Romuald Rodziewicz

Romuald Rodziewicz

Roman

kapitan
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1913 Ławski Bród
Data i miejsce śmierci	24 października 2014 Huddersfield
Przebieg służby
Lata służby	1939-1947
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	110 Rezerwowy Pułk Ułanów Oddział Wydzielony Wojska Polskiego Związek Walki Zbrojnej Armia Krajowa 2 Korpus Polski
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa Kampania wrześniowa Bitwa pod Huciskami Bitwa pod Anielinem
Późniejsza praca	hutnik, górnik, tokarz
Odznaczenia

Romuald Rodziewicz ps. „Roman” (ur. 18 stycznia 1913 w Ławskim Brodzie, zm. 24 października 2014 w Huddersfield^[1]) – hubalczyk, wachmistrz Wojska Polskiego^[2].

Życiorys

Upamiętnienie Romualda Rodziewicza w Szańcu Hubala

Pierwsze lata życia spędził w Mandżurii (ojciec zesłany na Sybir).

Uczestnik Kampanii wrześniowej jako podoficer 102 Rezerwowego Pułku Ułanów, wchodzącego w skład Grupy „Wołkowysk” pod dowództwem generała Przeździeckiego. 23 września 1939 dołączył do 110 Rezerwowego Pułku Ułanów pod dowództwem słynnego zagończyka podpułkownika Jerzego Dąbrowskiego, z którym przeszedł cały szlak bojowy, aż do marszu na Warszawę. Po upadku Warszawy, wraz z 60-osobowym oddziałem, jako ochotnik wstąpił do Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego pod dowództwem majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”. W oddziale tym brał udział we wszystkich bitwach stoczonych na Mazowszu i Kielecczyźnie. 2 października 1939 uczestniczył w zwycięskiej potyczce z Niemcami pod Wolą Chodkowską. W grudniu 1939 został mianowany do stopnia plutonowego, a po starciu pod Huciskiem, 30 marca 1940, awansował na stopień wachmistrza kawalerii.

Po śmierci mjr „Hubala” i rozproszeniu oddziału był w Miechowskiem instruktorem szkolenia w organizacji Związku Walki Zbrojnej^[2]. Od marca 1941 był w wywiadzie wojskowym w Ośrodku Północ I w Wilnie. W rejonie Wołożyn – Mołodeczno był kierownikiem placówki, a w połowie 1942 przeniósł się do Armii Krajowej, która działała w tamtym rejonie^[2]. W sierpniu 1943, został aresztowany przez Niemców. Przebywał trzy miesiące w więzieniu w Mołodecznie, a następnie przewieziony do Oświęcimia, gdzie spotkał kolegów z oddziału: Józefa Drabika, Antoniego Piotrowskiego oraz por. „Czarnego” z koneckiego obwodu ZWZ^[2]. Przeniesiony do Buchenwaldu na początku października, a następnie do Nadrenii, gdzie naprawiał tory kolejowe^[2]. Przewieziony do Innsbrucku w Austrii wiosną 1945, gdzie 3 maja odzyskał wolność^[3]. Po pięciu tygodniach odkarmiania w szpitalu udał się do Włoch, gdzie wstąpił do 2 korpusu^[3]. Romuald Rodziewicz wystąpił z armii w 1947 i osiedlił się w Anglii^[3].

1 lipca 2008 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński nadał mu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski^[4].

Bohater beletrystycznej opowieści historycznej Aleksandry Ziółkowskiej-Boehm „Z miejsca na miejsce. W cieniu legendy Hubala” (3 wydania, Kraków WL 1983, Warszawa 1986, 1997; 4 wydanie [W:] „Lepszy dzień nie przyszedł już”, Iskry, Warszawa 2012^[5]. Jeden z bohaterów książki Melchiora Wańkowicza „Hubalczycy” (wiele wydań, 1 wyd. pt. „Wrzesień żagwiący”. Rodziewicz w 1945 roku we Włoszech opowiedział Wańkowiczowi dzieje oddziału Hubala i na podstawie jego opowieści powstała książka).

W ostatnich latach życia mieszkał w Domu Opieki „Jasna Góra” w Huddersfield.

Zmarł 24 października 2014 o godz. 4:20 nad ranem w Huddersfield, w hrabstwie West Yorkshire (Wielka Brytania)^[6].

Przypisy

Bibliografia

• Marek Szymański: Oddział majora Hubala. Warszawa: Książka i Wiedza, 1986, s. 165-166. ISBN 83-05-11561-5.
• Aleksandra Ziółkowska-Boehm, „Lepszy dzień nie przyszedł już”, Rozdział „Z miejsca na miejsce w cieniu legendy Hubala”, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2012, ISBN 978-83-244-0189-5
• Aleksandra Ziółkowska-Boehm, „Polish Hero Roman Rodziewicz. Fate of a Hubal Soldier in Auschwitz, Buchenwald and Postwar England”, Lexington Books, USA 2013. ISBN 978-0-7391-8535-3

Linki zewnętrzne

• Strona poświęcona mjr Henrykowi Dobrzańskiemu – Hubalowi dowódcy Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego