Roman Szewczyk

Roman Szewczyk
Pełne imię i nazwisko

Roman Edward Szewczyk

Data i miejsce urodzenia

18 marca 1965
Bytom

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca / pomocnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1982–1988Szombierki Bytom*(*[1])
1989Śląsk Wrocław26(2)
1990–1993GKS Katowice92(15)
1993–1996FC Sochaux85(4)
1996–2004Austria Salzburg216(6)
2004USV Thalgau
2008FC Bergheim6(0)
2010FC Bergheim8(1)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1989–1994Polska37(3)

Roman Edward Szewczyk (ur. 18 marca 1965 w Bytomiu) – polski piłkarz, w latach 1989–1994 reprezentant kraju (w tym kilkukrotny kapitan drużyny narodowej), mistrz Austrii (1996/97), dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1990/91, 1992/93), triumfator Superpucharu Austrii (1997). Słynął z mocnego, celnego strzału z dystansu i rzutów wolnych. W czasie profesjonalnej kariery zawodniczej gracz kolejno: Szombierek Bytom, Śląska Wrocław, GKS-u Katowice, FC Sochaux oraz Austrii Salzburg, a po jej zakończeniu: trener i skaut piłkarski[2].

Kariera klubowa

W polskiej ekstraklasie (wówczas pod oficjalną nazwą I liga) zadebiutował w sezonie 1982/83 w Szombierkach Bytom. W następnym sezonie zdobył swą pierwszą bramkę na najwyższym szczeblu rozgrywkowym w Polsce, jednak jego drużyna - zajmując ostatnie miejsce w końcowej tabeli - spadła do ówczesnej II ligi. Na tym poziomie występował przez trzy kolejne sezony. Dobra gra po powrocie do ekstraklasy w barwach rodzimego zespołu, skutkowała transferem - w przerwie zimowej 1988/89 – do Śląska Wrocław. Jako zawodnik tego klubu zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski, jednak występował w nim zaledwie przez rok, bowiem w grudniu 1989 został kupiony przez GKS Katowice. Z "Gieksą" dwukrotnie wywalczył Puchar Polski (1991 i 1993), będąc jednym z kluczowych graczy drużyny. W meczach ligowych sezonu 1992/93 zdobył aż 10 goli, co było jego rekordowym osiągnięciem w karierze. Łącznie w ekstraklasie zagrał 185 meczów, zdobywając w nich 23 bramki. Nigdy nie udało mu się zdobyć mistrzostwa Polski (najlepszym osiągnięciem było 2. miejsce w sezonie 1991/92). W lipcu 1993 przeszedł do francuskiego FC Sochaux, w barwach którego dwa pierwsze sezony rozegrał w Première Division (58 meczów, 2 gole) i jeden sezon w Division 2 (27 meczów, 2 gole). Na skutek braku awansu do Première Division w sezonie 1995/96, 15 lipca 1996 odszedł - na zasadzie wolnego transferu – do Austrii Salzburg[3]. Dla tego klubu grał przez osiem kolejnych sezonów, aż do zakończenia kariery na profesjonalnym poziomie (czerwiec 2004). W barwach drużyny z Salzburga jedyny raz wygrał ligę (mistrz Austrii 1996/97) oraz zdobył superpuchar kraju (1997). Po zakończeniu zawodowej kariery okazjonalnie grywał w drużynach, występujących w lokalnych ligach kraju związkowego Salzburg.

Kariera reprezentacyjna

W seniorskiej reprezentacji Polski rozegrał 37 oficjalnych spotkań międzypaństwowych, strzelając w nich 3 bramki[4]. Debiutował 12 kwietnia 1989 w wygranej 2:1, towarzyskiej potyczce z Rumunią w Warszawie[4], a pierwszego gola zdobył 4 lutego 1990 w zwycięskim (1:0), towarzyskim spotkaniu z Iranem w Teheranie[4]. Szerszej publiczności dał się poznać 13 listopada 1991, bramką strzeloną Anglii (na 1:0), w zremisowanym 1:1 meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 1992 na stadionie Lecha w Poznaniu[4][5][6][7]. Niechlubną kartę reprezentacyjną zapisał natomiast 22 września 1993 na Ullevaal Stadion, dostając czerwoną kartkę w ważnym spotkaniu eliminacyjnym przeciwko Norwegii (przegranym 0:1)[4][8]. Podczas eliminacji Mistrzostw Świata 1994 był kapitanem drużyny narodowej. Ostatni raz w kadrze wystąpił 4 września 1994 na Ramat Gan, w przegranym 1:2 spotkaniu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 1996[4][9]. Nigdy nie udało mu się wziąć udziału w wielkiej imprezie międzynarodowej (turnieju finałowym mistrzostw świata lub Europy). Aż 28 ze swoich występów w reprezentacji zaliczył, jako piłkarz GKS Katowice[4], co do dzisiaj pozostaje rekordowym osiągnięciem w historii tego klubu[10].

Życie prywatne

Ma żonę Barbarę oraz dwie córki: Monikę i Anetę. Od 1996 do dziś mieszka w Austrii, nieopodal Salzburga, gdzie po zakończeniu kariery zawodniczej zajmował się skautingiem dla Red Bullu Salzburg[2] oraz pracował m.in. jako szkoleniowiec FC Bergheim II i asystent trenera w USV Elixhausen[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ W I lidze bilans: 67 (6); brak danych z sezonów 1984/85 – 1986/87 w II lidze.
  2. ↑ a b Roman Szewczyk: Jestem patriotą. Stawiam na naszych.. sport.pl. [dostęp 2017-12-25]. (pol.).
  3. ↑ a b Roman Szewczyk, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2017-12-25].
  4. ↑ a b c d e f g Roman Szewczyk - profil reprezentanta Polski. hppn.pl. [dostęp 2017-12-25]. (pol.).
  5. ↑ Poland 1-1 England. uefa.com. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
  6. ↑ Był taki mecz: Polska - Anglia w Poznaniu. poznan.sport.pl. [dostęp 2017-12-25]. (pol.).
  7. ↑ Polska - Anglia 1991. youtube.com. [dostęp 2017-12-25]. (pol.).
  8. ↑ Norway 1:0 (0:0) Poland. allworldcup.narod.ru. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
  9. ↑ Israel 2-1 Poland. uefa.com. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
  10. ↑ 40 lat GKS Katowice - co słychać u byłych piłkarzy?. sport.pl. [dostęp 2017-12-25]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.