Romuald Wołyncewicz
| ||
generał brygady | ||
Data i miejsce urodzenia | 24 sierpnia 1878 Roś | |
Data i miejsce śmierci | 1 marca 1929 Warszawa | |
Przebieg służby | ||
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie | |
Główne wojny i bitwy | wojna rosyjsko-japońska |
Romuald Wołyncewicz vel Wołyńcewicz (ur. 24 sierpnia 1878 w majątku Roś, zm. 1 marca 1929 w Warszawie) – generał brygady inżynier Wojska Polskiego.
Życiorys
Romuald Wołyncewicz urodził się 24 sierpnia 1878 roku w majątku Roś, w powiecie wołkowyskim, w rodzinie Antoniego i Katarzyny z Terpiłowskich, brat Czesława Antoniego (1876–1939). Kształcił się w Szkole Realnej w Pińsku, a później ukończył Szkołę Junkrów w Kijowie. Na przełomie lat 80. i 90. został zawodowym oficerem artylerii Armii Imperium Rosyjskiego. Walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904–1905, odznaczył się na froncie i otrzymał skierowanie do Konstantynowskiej Szkoły Artyleryjskiej, którą ukończył w 1910, w stopniu kapitana z dyplomem inżyniera. Do 1917 pracował w przemyśle zbrojeniowym. Pułkownik z 1916 na stanowisku dyrektora technicznego zakładów.
W lutym 1919 zgłosił się do służby w polskiej Misji Wojskowej w Odessie. Z dniem 10 kwietnia 1919 roku został przydzielony do Sekcji Naukowo-Doświadczalnej Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Formalnie został przyjęty do Wojska Polskiego dekretem Naczelnego Wodza z 25 maja 1919 roku[1][2]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w Departamencie Uzbrojenia MSWojsk[3] Od 1921 pełnił służbę w kontroli wojskowej; aspirant w Korpusie Kontrolerów, kontroler Wojskowej Kontroli Generalnej. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 9. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[4].
1 grudnia 1924 Prezydent RP, Stanisław Wojciechowski, na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego awansował go na generała brygady ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 34. lokatą w korpusie generałów[5].
23 kwietnia 1925 został mianowany szefem Oddziału Kontroli Następnej Korpusu Kontrolerów[6]. 29 listopada 1927 został wyznaczony na stanowisko szefa IX Grupy Kontrolnej[7]. 26 kwietnia 1928 został przesunięty na stanowisko szef Biura Kontroli Korpusu Kontrolerów[8][9]. Zmarł 1 marca 1929 w Warszawie. 6 marca 1929 został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 226-4-21)[10][11].
Był żonaty z Marią z Jawidów (1887–1966). Bezdzietny.
Przypisy
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 61 z 3 czerwca 1919 roku, poz. 1941.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919 roku, poz. 2102.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 398.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 297, tu jako datę urodzenia podano 11 sierpnia 1878..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 730.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 23 kwietnia 1925 roku, s. 216.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 344.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 172.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 13.
- ↑ Ś.p. gen. bryg. inż. Romuald Wołyncewicz, „Polska Zbrojna” Nr 61 z 3 marca 1929 roku, s. 5.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ROMUALD WOŁYŃCEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-06-07] .
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 2 M-Ż. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2001. ISBN 83-87103-81-0.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).