Roman halicki
książę halicki | |
Roman halicki przyjmuje nuncjusza papieskiego, obraz pędzla Nikołaja Newrewa z 1875 | |
Książę halicki | |
Okres | od 1188, 1199 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | Włodzimierz II Jarosławicz |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | 19 czerwca 1205 |
Przyczyna śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | Światosław Mścisławowicz |
Małżeństwo | Predsława Rurykówna, córka Ruryka II Rościsławowica |
Małżeństwo | Anna-Eufrozyna |
Roman Mścisławowicz, Roman II halicki (ukr. Роман Мстиславич) – (ur. między 1155 a 1162[1], zm. 19 czerwca 1205, okolice Zawichostu) – książę Nowogrodu Wielkiego w latach 1168–1170, książę włodzimiersko-wołyński w latach 1170–1199, od 1199 książę halicko-włodzimierski, od 1203 władca Kijowa, syn Mścisława II Iziasławicza z dynastii Rurykowiczów.
Życiorys
Był zapewne drugim w kolejności[2] synem wielkiego księcia kijowskiego Mścisława II Iziasławicza i Agnieszki, córki księcia polskiego Bolesława III Krzywoustego. Imię dostał być może na cześć Romana Rościsławowica, księcia smoleńskiego, który mógł być także jego ojcem chrzestnym[3].
Po śmierci swojego brata Światosława Mścisławowicza, dzięki interwencji Kazimierza II Sprawiedliwego, został w 1183 roku władcą Brześcia. Walcząc w Bitwie Mozgawskiej w 1195 roku po stronie Leszka I Białego odniósł ciężkie rany. Przeprowadził serię zwycięskich kampanii przeciwko Połowcom w latach 1197–1198, 1201, 1204. W 1199 opanował Halicz, a brak kontrakcji ze strony węgierskiej spowodowany był być może sojuszem, przypieczętowanym małżeństwem Romana z bizantynką Marią(?)[4]. Prowadził aktywną politykę zagraniczną, obiecując królowi Niemiec Filipowi Szwabskiemu pomoc zbrojną przeciwko Welfom. Pokonany przez wojska księcia krakowskiego Leszka I Białego, poległ w bitwie pod Zawichostem 19 czerwca 1205. Pierwotnie pochowany, zapewne 22 czerwca, w Sandomierzu[5]. Jego zwłoki zostały wykupione przez Rusinów za wielką cenę srebra, następnie ekshumowane. Spoczęły prawie na pewno w którejś z cerkwi we Włodzimierzu Wołyńskim, jednak raczej nie w tamtejszej cerkwi katedralnej[6].
Małżeństwa
Pierwszą jego żoną została, zapewne między rokiem 1177/1178 a 1185[7], Predsława Rurykówna, córka Ruryka II Rościsławowica, księcia kijowskiego i owruckiego. Małżeństwo to zostało zerwane przez Romana najprawdopodobniej jesienią 1196, choć być może stało się to dopiero zimą 1198/1199[8]. Powód porzucenia żony przez Romana był jak najbardziej polityczny. Ruryk Rościsławowic odebrał Romanowi przyznane mu po 25 lipca 1194 grody: Torczesk, Trepol, Korsuń, Bogusław. Roman zarzucił Rurykowi spiskowanie przeciwko niemu z Wsiewołodem III Wielkie Gniazdo, po czym obawiając się interwencji teścia uszedł do Polski, gdzie uczestniczył w bitwie nad Mozgawą, w której został ranny. Być może pewien wpływ na odsunięcie Predsławy miał również fakt braku potomstwa męskiego[8]. Po odprawieniu swojej pierwszej żony, najpóźniej w 1199 Roman ożenił się po raz wtóry z osobą nieznanego pochodzenia, zapewne bizantyńskiego[9], być może o imieniu Maria[10] lub Eufrozyna[11].
Potomstwo
Genealogia
Izasław II ur. 1096 zm. 13 XI 1154 | NN ur. ? zm. 1151 | Bolesław III Krzywousty ur. 20 VIII 1086 zm. 28 X 1138 | Salomea z Bergu ur. 1093–1101 zm. 27 VII 1144 | ||||||||||
Mścisław Izjasławowic ur. 15 IV 1132 – 1135 zm. 19 VIII 1170 | Agnieszka ur. 1137 zm. po 1182 | ||||||||||||
1 Predsława ur. ? zm. ? OO w okr. 1177/1178–1185 | Roman II halicki ( ur. w okr. 1155–1162 zm. 19 VI 1205) | 2 Maria? ur. ok. 1185-1187 zm. między I 1254 a 1290 OO najp. 1199 | |||||||
1 | 2 | 2 | 2 | ||||||
Fedora (Teodora) ur. ok. 1182-1184 zm. po 1241 | Helena? ur. 1199-1201 zm. po wiośnie/lecie 1241 | Daniel halicki ur. 1201 zm. 1264 | Wasylko ur. 1203 zm. 1269 |
Przypisy
- ↑ Chociaż nie można wykluczyć, że urodził się już w 1152. Dąbrowski 2002 ↓, przypis 47, s. 25.
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, przypis 43, s. 23n..
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, s. 25n.
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, s. 43.
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, przypis 55, s. 27n..
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, przypis 59, s. 28. Miejscem spoczynku raczej nie była cerkiew Bogurodzicy w Haliczu.
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, s. 30.
- ↑ a b Dąbrowski 2002 ↓, s. 33.
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, s. 34–40.
- ↑ Dąbrowski 2002 ↓, s. 42.
- ↑ Aleksandr V. Majorov, Eufrozyna Halicka. Córka imperatora bizantyńskiego na Rusi Halicko-Wołyńskiej (ok. 1176-1180 – po 1253), Kraków: Avalon 2016.
- ↑ Istnieje bardzo mało prawdopodobna możliwość, że była córką Romana z pierwszego małżeństwa. Dąbrowski 2002 ↓, s. 51–52.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
A version of the symbol of Volodymyr the Great, as used on period coins. Basis for the modern national emblem of Ukraine.
Coat of arms of the Halych-Volhynia (1119-1349)