Romana Troicka

Romana Troicka, po mężu Sosińska (ur. 7 sierpnia 1949 w Sochaczewie[1]) – polska łyżwiarka, zawodniczka łyżwiarstwa szybkiego, reprezentantka kraju, następnie radca prawny.

Życiorys

Była zawodniczką Sarmaty Warszawa[1], jej trenerem był Leszek Ułasiewicz[2].

Reprezentowała Polskę na wielobojowych mistrzostwach świata w 1969 (26 m.), 1971 (22 m.), 1972 (34 m.) i 1961 (9 m.)[1], mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w 1971 (18 m.) i 1972 (21 m.)[3], wielobojowych mistrzostwach Europy w 1970 (16 m.), 1971 (20 m.) i 1972 (22 m.)[1].

W 1965 i 1967 została wielobojową mistrzynią Polski juniorek[4]. Na wielobojowych mistrzostwach Polski seniorek zdobyła złoty medal w 1970 (wygrała wówczas wyścigi, na 500 metrów, 1000 metrów i 1500 metrów) i 1972 (wygrała wówczas wyścigi na 500 metrów, 1000 metrów i 1500 metrów), srebrny medal w 1971 (wygrała wówczas wyścig na 500 metrów), brązowy medal w 1969 (wygrała wówczas wyścig na 500 metrów) i 1973 (wygrała wówczas wyścig na 500 metrów). Ponadto w 1968 wygrała wyścig na 500 metrów[5].

Była rekordzistką Polski na 500 metrów (45,50 - 13.02.1971, 45,11 - 5.02.1972), 1000 metrów (1:35,10 - 20.02.1971, 1:32,90 - 21.02.1971), czterokrotnie w wieloboju (500 m + 1000 m + 1500 m + 3000 m), od wyniku 202,883 (5.01.1969) do wyniku 194,280 (6.02.1972), wieloboju sprinterskim (185,370 - 21.02.1971)[6].

W 1974 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, w 1983 aplikację radcowską. Pracowała w bankowości, następnie przedsiębiorstwach i spółkach branży budowlanej[7]. Była współautorem książek Zabezpieczenie należności pieniężnych. Poradnik prawniczy wraz z wzorami pism i tekstami aktów prawnych (1997) i Prawo wekslowe w praktyce. Poradnik prawniczy wraz z wzorami i tekstami aktów prawnych (2001).

W latach 1998-2002 była wiceprezesem Polskiego Związku Szybkiego[8], w latach 2003-2015 i od 2020 arbitrem Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim[7]. W przeszłości była także członkiem Piłkarskiego Sądu Polubownego przy PZPN oraz członkiem Komisji Rewizyjnej Polskiego Komitetu Olimpijskiego[7].

Przypisy

  1. a b c d Władysław Zieleśkiewicz Encyklopedia sportów zimowych, wyd. PWN, Warszawa 2002, s. 215
  2. Łyżwiarski jubileusz, wyd. PZŁS, Warszawa 2001, s. 181
  3. Bogdan Chruścicki, Kazimierz Kowalczyk, Jacek Żemantowski Dziewiąta dekada panczenistów. Kobietom do twarzy w brązie, wyd. PZŁS, Warszawa 2011, s. 179
  4. Bogdan Chruścicki, Kazimierz Kowalczyk, Jacek Żemantowski Dziewiąta dekada panczenistów. Kobietom do twarzy w brązie, wyd. PZŁS, Warszawa 2011, s. 241
  5. Bogdan Chruścicki, Kazimierz Kowalczyk, Jacek Żemantowski Dziewiąta dekada panczenistów. Kobietom do twarzy w brązie, wyd. PZŁS, Warszawa 2011, s. 216, 217
  6. Bogdan Chruścicki, Kazimierz Kowalczyk, Jacek Żemantowski Dziewiąta dekada panczenistów. Kobietom do twarzy w brązie, wyd. PZŁS, Warszawa 2011, s. 254-257
  7. a b c Sylwetka na stronie Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim
  8. Bogdan Chruścicki, Kazimierz Kowalczyk, Jacek Żemantowski Dziewiąta dekada panczenistów. Kobietom do twarzy w brązie, wyd. PZŁS, Warszawa 2011, s. 118