Ronald Scobie
 Ronald Scobie | |
 generał porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 lutego 1969 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914−1946 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | dowódca: |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      | |
Ronald MacKenzie Scobie (ur. 8 czerwca 1893 w Mandalaj, zm. 23 lutego 1969 w Aldershot) – brytyjski generał porucznik, uczestnik obu wojen światowych.
Wczesne lata i kariera wojskowa
Wykształcony w Cheltenham College i Royal Military Academy w Woolwich. Grał w rugby dla Szkocji w 1914 roku. Został powołany do Inżynierów Królewskich w 1914 roku i służył podczas I wojny światowej na froncie zachodnim we Francji i w Belgii[1]. Był oficerem sztabu generalnego 3. stopnia w 1918 r. i dowódcą brygady we Francji w latach 1918–1920[1].
Dwudziestolecie międzywojenne
Po wojnie został oficerem w kompanii kadetów Królewskiej Akademii Morskiej w Woolwich na kadencję 1920–1924; kapitanem sztabowym w Dowództwie Aldershot w latach 1927–1929 i dowódcą brygady także w Aldershot od 1929 do 1931 r.[1] Po ukończeniu Staff College w Camberley w latach 1925–1926 został dyrektorem szkolenia artylerii w Royal Military College w australijskim Duntroon w 1932 r., a po ukończeniu Imperial Defense College był adiutantem generała w Biurze Wojennym w 1938 r.[1]
II wojna światowa
W 1939 r., po wybuchu II wojny światowej, Scobie w stopniu brygadiera był zastępcą dyrektora ds. mobilizacji w Biurze Wojennym[1]. Następnie pełnił funkcję adiutanta generała w Kwaterze Głównej Sił Lądowych Bliskiego Wschodu w 1940 r., zanim otrzymał dowództwo 70 Dywizji Piechoty[1], która została wysłana do Afryki Północnej w celu odciążenia australijskiej 9 Dywizji Piechoty walczącej w oblężonym Tobruku. Scobie dowodził obroną portu od 22 października 1941 r. do 13 grudnia 1941 r., kiedy w ramach operacji Crusader 70 Dywizja Piechoty poprowadziła wyrwanie się wojsk alianckich z pierścienia okrążenia Tobruku, co zakończyło wielomiesięczną bitwę o miasto[2]. W 1942 r. został dowódcą sił alianckich na Malcie, a 22 marca 1943 r. awansował na generała porucznika i został szefem sztabu generalnego w Kwaterze Głównej Bliskiego Wschodu[1]. 11 grudnia 1943 r. otrzymał dowództwo III Korpusu[1], który został wysłany do Grecji w celu wyparcia okupacyjnych wojsk niemieckich (Operacja Manna), ale ostatecznie zaangażował się w pierwszy etap wojny domowej w Grecji, wspierając oddziały rojalistyczne w walce przeciwko republikańskiej, lewicowej partyzantce ELAS. Dowodził siłami brytyjskimi w Grecji do 1946 r., odszedł z wojska w 1947 r.[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i British Army officer histories (ang.). Unit Histories. [dostęp 2020-03-27].
- ↑ Ian Stanley Ord Playfair: The Mediterranean and Middle East: British Fortunes reach their Lowest Ebb (September 1941 to September 1942). T. III. Uckfield: Naval & Military Press, 2004b, s. 25–26, seria: History of the Second World War, United Kingdom Military Series. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Military Cross medal ribbon
Autor: Col André Kritzinger, Licencja: CC0
The ribbon of the 1914 Star, a British World War I military campaign medal, with a rosette to indicate the award of the clasp
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
The Army Flag (non-ceremonial): is authorized to be flown at any Army or inter-Service events of a non ceremonial nature, at Army headquarters and recruiting offices. The Army Flag is not to be flown as the principal flag denoting Army participation at any international event where the Union Flag should be flown (Ministry of Defence (1996). The Queen's Regulations for the Army 1975. Government of the United Kingdom p. 227. Retrieved on 14 November 2015.).
The Second World War- Personalities
Lieutenant General R M Scobie CB, CBE, MC, General Officer Commanding Allied Land Forces Greece, at his headquarters in Athens.
Generał Porucznik
Baretka Czechosłowackiego Krzyża Walecznych 1939-1945.