Roman Stramka
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Klub | Sandecja Nowy Sącz |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small} | |
Roman Stramka (ur. 13 lipca 1916 r. w Ptaszkowej, zm. 1 września 1965 r. w Nowym Sączu) – kurier ZWZ-AK, narciarz biegowy, trener i instruktor narciarstwa.
Życiorys
Był najstarszym synem Ludwika i Marii z domu Wysockiej, miał dziewięcioro rodzeństwa. Uczęszczał w Nowym Sączu do Szkoły Powszechnej im. Władysława Jagiełły oraz Gimnazjum Handlowego, następnie ukończył Instytut Handlowy w Wilnie[1].
Już od najmłodszych lat uprawiał wiele dyscyplin sportowych - pływanie, lekkoatletykę, kajakarstwo, piłkę nożną, kolarstwo i narciarstwo. Ćwiczył w sekcji narciarskiej Klubu Sportowego Kolejowego Przysposobienia Wojskowego „Sandecja”, gdzie jego trenerem był Leopold Kwiatkowski. W 1931 r. wygrał bieg narciarski organizowany w ramach mistrzostw klubów sportowych Kolejowego Przysposobienia Wojskowego w Zakopanem[1].
Przed wybuchem II wojny światowej powrócił do Nowego Sącza. Jesienią 1939 r. przyłączył się do grup przewodnickich i jako kurier 69 razy przebył trasę Nowy-Sącz-Budapeszt-Belgrad[2].
W trakcie swej działalności był pięciokrotnie aresztowany. Uciekał za każdym razem, w 1941 r. zbiegł z więzienia w Nowym Sączu i w 1944 r. uciekł z transportu do obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen[2].
Wiosną 1945 r. powrócił do Nowego Sącza, ale z obawy przed komunistycznymi represjami wyjechał na Dolny Śląsk a potem na Pomorze. Swoją działalność w Armii Krajowej ujawnił przed władzami w 1947 r.[1] Uniknął więzienia dzięki wstawiennictwu Stanisława Mikołajczyka, którego syna przeprowadził w czasie wojny przez góry na Węgry.
Przeniósł się do Zakopanego, gdzie w Ośrodku Kultury Fizycznej wrócił do uprawniania narciarstwa. Był też trenerem i zawodnikiem sekcji kajakarskiej i lekkoatletycznej Zrzeszenia Sportowego „Start” Nowy Sącz, trenerem w sekcji narciarskiej CWKS „Zakopane”, „Start” Zakopane, LKS w Piątkowej i LKS Poprad Rytro. W 1953 r. zdobył wicemistrzostwo Polski w biegu na 53 km[3]. Do Nowego Sącza wrócił w 1954 r.
Ciągle pozostawał w zainteresowaniu Urzędu Bezpieczeństwa i w 1953 r. został zmuszony do podjęcia współpracy w charakterze tajnego współpracownika. W 1958 r. został skreślony z listy agentów z powodu niechęci do współpracy i nieszczerości[1].
W dn. 1 września 1965 r. w Biegonicach został potrącony przez ciężarówkę, zmarł tego samego dnia w szpitalu w Nowym Sączu.
Upamiętnienie
Jego imieniem jest nazwany w Nowym Sączu stadion Międzyszkolnego Ośrodka Sportowego przy ul. Lenartowicza, co roku odbywa się w Ptaszkowej Spartakiada o memoriał Romana Stramki i Zbigniewa Kmiecia[2].
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych
Przypisy
- ↑ a b c d 100 lat temu urodził się Roman Stramka. twojsacz.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
- ↑ a b c Jerzy Leśniak, HenrykSzewczyk, Bóg, Honor, Ojczyzna. Sądeccy żołnierze i generałowie w służbie niepodległej Rzeczypospolitej, Instytut Pamięci Narodowej, Nowy Sącz - Warszawa 2009, ISBN 978-83-7629-075-1, s. 44
- ↑ Roman Stramka - życiorys. aposteriori.org.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Autor: Zalasem1, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Romana Stramki na Katolickim Cmentarzu Komunalnym przy ul. Rejtana w Nowym Sączu