Ron Waterman
 | |
| Pseudonim | H20 |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 listopada 1965 Greeley |
| Obywatelstwo | Stany Zjednoczone |
| Wzrost | 188 cm |
| Masa ciała | 130 kg |
| Styl walki | zapasy |
| Kategoria wagowa | ciężka |
| Klub | Colorado Stars |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 24 |
| Zwycięstwa | 16 |
| Przez nokauty | 6 |
| Przez poddania | 8 |
| Przez decyzje | 2 |
| Porażki | 6 |
| Remisy | 2 |
| Nieodbyte | 0 |
Ron Waterman (ur. 23 listopada 1965 w Greeley) − amerykański wrestler oraz zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) w latach 1999-2008. Były mistrz World Extreme Cagefighting w wadze superciężkiej z 2003 roku.
Kariera zapaśnicza
Waterman już w college'u trenował zapasy z sukcesami. Do 2002 roku występował w WWE tocząc pojedynki m.in. z Brockiem Lesnarem czy Randym Ortonem. Od 2003 związał się z japońską federacją wrestlerską New Japan Pro Wrestling gdzie w 2005 roku wygrał turniej Ultimate Royal.
Kariera MMA
Równolegle do walk we wrestlingu, Waterman walczył w MMA. Jego debiut przypadł w 1999 roku na gali organizowanej przez Basa Ruttena. Owe imprezy miały na celu kreować nowych zawodników, pozwalając im zdobyć doświadczenie w MMA jak i zarobić trochę pieniędzy. Waterman wygrał cały turniej w swojej kategorii wagowej, rozprawiając się z trzema rywalami w dwie i pół minuty. Zwycięstwo w tym mini-turnieju pozwoliło Watermanowi nawiązać współpracę z rozwijającą się w tamtym czasie organizacją Ultimate Fighting Championship. 7 maja 1999, na gali UFC 20 w Alabamie, Waterman udanie zadebiutował w UFC nokautując rywala w niespełna 30 sekund. Dla UFC stoczył jeszcze trzy pojedynki notując ostatecznie bilans 2-1-1 po czym odszedł z organizacji.
Lata 2000-2005 to największe sukcesy Watermana. Walczył na prestiżowych japońskich galach PRIDE FC, Pancrase i mierzył się wtedy z topowymi zawodnikami jak Kengo Watanabe, Valentijn Overeem, Kevin Randleman, Mirko Filipović czy Tsuyoshi Kohsaka, ulegając tylko dwóm ostatnim. W 2003 roku zdobył tytuł mistrza WEC w wadze superciężkiej nokautując James Nevareza w 3. rundzie. Pas obronił 2 lata później w 2005 zwyciężając innego weterana ringów i klatek Ricco Rodrigueza na punkty.
Rok później zmierzył się w rewanżowym starciu z Rodriguezem na gali nowo-powstałej federacji World Fighting Alliance. Waterman w rewanżu uległ Rodriguezowi, zostając poważnie obitym w pierwszej rundzie pojedynku i niedopuszczonym w przerwie przez lekarza do kontynuowania walki. W 2007 roku stoczył tylko jeden pojedynek wygrywając w Teksasie z Mario Rinaldim przez TKO.
Waterman udanie rozpoczął 2008 roku, zdobywając mistrzowski pas hawajskiej organizacji X-1 gdzie poddał rywala kluczem na rękę. Swoją ostatnią walkę na dużej imprezie stoczył 14 czerwca, na Elite Xtreme Combat uległ przez TKO Dave'owi Hermanowi. Ostatecznie karierę zakończył po wygranym pojedynku w rodzinnym Kolorado (29 listopada 2008) poddając duszeniem rękoma Marka Smitha.
Po zakończeniu kariery
Waterman jest znanym trenerem, pomagał w przygotowaniach m.in. Shane'owi Carwinowi do jego walk w UFC. Posiada czarny pas w brazylijskim jiu-jitsu. Jest również członkiem Team Impact Motivational Group, gdzie motywuje słuchaczy do pracy nad sobą poprzez sport.
Osiągnięcia
- 2008: X-1 - mistrz w wadze ciężkiej
- 2003-2005: World Extreme Cagefighting - mistrz w wadze superciężkiej
- 2005: New Japan Pro Wrestling - wygrana w turniej Ultimate Royal
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Two children suspend from a metal rod held by Ron “Big Ron” Waterman , a member of Team Impact, at the Keystone Theater here, March 11. The kids were asked to hold on to test the strength of the rod before bending the bar in half.