Rominta

Rominta
*Krasnaja*
Kontynent	Europa
Państwo	Polska; Rosja
	Rzeka
Długość	83 km
	Źródło
Miejsce	połączenie Błędzianki i Szynkuny
Współrzędne	54°21′15″N 22°33′32″E/54,354167 22,558889
	Ujście
Recypient	Pisa
Miejsce	m. Gusiew
Współrzędne	54°35′22″N 22°12′58″E/54,589444 22,216111
Szlak
	Położenie na mapie obwodu kaliningradzkiego źródło ujście
	Położenie na mapie Rosji źródło ujście

Rominta (ros. Красная, Krasnaja, niem. Rominte) – rzeka, lewy dopływ Pisy. Płynie przez tereny obwodu kaliningradzkiego w Rosji.

Rzeka powstaje z połączenia rzek Błędzianki (uznawanej za górny bieg Rominty^[1]) i Szynkuny (ros. Протока, Protoka, niem. Schenken Bach)^[2]^[3]. Rzeka płynie przez Puszczę Romincką, przepływa przez wieś Krasnolesie i uchodzi do rzeki Pisy we wschodniej części miasta Gusiew.

Głównym dopływem Rominty jest Czarna Struga (ros. Чёрная, Czornaja).

Polską nazwę Rominta wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Rominte^[4]. Niemiecka nazwa pochodzi od pruskiego słowa romus/ramus w znaczeniu 'cichy, skromny'^[5].

Zobacz też

Rzeki Europy

Przypisy

↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
↑ Mapa topograficzna Polski. Ark. N-34-058-C,D Wizajny 1:50 000, Główny Geodeta Kraju, Sztab Generalny WP, 2003
↑ Niektóre źródła podają, że Szynkuna jest dopływem Żytkiejmskiej Strugi (ros. Кемеровка, Kiemierowka), a dopiero ta rzeka łączy się z Romintą.
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 2)
↑ Maria Biolik: Die Namen der fließenden Gewässer im Flußgebiet des Pregel. W: Hydronymia Europaea. Stuttgart: 1996.

Linki zewnętrzne

Rominta, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 736 .

[1] Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.

[2] Mapa topograficzna Polski. Ark. N-34-058-C,D Wizajny 1:50 000, Główny Geodeta Kraju, Sztab Generalny WP, 2003

[3] Niektóre źródła podają, że Szynkuna jest dopływem Żytkiejmskiej Strugi (ros. Кемеровка, Kiemierowka), a dopiero ta rzeka łączy się z Romintą.

[4] Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 2)

[5] Maria Biolik: Die Namen der fließenden Gewässer im Flußgebiet des Pregel. W: Hydronymia Europaea. Stuttgart: 1996.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Rominta

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie