Romana Kahl-Stachniewicz

Romana Kahl-Stachniewicz
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1943
Kraków

Data i miejsce śmierci

15 marca 2018
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Rakowicki

Zawód, zajęcie

ekonomista

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Romana Zofia Kahl-Stachniewicz (ur. 10 lutego 1943 w Krakowie, zm. 15 marca 2018 tamże[1]) – polska ekonomistka, działaczka opozycyjna w okresie PRL.

Życiorys

Po ukończeniu studiów ekonomicznych pracowała m.in. w administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od 1977 uczestniczyła w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Z uwagi na działalność opozycyjną już w październiku 1978 została zwolniona z pracy. 25 lipca 1979 była współzałożycielką Ruchu Porozumienia Polskich Socjalistów. Od 1 września 1979 należała do Konfederacji Polski Niepodległej jako jedna z jej założycielek.

Od kwietnia 1978 do 13 grudnia 1981 była jedną z redaktorek Opinii Krakowskiej – w jej mieszkaniu odbywały się zwykle posiedzenia redakcji, zbierała materiały do kolejnych numerów i przepisywała je na maszynie, była autorką tekstów.

W latach 1978–1981 gromadziła i przekazywała ośrodkom krajowym i zagranicznym informacje o represjach i prześladowaniach za przekonania w Krakowie.

13 kwietnia 1980 stanęła na czele niezależnej demonstracji, która po mszy w Kościele Mariackim w Krakowie przeszła pod Studzienkę Badylaka dla upamiętnienia ofiar zbrodni katyńskiej oraz aktu samospalenia Walentego Badylaka – w przeciwieństwie do innych krakowskich działaczy opozycyjnych nie została profilaktycznie zatrzymana przez Służbę Bezpieczeństwa, gdyż była wówczas w ósmym miesiącu ciąży.

Dokumentowała fotograficznie różne formy działalności opozycyjnej i niezależnej – pierwsze manifestacje patriotyczne 11 listopada w Krakowie (w 1978, 1980 i 1981), niezależne uroczystości pod Kopcem Piłsudskiego na Sowińcu i inne.

Mimo iż miała niespełna dwuletnie dziecko 13 grudnia 1981 została internowana i osadzona w obozie w Gołdapi. Zwolniono ją 21 marca 1982.

W 2007 odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. 22 września 2011 r. odznaczona została Medalem „Niezłomnym w słowie”[3].

Życie prywatne

Mąż – Henryk Stachniewicz, rusycysta, były pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, autor podręczników językowych[4][5], córka – Stanisława Stachniewicz-Chavez[6], współpracowała z kwartalnikiem Tawacin, syn – dr Sławomir Stachniewicz, astrofizyk[7].

Przypisy

  1. ↑ W Krakowie zmarła Romana Kahl-Stachniewicz, współzałożycielka KPN. krakow.onet.pl. [dostęp 2018-03-16].
  2. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 marca 2007 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2007 r. nr 42, poz. 479).
  3. ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2013-01-01].
  4. ↑ Henryk Stachniewicz, dla najbliższych Garrik [dostęp 2021-03-22].
  5. ↑ Henryk Stachniewicz w katalogu Biblioteki Narodowej [dostęp 2021-03-22].
  6. ↑ Stasia [dostęp 2021-03-22].
  7. ↑ Dr Sławomir Stachniewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-03-22].

Bibliografia

  • Waligóra G., ROPCiO. Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela 1977–1981, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2006, ISBN 83-60464-10-3,
  • Marcin Kasprzycki: Konfederacja Polski Niepodległej w Krakowie 1979–1990. Wybór dokumentów. Kraków: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2009, s. 624. ISBN 978-83-929094-5-3,
  • Mirosław Lewandowski, Maciej Gawlikowski: Prześladowani, wyszydzani, zapomniani... Niepokonani. Tom I. ROPCiO i KPN w Krakowie 1977–1981. Kraków: DAR-POINT Leszek Jaranowski, 2009. ISBN 978-83-927061-1-3.
  • http://stachnie.refy.pl/romilita/ Blog Romany Kahl-Stachniewicz

Linki zewnętrzne