Roman Wionczek

Roman Wionczek
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1928
Warszawa, Polska

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1998
Warszawa

Zawód

reżyser
scenarzysta

Roman Wionczek (ur. 29 lipca 1928 w Warszawie, zm. 12 lipca 1998 tamże) – polski scenarzysta, reżyser filmowy i telewizyjny.

Życiorys

W roku 1953 ukończył studia na Wydziale Operatorskim łódzkiej PWSF. Po studiach podjął pracę w Polskiej Kronice Filmowej. Częstym tematem jego realizacji była problematyka II wojny światowej. Temu okresowi poświęcał też widowiska Teatru Faktu TVP, które realizował od 1972. Autor antysolidarnościowych filmów Godność i Czas nadziei. W latach 1989–1991 członek Komitetu Kinematografii. W okresie okupacji żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego. W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[1].

Filmografia (wybór)

  • 1951: Bumelant, w charakterze autora zdjęć
  • 1959: Od Mocambos do Copacabany, w charakterze reżysera
  • 1965: Homo Varsoviensis, w charakterze reżysera i scenarzysty
  • 1971: Człowiek o dwóch nazwiskach, w charakterze reżysera, scenarzysty i autora zdjęć
  • 1979: Sekret Enigmy, w charakterze reżysera i scenarzysty
  • 1979: Tajemnica Enigmy, w charakterze reżysera i scenarzysty
  • 1983: Haracz szarego dnia, w charakterze reżysera i scenarzysty
  • 1984: Godność, w charakterze reżysera
  • 1988: Generał Berling, w charakterze reżysera i scenarzysty

Spektakle telewizyjne

  • 1986: Śmierć Adama Zawiszy, w charakterze reżysera
  • 1985: Jałta 1945, w charakterze reżysera
  • 1977: Przed burzą, w charakterze reżysera
  • 1974: Sprawa Polska, w charakterze reżysera
  • 1973: Bunkier, w charakterze reżysera
  • 1972: Poczdam, w charakterze reżysera

Nagrody i wyróżnienia

  • 1967: „Złoty Ekran” – nagroda telewizyjna tygodnika „Ekran”
  • 1969: Nagroda Ministra Obrony Narodowej I stopnia;
  • 1970: „Złoty Ekran” – nagroda telewizyjna tygodnika „Ekran”
  • 1970: Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy
  • 1972: Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji
  • 1972: Nagroda Ministra Obrony Narodowej II stopnia
  • 1975: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia – za całokształt twórczości w dziedzinie filmu dokumentalnego;
  • 1975: Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi w propagowaniu kultury polskiej za granicą
  • 1978: Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji zespołowa I stopnia – za seryjne widowisko telewizyjne „Przed burzą”
  • 1978: „Złoty Ekran” w kategorii: Widowisko artystyczne – za cykl widowisk Teatru Telewizji „Przed burzą”
  • 1979: Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”

Przypisy

  1. ↑ Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. radaopwim.gov.pl [dostęp 2011-11-06].

Linki zewnętrzne