Roman Piotrowski

Roman Piotrowski
Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1895 ; Nowy Targ
Data i miejsce śmierci	17 grudnia 1988 ; Warszawa
	Minister budownictwa miast i osiedli
Okres	od 11 stycznia 1951; do 11 lipca 1956
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Odznaczenia

Roman Piotrowski (w środku) ze współpracownikami z Biura Odbudowy Stolicy

Roman Piotrowski (ur. 21 stycznia 1895 w Nowym Targu, zm. 17 grudnia 1988 w Warszawie) – polski architekt i polityk. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji, w latach 1951–1956 minister budownictwa miast i osiedli. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Architekturę studiował na Politechnice Lwowskiej, potem na Politechnice Warszawskiej, studia ukończył w 1924^[2], a w latach 1921–1935 był asystentem Instytutu Architektury UW. Związany był z grupą Praesens.

W latach 1930–1933 był inżynierem-architektem przedsiębiorstwa „Budozus” i współprojektantem osiedla domków jednorodzinnych ZUS na Żoliborzu (1935). W latach 1934–1944 obejmował kierownictwo techniczne w Towarzystwie Osiedli Robotniczych (TOR). Był członkiem zespołu, który zaprojektował osiedle TOR zbudowane między ulicami Obozową i Bolecha na Kole^[3].

W czasie II wojny światowej był kierownikiem technicznym Społecznego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Uczestniczył w pracach powołanej w 1940 przy Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Pracowni Architektoniczno-Urbanistycznej (PAU)^[4]. Od 1945 do 1949 był kierownikiem Biura Odbudowy Stolicy, a w latach 1945–1947 był również wiceprezydentem m. st. Warszawy. W okresie 1947–1949 piastował urząd komisarza odbudowy Warszawy przy Ministrze Odbudowy.

W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1948 wiceminister Ministerstwa Odbudowy, następnie od 1949 podsekretarz stanu, a następnie kierownik Ministerstwa Budownictwa. Od 11 stycznia 1951 do 11 lipca 1956 minister budownictwa miast i osiedli, następnie w 1956 wiceminister i podsekretarz stanu Ministerstwa Budownictwa. Pełnił mandat poselski do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji.

W latach 1956–1961 ambasador PRL w Niemczech Wschodnich. 23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[5].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C39-9-6)^[6].

Projekty

Budynek biurowy ZUS w Gdyni w 1934

Odznaczenia

Order Budowniczych Polski Ludowej (1979)
Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1946)^[7]
Medal za Warszawę 1939–1945 (1946)^[8]

Przypisy

↑ W 1949–1950, kierownik ministerstwa budownictwa.
↑ Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 75 .
↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom V Żoliborz i Wola. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 248. ISBN 83-85584-61-7.
↑ Marian Spychalski: Warszawa architekta. Wspomnienia pierwszego powojennego prezydenta stolicy. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2015, s. 127. ISBN 978-83-11-13416-4.
↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 246
↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43

Bibliografia

Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1994, s. 639. ISBN 83-01-08836-2.
Informacje w BIP IPN
TadeuszT. Mołdawa TadeuszT., Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 411, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

[1] W 1949–1950, kierownik ministerstwa budownictwa.

[album75-2] Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 75 .

[3] Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom V Żoliborz i Wola. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 248. ISBN 83-85584-61-7.

[4] Marian Spychalski: Warszawa architekta. Wspomnienia pierwszego powojennego prezydenta stolicy. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2015, s. 127. ISBN 978-83-11-13416-4.

[5] Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])

[6] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[7] M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 246

[8] M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne