Roman Pindel

Roman Pindel

Roman Pindel (2012)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5 Verbum Vitae continentes Trzymajcie się mocno Słowa Życia
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1958 Oświęcim
Biskup diecezjalny bielsko-żywiecki
Okres sprawowania	od 2014
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 maja 1983
Nominacja biskupia	16 listopada 2013
Sakra biskupia	6 stycznia 2014

Roman Pindel (ur. 18 listopada 1958 w Oświęcimiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej w latach 2011–2013, biskup diecezjalny bielsko-żywiecki od 2014.

Życiorys

Urodził się 18 listopada 1958 w Oświęcimiu. Kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Andrychowie, w klasie o profilu matematyczno-fizycznym^[1]. W latach 1977–1983 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. Święceń prezbiteratu udzielił mu 22 maja 1983 w katedrze na Wawelu kardynał Franciszek Macharski, arcybiskup metropolita krakowski^[1][2]. Od 1986 kontynuował studia na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie^[3]. Ukończył je w 1990 ze stopniem doktora nauk teologicznych na podstawie dysertacji Chrystus jako Arcykapłan współczujący według Listu do Hebrajczyków. W 2001 na podstawie rozprawy W obronie prawdy Ewangelii. Analiza literacko-retoryczna Ga 1, 11-2, 21 otrzymał stopień doktora habilitowanego^[4]. W 2005 uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych^[5].

Pracował jako wikariusz w parafiach Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Kozach^[1] i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Racławicach^[6]. W archidiecezji krakowskiej został ustanowiony duszpasterzem i koordynatorem grup modlitewnych Ruchu Odnowy w Duchu Świętym, a także delegatem biskupa ds. nowych ruchów religijnych^[7].

W 1986 został wykładowcą Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (następnie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II)^[3]. Na uczelni objął funkcję kierownika Katedry Hermeneutyki Biblijnej i Judaistyki^[4]. W latach 2004–2011 był ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie^[4], a w latach 2011–2013 piastował w nim stanowisko rektora^[8]. We wrześniu 2013 został wybrany przewodniczącym Konferencji Rektorów Seminariów Duchownych diecezjalnych i zakonnych w Polsce^[9].

16 listopada 2013 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym diecezji bielsko-żywieckiej^[3][10]. 6 stycznia 2014 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry św. Mikołaja w Bielsku-Białej^[11][12]. Konsekracji dokonał kardynał Stanisław Dziwisz, arcybiskup metropolita krakowski, z towarzyszeniem arcybiskupa Celestina Migliorego, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Tadeusza Rakoczego, ustępującego biskupa diecezjalnego bielsko-żywieckiego^[12]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Verbum Vitae continentes” (Trzymajcie się mocno Słowa Życia)^[13]. 7 stycznia 2014 kanonicznie objął diecezję^[14], a 19 stycznia 2014 odbył ingres do konkatedry Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu^[15].

W Konferencji Episkopatu Polski został współprzewodniczącym Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Luterańsko-Augsburską, a także członkiem Komisji Duchowieństwa, Sekcji Nauk Biblijnych Komisji Nauki Wiary^[16], Rady ds. Ekumenizmu^[17] oraz Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych^[18].

W 2021 państwowa komisja ds. pedofilii złożyła do prokuratury zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przez niego (oraz innych biskupów: Tadeusza Rakoczego, Piotra Gregera i kardynała Stanisława Dziwisza) przestępstwa niezawiadomienia organów ścigania o nadużyciach seksualnych na szkodę małoletnich^[19], których w latach 1984–1989 miał się dopuścić ówczesny proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Międzybrodziu Bialskim^[20]. Prokurator odmówił wszczęcia postępowania w tej sprawie, uznając, że gdy hierarchowie mieli otrzymać informacje o tych czynach, nie istniał jeszcze prawny obowiązek zawiadomienia organów ścigania^[21].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Romana Pindla na stronie diecezji bielsko-żywieckiej. [dostęp 2016-11-04].
• Roman Pindel na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-23]
• Roman Pindel w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2013-11-16]
• Roman Pindel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2013-11-16] .
• Roman Pindel w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2019-07-27].