Romuald Kukołowicz

Romuald Kukołowicz
Ilustracja
Romuald Kukołowicz (w okularach), sierpień 1980
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1921
Wilno

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 2008
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

ekonomista, socjolog, polityk, nauczyciel akademicki

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Romuald Kukołowicz[1] (ur. 18 grudnia 1921 w Wilnie, zm. 25 kwietnia 2008 w Warszawie) – polski ekonomista, socjolog, polityk, nauczyciel akademicki, były wiceminister pracy.

Życiorys

W okresie II wojny światowej był żołnierzem Służby Zwycięstwu Polski, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.

Ukończył studia na Uniwersytecie Łódzkim, a następnie uzyskał tytuł doktora na Katolickim Uniwersytecie Lubelskiem. Był wykładowcą na tej uczelni. Zasiadał w Komitecie Badań Rejonów Uprzemysłowionych przy prezydium Polskiej Akademii Nauk. Od końca lat 40. współpracował z kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Doradzał mu w sprawach ekonomicznych i społecznych. W latach 1980–1981 był doradcą NSZZ „Solidarność”, a następnie wszedł w składu Zarządu Regionu Mazowsze Solidarności. W styczniu 1981 wziął udział w liczącej 18 osób delegacji Solidarności do papieża Jana Pawła II. W podziemiu związany z Solidarnością Walczącą. Był przeciwnikiem obrad Okrągłego Stołu. Doradzał Partii Wolności.

W 1992 sprawował urząd wiceministra pracy w rządzie Jana Olszewskiego, a następnie był doradcą szefa Centralnego Urzędu Planowania Jerzego Kropiwnickiego. Współtworzył Akcję Wyborczą Solidarność, z której odszedł, sprzeciwiając się koalicji z Unią Wolności. Następnie doradzał Stronnictwu Ludowemu „Ojcowizna”.

Pochowany został 30 kwietnia 2008 z wojskową asystą honorową na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 297-1-7)[2].

Odznaczenia

W czasie II wojny światowej został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. W 1997 otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury. W 2007, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, został przez odznaczony prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. Pośmiertnie został także odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej[4].

Przypisy

  1. ↑ W piśmiennictwie opisywany też błędnie jako Kukułowicz
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDMUND BOGDANOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-10].
  3. ↑ Polityka budowania prawdziwych autorytetów. prezydent.pl, 11 listopada 2007. [dostęp 2011-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 marca 2014)].
  4. ↑ M.P. z 2008 r. nr 87, poz. 766

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Strajk sierpniowy w Stoczni Gdańskiej im. Lenina 14.jpg
Autor: Tadeusz Kłapyta, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Lech Wałęsa i Anna Walentynowicz, za nimi Romuald Kukołowicz (w okularach) podczas mszy świętej celebrowanej na terenie Stoczni Gdańskiej im. Lenina