Roman Olędzki
| ||
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1889 Lebiedziew | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 23 marca 1970 Ołtarzew | |
Zawód, zajęcie | rolnik, hodowca roślin, ogrodnik, polityk |
Roman Olędzki (ur. 10 sierpnia 1889 w Lebiedziewie, zm. 23 marca 1970 w Ołtarzewie) – rolnik, hodowca roślin, ogrodnik.
Życiorys
Absolwent rolnictwa na UJ, praktyki rolne odbywał m.in. w Dublanach u Kazimierza Miczyńskiego oraz specjalizację u Emila Godlewskiego i Mariana Raciborskiego. W latach 1918-1919 pracował w Państwowym Instytucie Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach. W okresie studiów należał działał w Akademickim Kole Towarzystwa Szkoły Ludowej oraz należał do Związku Młodzieży Polskiej "Zet". W 1912 wstąpił do Stronnictwa Demokratyczno-Narodowego. Od 1926 roku prowadzi własne gospodarstwo rolne w Ołtarzewie. Prowadzi hodowlę żyta "Kawęczyńskiego" oraz od 1929 zapoczątkowuje hodowlę truskawek. Eksperymentuje z mało znanymi odmianami roślin, jak soja, czumiza, rycynus, arcydzięgiel, kukurydza, rośliny kauczokodajne, lekarskie i innymi. Gospodarstwo uważane było za wzorcowe i odwiedzały je wycieczki oraz co roku przyjmowane były studentki z wydziału ogrodnictwa na praktyki[1][2].
W latach 1919-1931 należał do Związku Ziemian, z którego wystąpił nie zgadzając się z ugodową polityką związku wobec sanacji. Gospodarstwo Olędzkiego w 1939 zostało częściowo spalone, w czasie okupacji odbudowana została hodowla truskawek, doświadczalne poletka zostały zaniechane. W czasie okupacji był Sędzią Pokoju oraz szefem Komitetu Obywatelskiego w Armii Krajowej. Dwór w Ołtarzewie służył jako baza zaopatrzeniowa dla oddziałów partyzanckich. Po wyzwoleniu władze PRL-u domiarami, dokwaterowaniami do dworu oraz innymi szykanami doprowadziły Olędzkiego do konieczności sprzedaży gospodarstwa[1].
Życie prywatne
Był żonaty z Krystyną z domu Ryx, z którą miał syna Andrzeja, który zginął w Oświęcimiu, oraz córki Aleksandrę oraz Izabelę[3].
Publikacje
Roman Olędzki jest autorem wielu artykułów publikowanych w "Przeglądzie Ogrodniczym" oraz książek:
- Truskawki, Lwów 1936
- Poziomki, Lwów 1937
- Truskawki i poziomki, Warszawa 1948, Warszawa 1949
- Uprawa Truskawek i poziomek, Warszawa 1953
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ a b Stefan (1937- ). Lewandowski , Dzieje Ziemi Ożarowskiej na tle historii Mazowsza i Warszawy, Ożarów Mazowiecki: Burmistrz i Rada Miejska, 2007, s. 212-213, ISBN 83-89241-37-4, OCLC 750828314 .
- ↑ Zabytki Ożarowa Mazowieckiego: Ołtarzew, Zabytki Ożarowa Mazowieckiego [dostęp 2018-04-15] .
- ↑ http://www.ozarow.maz.pl/index2.php?option=content&do_pdf=1&id=1089