Roman Padlewski

	Roman Padlewski; Skorupka, Kasztan
	Roman Padlewski; Skorupka, Kasztan
	; Portret Romana Padlewskiego na jego grobie na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie
	podporucznik
Data i miejsce urodzenia	7 października 1915 ; Moskwa
Data i miejsce śmierci	16 sierpnia 1944 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa:; Kampania wrześniowa; Powstanie warszawskie;
	Odznaczenia

Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie – fragment ściany z nazwiskami poległych z plutonu pancernego

Grób bakteriologa Leona Juliana Padlewskiego i jego syna kompozytora Romana Padlewskiego na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie

Roman Padlewski ps. Skorupka, Kasztan (ur. 7 października 1915 w Moskwie, zm. 16 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski kompozytor, pianista, muzykolog, skrzypek, dyrygent, krytyk muzyczny, podporucznik Wojska Polskiego i powstaniec warszawski.

Życiorys

Był synem pianistki Nadziei Beresteniew-Padlewskiej i profesora Leona Juliana Padlewskiego. Uczył się w Poznaniu, w klasie skrzypiec u Zdzisława Jahnke i kompozycji u Tadeusza Szeligowskiego i Wiechowicza. Następnie studiował muzykologię na Uniwersytecie. Absolwent Wołyńskiej Szkoły Artylerii 1937 r. w stopniu podchorążego. Walczył w wojnie obronnej 1939, także w obronie Warszawy. Podczas okupacji działał w Tajnym Związku Muzyków.

Uczestniczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz Brygady Dywersyjnej „Broda 53" (Zgrupowanie „Radosław”) pod pseudonimami „Skorupka” i „Kasztan”. Zmarł w szpitalu powstańczym 16 sierpnia na Starym Mieście po tym, jak 14 sierpnia na Muranowie, próbując zneutralizować goliata, został ciężko ranny. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari.

Część jego kompozycji uległa zniszczeniu podczas działań wojennych. W 1995 powstał film biograficzny o Romanie Padlewskim.

1933 – Trzy pieśni do sł. Artura Marii Swinarskiego; zachowały się 1. Ryngraf i 2. Śmierć św. Sebastiana)
1938 – Pieśń do słów Jana Lechonia: Pytasz, co w mojem życiu...
1939 – Stabat Mater na chór mieszany a cappella – ostatni utwór Padlewskiego napisany przed wojną, zgodnie uważany za najbardziej dojrzały utwór kompozytora.
Dwa motety na chór żeński lub chłopięcy do anonimowych tekstów z XVI wieku:
1. O Anielska Pani
2. Radości wam powiedam
1941 – Sonata per violino solo
1941 – Suita na skrzypce i fortepian, nieukończona
1940-1942 – II Kwartet smyczkowy
1942 – Suita kurpiowska na skrzypce i fortepian – opracowanie 4 pieśni op. 58 Karola Szymanowskiego

Spośród zaginionych kompozycji należy wymienić I i III kwartet smyczkowy oraz Koncert skrzypcowy z 1944 roku.