Bytom101(25)
1975–1978GKS Tychy60(25)
1978–1982Szombierki Bytom114(46)
1982–1984RC Lens63(15)
1984–1986Olympique Alès30(5)
1986Royal Francs Borains
1987–1991US Forbach
1991SG Marienau
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
 Polska (juniorzy)
1974–1981 Polska21(6)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebroMontreal 1976Piłka nożna

Roman Grzegorz Ogaza (ur. 17 listopada 1952 w Katowicach, zm. 4 marca 2006 w Forbach) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju, olimpijczyk.

Wychowanek Górnika Lędziny, następnie reprezentował barwy Górnika Zabrze (zdobywca Pucharu Polski), dwukrotnie Szombierek Bytom (mistrz Polski), ponownie GKS-u Tychy, RC Lens, Olympique Alès, Royal Francs Borains, US Forbach oraz SG Marienau. Z reprezentacją Polski zdobył wicemistrzostwo olimpijskie (1976).

Roman Ogaza jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Zawodowej o profilu ślusarz. Karierę piłkarską rozpoczął w 1965 roku w juniorach Górnika Lędziny, a po fuzji wszedł w skład GKS Tychy, w którym grał do 1968 roku. Następnie reprezentował barwy juniorów Górnika Zabrze, z którym w 1970 roku podpisał profesjonalny kontrakt, i w którego barwach zadebiutował w ekstraklasie – dnia 17 czerwca 1970 roku w przegranym 4:0 meczu wyjazdowym z Odrą Opole zastąpił w 58. minucie Alfreda Olka[1]. Jednak z powodu silnej konkurencji w klubie nie mógł liczyć na regularną grę i po sezonie 1969/1970 odszedł do Szombierek Bytom, z którym w sezonie 1971/1972 spadł z ekstraklasy, jednak w sezonie 1972/1973 wrócił do niej oraz dotarł do półfinału Pucharu Polski. Z klubu odszedł po sezonie 1974/1975 po rozegraniu 101 meczów ligowych i strzeleniu 25 goli.

Następnie został zawodnikiem GKS-u Tychy, z którym w sezonie 1975/1976 zdobył wicemistrzostwo Polski, dzięki czemu klub awansował do Pucharu UEFA (1976/1977), w którym odpadli już w pierwszej rundzie po porażce w dwumeczu z niemieckim FC Köln (0:2, 1:1). W sezonie 1976/1977 dotarł do ćwierćfinału Pucharu Polski, jednak w ekstraklasie klub zajął 15. miejsce i spadł do niższej ligi. Z klubu odszedł po sezonie 1977/1978 po rozegraniu 60 meczów ligowych i strzeleniu 25 bramek.

Potem wrócił do Szombierek Bytom, którym w sezonie 1978/1979 dotarł do półfinału Pucharu Polski. W sezonie 1979/1980 zdobył z klubem mistrzostwo Polski, a w sezonie 1980/1981 zajął w ekstraklasie 3. miejsce. Ostatni mecz w ekstraklasie rozegrał dnia 9 maja 1982 roku w wygranym 3:1 meczu u siebie z Bałtykiem Gdynia[2]. Łącznie w ekstraklasie rozegrał 276 meczów ligowych, w których strzelił 96 bramek.

Następnie wyjechał do Francji grać w klubach RC Lens (19821984 – 63 mecze, 15 goli), Olympique Alès (19841986 – 30 meczów, 5 goli), potem w belgijskim Royal Francs Borains (1986) i ponownie we francuskich klubach US Forbach (1987-1991) i SG Marienau, w którym w 1991 roku w wieku 39 lat zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

Roman Ogaza grał w juniorskich reprezentacjach Polski. W seniorskiej reprezentacji Polski w latach 19741981 rozegrał 21 meczów, w których strzelił 6 goli. Debiut zaliczył dnia 13 kwietnia 1974 roku w Port-au-Prince w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Haiti, w którym w 63. minucie został zastąpiony przez Witolda Karasia[3]. W 1976 roku został powołany przez selekcjonera Kazimierza Górskiego na turniej olimpijski 1976 w Montrealu, na którym zagrał w wygranym 5:0 meczu ćwierćfinałowym z reprezentacją Korei Północnej zastępując w 71. minucie Zygmunta Maszczyka[4] oraz zdobył srebrny medal. Ostatni mecz w reprezentacji Polski rozegrał dnia 23 września 1981 roku w Lizbonie w przegranym 0:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Portugalii.

Statystyki

Reprezentacja narodowaRokWystępyGole
 Polska
197420
197500
197630
197700
197821
197974
198040
198131
Łącznie216

[5]

Sukcesy

Górnik Zabrze

Szombierki Bytom

GKS Tychy

Reprezentacyjne

Życie prywatne

Roman Ogaza miał żonę i trójkę dzieci. Zmarł dnia 4 marca 2006 w Forbach w wieku 53 lat[6].

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Haiti.svg
The national and official state flag of Haiti; arms obtained from http://www.webchantier.com/. The civil flag can be found at here.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Soccerball shade.svg
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of Greece (1822-1978).svg
Flaga Grecji (1822-1970 i 1974-1978)