Roman Turek
 Roman Turek w swoim domu - 1974 r. | |
| Data i miejsce urodzenia | 7 lutego 1898 Wola Dalsza |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 lutego 1982 Łańcut |
| Narodowość | polska |
| Język | polski |
Roman Turek (ur. 7 lutego 1898 w Woli Dalszej, zm. 20 lutego 1982 w Łańcucie) – polski pisarz samouk, prozaik.
Życiorys
Urodził się w ubogiej rodzinie chłopskiej. Miał czworo starszego rodzeństwa. Przez trzy lata uczęszczał do wiejskiej szkółki. Podczas I wojny światowej w 1916 został wcielony do armii austriackiej. W swoje rodzinne strony wrócił w 1918 i został żołnierzem organizującego się państwa polskiego. Gdy działania związane z wojną polsko-bolszewicką zakończyły się, Turek w 1922 został z wojska zwolniony i wrócił do domu. Latem 1924 wziął ślub z Teofilą Lęcznar. Miał z nią dwoje dzieci: syna Zdzisława (ur. 1924) i córkę Aurelię (ur. 1926). Został zatrudniony jako palacz w Fabryce Likierów w Łańcucie i pracował tam do wybuchu II wojny światowej. Podczas okupacji był żołnierzem AK. Po zakończeniu wojny uczestniczył w odbudowie łańcuckiej fabryki, a po jej uruchomieniu ponownie został palaczem i konserwatorem kotłów parowych w fabryce likierów.
Mając 58 lat zaczął spisywać swoje wspomnienia. W 1962 wydawnictwo Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza wydało pierwszy tom pamiętnika zatytułowany „Moja mama, ja i reszta”. W 1965 Roman Turek został członkiem Związku Literatów Polskich (Oddział w Rzeszowie). W 1973 za całokształt twórczości otrzymał nagrodę literacką im. Juliana Przybosia przyznawaną przez rzeszowski miesięcznik „Profile”.
W 1975 wyróżniony wpisem do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”[1].
Zmarł 17 lutego 1982. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Łańcucie[2].
Bibliografia podmiotowa
- 1961 Moja mama, ja i reszta (opowieść; wstęp: Mieczysław Grad) LSW
- 1962 W służbie Najjaśniejszego Pana (opowieść; cz. 2 tomu Moja mama, ja i reszta) LSW
- 1977 Palacz z hrabiowskiej likierni (cz. 3 tomu Moja mama, ja i reszta) LSW
- 1979 Pokosy (opowiadania, wstęp: Józef Nowakowski) KAW
- 1981 Zamęt: wspomnienia KAW
- 1982 Ostatnia karczma (powieść) LSW
- 1982 Topiel (opowiadania) KAW
- 1984 Parada życia (opowiadania) KAW
- 1987 Wróć, ucałuj... KAW
Przypisy
- ↑ Spotkanie Egzekutywy KW PZRP z wpisanymi do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 97, s. 2, 29 kwietnia 1975.
- ↑ Roman Turek. lancut.artlookgallery.com. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)].
Bibliografia
- Krystyna Maczuga, (Nie)zapomniany świat Romana Turka, mbp-lancut.pl, 24 lutego 2012 [dostęp: 13 listopada 2015].
- Małgorzata Sońska, Roman Turek w Dyskusyjnym Klubie Książki w Łańcucie, serwisy.wimbp.rzeszow.pl [dostęp: 13 listopada 2015].
Media użyte na tej stronie