Ropczyce

Ropczyce
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

ropczycko-sędziszowski

Gmina

Ropczyce

Prawa miejskie

1362

Burmistrz

Bolesław Bujak

Powierzchnia

47,10[1] km²

Populacja (31.12.2017)
• liczba ludności
• gęstość


15 848[2][3]
336,5[1] os./km²

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

39-100

Tablice rejestracyjne

RRS

Położenie na mapie gminy Ropczyce
Mapa konturowa gminy Ropczyce, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Ropczyce”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ropczyce”
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego
Mapa konturowa powiatu ropczycko-sędziszowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ropczyce”
Ziemia50°03′10″N 21°36′33″E/50,052778 21,609167
TERC (TERYT)

1815034

SIMC

0974825

Urząd miejski
ul. Krisego 1
39-100 Ropczyce
Strona internetowa

Ropczycemiasto w zachodniej części województwa podkarpackiego, siedziba powiatu ropczycko-sędziszowskiego i miejsko-wiejskiej gminy Ropczyce. Położone jest na pograniczu Pogórza Środkowobeskidzkiego i Kotliny Sandomierskiej, nad rzeką Wielopolką.

Według danych z 1 stycznia 2018 Ropczyce liczyły 15 848 mieszkańców[2].

Miasto stanowi centrum administracyjne powiatu – znajduje się tu m.in. starostwo, sąd rejonowy, prokuratura rejonowa, komenda powiatowa Policji i Państwowej Straży Pożarnej. Ropczyce były miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[4].

Położenie

Ropczyce (przy współrzędnych 50°03′10″N 21°36′33″E/50,052778 21,609167) położone są na granicy mezoregionów Pradoliny Podkarpackiej i Pogórza Strzyżowskiego, na granicy dwóch makroregionów Pogórza Środkowobeskidzkiego i Kotliny Sandomierskiej. Przez miasto przepływa rzeka Wielopolka.

Historycznie Ropczyce leżą w dawnej ziemi sandomierskiej w Małopolsce[5]. Wchodziły w skład województwa sandomierskiego (I Rzeczpospolita), Galicji (XVIII – 1918 rok), województwa krakowskiego (okres II Rzeczypospolitej), tzw. dużego województwa rzeszowskiego (w latach 1945–1975) oraz województwa rzeszowskiego (w latach 1975–1998).

Według danych z 1 stycznia 2013 r. powierzchnia miasta wynosiła 47 km²[1].

Toponimia

Nazwy Ropczyce nie da się w żaden prosty sposób wyjaśnić. Istnieją 2 różne hipotezy na temat jej pochodzenia:

  • W 1906 Józef Sulisz, etnograf pochodzący z Ropczyc, szukał źródła jej nazwy. Napisał, że Pierwotnymi osadnikami mieli być Niemcy, a ponieważ w tych stronach były wtedy liczne bandy rozbójnicze, stąd nazwali swoją osadę z niemiecka Raub-schütze, by się mieć na baczność przed napastnikami[6].
  • W 1975 A. Orzechowska w swojej książce przytacza zapisy pt. Ropczyca, Ropczicze, Antiqua Roboczicze seu Chechli, Ropczyce. Twierdzi, że nazwa pochodzi od nazwy osobowej Ropek, która została zanotowana w 1482[7]

W dokumencie zakonu koprzywnickiego wystawionym w 1363 wśród świadków wymieniony jest Zbygniew de Ropaczycz. Dokument zachował się w późniejszej kopii[8]. W dokumencie z 1391 dotyczącym plebana ropczyckiego nazwa miasta została zapisana kilkakrotnie Robczicze, a raz Robszicze. To pierwszy zapis, który zachował się w oryginale[9]. W przywileju lokacyjnym Gnojnicy z 1394 wspomniane są też Ropczicze, w którym występuje Więcesław de Ropczicze[10]. Do końca XIV w. nazwa została zanotowana w sześciu różnych wariantach: Robcice (1400); Ropczyce (1356, 1394, 1397, 1399); Ropczyca (1362); Robczyce (1391, 1399, 1400); Robszyce (1391); Ropszyce (1399)[11][12].

Historia

Osada na terenie dzisiejszych Ropczyc istniała już w XIII wieku[13]. Wiadomo, że w 1226 roku została spalona podczas najazdu Rusinów. Dokument wydany w 1282 roku przez Leszka Czarnego wymienia Ropczyce i okoliczne wsie z nazwy[13]. W 1362 roku, król Kazimierz Wielki nadał Mikołajowi i Janowi Gielnicom przywilej lokacyjny miasta. Powstało ono na terenie osad Starej i Nowej Ropczycy. Miasto królewskie zostało założone na prawie magdeburskim w 1353 roku[14].

Miasto zachowało obowiązek udzielania stacji[15]. Wiek XV i XVI zaznaczył się ożywionym rozwojem Ropczyc. Rozwinęły się rzemiosło i handel, a położenie miasta na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych zaktywizowało miejscowych kupców, których kontakty sięgały Rusi, Krakowa oraz miast węgierskich. Przez pewien czas Ropczyce szczyciły się mianem „małego Gdańska”, co świadczy o znaczeniu miasta[13].

Wiek XVII zaznaczył się kryzysem miasta, który dotknął większość miast Rzeczypospolitej. W 1607 roku miasto spustoszyli żołnierze Zebrzydowskiego. W 1655 roku splądrowali je Szwedzi. Kryzys pogłębiały coraz wyższe podatki oraz niekorzystne dla mieszczan prawodawstwo.

Po rozbiorze (1772) miasto weszło w skład zaboru austriackiego. Parę lat później znów zaczęły się w nim rozwijać rzemiosło i handel. W 1856 roku miasto straciło szansę na rozwój, gdyż nowo budowana linia kolejowa Kraków-Rzeszów ominęła je. W 1873 roku wielki pożar strawił niemal całą drewnianą zabudowę miasta[13].

Po I wojnie światowej miasto weszło w skład II Rzeczypospolitej. W 1937 roku straciło funkcję miasta powiatowego na rzecz Dębicy.

Miasto zostało wyzwolone spod okupacji hitlerowskiej 23 lipca 1944 r. przez żołnierzy 60 armii I Frontu Ukraińskiego (w 1959 r. odsłonięto na rynku Pomnik Wdzięczności).

W 1955 roku Ropczyce odzyskały status miasta powiatowego.

Po wojnie na budynku ówczesnej komendy milicji na pl. Wolności wmurowano tablicę upamiętniającą 16 funkcjonariuszy MO, którzy polegli w latach 1944 – 1947.[16].

Symbole miasta

Herb Ropczyc

Herb miasta przedstawia w polu błękitnym ptaka – symbolizującego sokoła, barwy naturalnej (cielistej), o rozpostartych skrzydłach, ze złotą literą „R” w dziobie, stojącego na białej podkowie ze złotym krzyżem maltańskim w środku[17].

Architektura

Układ urbanistyczny

Centrum Ropczyc

We współczesnym planie miasta wyraźnie widać, że zabudowa miejska koncentruje się wzdłuż głównych dróg przebiegających przez miasto (przed oddaniem obwodnicy miasta), tj. droga krajowa nr 94 i drogi wojewódzkiej nr 986. 10 października 2010 oddano do użytku obwodnicę miasta o długości 4,7 km[18][19].

Widocznym podziałem miasta są osiedla o odmiennej zabudowie urbanistycznej. Najbardziej charakterystyczne to tzw. górka, czyli osiedla św. Barbary i Północ. Potoczna nazwa wzięła się od ulokowania osiedli na wzgórzu. Dominuje tu budownictwo mieszkalne wielorodzinne zbudowane z wielkiej płyty w latach 80. i 90. XX wieku (os. św. Barbary i Północ I) oraz zabudowa mieszkalna jednorodzinna (os. Północ II). Odmienny typ to tzw. dół lub miasto, czyli osiedle Śródmieście z typową miejską zabudową, gdzie zlokalizowane są urzędy, sklepy, gastronomia oraz budynki mieszkalne jednorodzinne i wielorodzinne, tutaj znajduje się centralny punkt miasta, czyli rynek oraz planty. Osiedle Czekaj natomiast to część przemysłowa miasta gdzie znajdują się największe ropczyckie zakłady pracy, osiedle mieszkaniowe wielorodzinne zbudowane w latach 90. XX wieku dla pracowników cukrowni oraz typowe budownictwo jednorodzinne. Pozostałe osiedla w Ropczycach mają charakter budownictwa jednorodzinnego z większym lub mniejszym charakterem rolniczym.

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Ropczyc w 2014 roku[1][20]:

Piramida wieku Ropczyce.png

31 grudnia 2016 r. miasto miało 15 763 mieszkańców[21], co lokowało miasto, pod względem ludności, na 14. miejscu w województwie.

Zabytki

Kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego

Administracja

Miasto ma 9 jednostek pomocniczych zwanych osiedlami: Świętej Barbary, Brzyzna, Chechły, Czekaj, Granice, Pietrzejowa, Północ, Śródmieście, Witkowice. W każdej z nich mieszkańcy wybierają radę osiedla, która z kolei wybiera zarząd osiedla i przewodniczącego zarządu.

Organem wykonawczym władz jest burmistrz, którym obecnie jest Bolesław Bujak (PSL), wybrany po raz kolejny w wyborach samorządowych. Siedzibą władz jest budynek na ul. Krisego, w którym mieści się także większość urzędów.

Burmistrzowie Ropczyc (przed 1990 r.)

  • Jakub Dobrowolski (ur. 1827, zm. 13.10.1919)
    • pełnił obowiązki Kasjera Miejskiego Ropczyc przez kilkanaście lat
    • wiceburmistrz od 1878
    • Burmistrz Ropczyc Od 1892 do 1895
Burmistrzowie Ropczyc (od 1990 r.)
  • 1990-1998 do uzupełnienia
  • Bolesław Bujak (1998-2001 w trakcie pełnienia kadencji został wybrany na posła do Sejmu IV kadencji)
  • Ryszard Kapała (2001-2002 wybrany w miejsce ustępującego Bolesława Bujaka)
  • Stanisław Fąfara (Porozumienie Samorządowe, 2002-2006)
  • Bolesław Bujak (od 2006 – nadal)

W Ropczycach znajdują się 2 biura poselskie: Kazimierza Moskala (PiS), Jana Tomaki (PO). Parlamentarzyści zostali wybrani z okręgu wyborczego numer 23 (rzeszowsko-tarnobrzeski). W Ropczycach działa prokuratura rejonowa, znajduje się tu również sąd rejonowy, urząd skarbowy.

Przemysł

Ropczyce jako stolica powiatu Ropczycko- Sędziszowskiego są ważnym ośrodkiem przemysłowym regionu. W mieście i gminie swoją siedzibę mają liczne zakłady przemysłowe. Znajdują się tutaj fabryki części do przekładni lotniczych, zakłady wyrobu materiałów ogniotrwałych, zakłady przemysłu spożywczego, produkcji opakowań, jak również stocznia jachtowa. Część terenu miasta należy do Specjalnej Strefy Ekonomicznej EURO-PARK MIELEC[23].

  • Aero Gearbox International Poland[24]
  • Zakład Produkcji Cukierniczej CUKROMIX-BIS Sp. z o.o.
  • Zakłady Magnezytowe „Ropczyce” S.A.[25]
  • ZM Invest S. A.[26]
  • ZM Service Sp. z o.o.[27]
  • UTC CCS Manufacturing Poland (Kidde Polska)
  • Rega Yacht[28]
  • Südzucker Polska S. A. Zakład Produkcyjny Cukrownia Ropczyce[29]
  • Cargill Animal Nutrition, Cargill Pasze Sp. z o.o[30]
  • Weldon Sp. z o.o.[31]
  • Eurovia Polska S.A.[32]
  • Wytwórnia Prefabrykatów Drogowych NIWA Sp. J.
  • Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska Ropczyce
  • Zakład Produkcyjno- Handlowy Cerplast Sp. z o.o.[33]
  • Pack System Sp. J.[34]
  • Kopalnia Ropy Naftowej Brzezówka (gmina Ropczyce, m. Brzezówka)[35]
  • Fabryka Farb i Lakierów Śnieżka Zakład Produkcyjny (gmina Ropczyce m. Lubzina)[36]

Edukacja i kultura

Centrum Kultury w Ropczycach
  • Wyższa Szkoła Inżynieryjno-Ekonomiczna (obecnie uczelnia ta ma swoją siedzibę w Rzeszowie)
  • Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki
  • Zespół Szkół im. ks. dr. Jana Zwierza
  • Zespół Szkół Agrotechnicznych im. Wincentego Witosa
  • Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych (zlikwidowane)
  • Centrum Kształcenia Praktycznego
  • Biblioteka Powiatowa oraz 2 filie miejskie
  • Centrum Kultury

Media

  • miesięcznik „Ziemia Ropczycka”
  • miesięcznik „Wspólnota Królowej Rodzin”
  • tygodnik „Głos Powiatu Ropczycko-Sędziszowskiego”
  • tygodnik „Dobry Tydzień”
  • lokalna gazeta „Spichlerz Galicyjski”
  • Telewizja Miejska
  • Tygodnik „Reporter”

Wspólnoty wyznaniowe

Kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła

Sport i rekreacja

Kluby sportowe

Obiekty sportowe

  • Zespół Basenów Kąpielowych RCSiR (kryta pływalnia, jacuzzi, zespół saun, grota solno- jodowa, 3 baseny odkryte)
  • Hala Widowiskowo-Sportowa
  • Stadion Miejski (boisko trawiaste, oświetlona bieżnia lekkoatletyczna, trybuny, zaplecze techniczne)
  • Ogródek Jordanowski (plac zabaw, skatepark, boiska, siłownia plenerowa)
  • Kompleksy boisk Orlik 2012 na os. św. Barbary i os. Witkowice, powstałe w ramach programu Orlik 2012.
  • Sztuczne lodowisko
  • Korty tenisowe (ul. Mickiewicza)
  • Siłownia 'Dominator' (w obiektach Zespołu Basenów Kąpielowych)

Rekreacja

  • Rezerwat przyrody Szwajcaria Ropczycka
  • Planty (ławeczka Józefa Mehoffera)
  • Rynek miejski
  • Ropczyckie Centrum Sportu i Rekreacji[38]
  • Hala widowiskowo- sportowa[39]
  • Zespół Basenów Kąpielowych (kryta pływalnia, zespół saun, grota solno-jodowa, baseny otwarte, boisko do siatkówki plażowej)[40]
  • Siłownie i klub fitness
  • Ogródek Jordanowski (plac zabaw, skatepark, boiska, siłownia plenerowa)[41]
  • Korty tenisowe (ul. Mickiewicza)[42]
  • Stadion Miejski (boisko trawiaste, oświetlona bieżnia lekkoatletyczna, trybuny, zaplecze techniczne)[43]
  • Boiska sportowe o sztucznej nawierzchni Orlik 2012 (na os. św. Barbary, Witkowice)[44]
  • Sztuczne lodowisko[45]
  • Kręgielnia[46]

Trasy rowerowe

  • Ropczyce – Gnojnica – Ropczyce
  • Ropczyce – Mała – Ropczyce
  • Ropczyce – Kamionka – Ropczyce

Trasy piesze

  • szlak turystyczny zielony Ropczyce – Łączki Kucharskie – Mała – BrzezinyGóra Bardo (skrzyżowanie szlaków)
  • szlak turystyczny żółty Ropczyce – Zawada – Pustków – Ocieka – Blizna – Niwiska (skrzyżowanie szlaków)
  • szlak turystyczny czarny Ropczyce – Borki Chechelskie – Broniszów – Wielopole Skrzyńskie – Szufnarowa-Pniaki (skrzyżowanie szlaków)

Współpraca międzynarodowa

Miasta i gminy partnerskie:

Honorowi obywatele Miasta Ropczyce

Znane osoby związane z Ropczycami

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym. stat.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-20)]..
  2. a b Ropczyce w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018 r.
  4. Feliks Kiryk, Urbanizacja Małopolski : województwo sandomierskie : XIII-XVI wiek, Kilece 1994, s. 20.
  5. Józef Sulisz: Zapiski etnograficzne z Ropczyc w: „Lud. Organ Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie”, tom XII, zeszyt 1, red. Józef Kallenbach. Towarzystwo Ludoznawcze, Lwów 1906, s. 57.
  6. Józef Sulisz: Zapiski etnograficzne z Ropczyc. Ropczyce: Lud, 1906, s. 57-81.
  7. Alicja Orzechowska: Nazwy miejscowe dawnego powiatu pilzneńskiego oraz prawobrzeżnych części dawnych powiatów sandomierskiego i wiślickiego. Ropczyce: 1975, s. 50.
  8. Franciszek Piekosiński: Kodeks dyplomatyczny Małopolski t.3 nr 764. Kraków: 1882.
  9. Stanisław Kuraś: Zbiór dokumentów katedry i diecezji krakowskiej cz. 1:1063 – 1415. Lublin: 1965, s. 109.
  10. Stanisław Kuraś, Irena Sułkowska-Kuraś: Zbiór dokumentów małopolskich cz. 1. Wrocław: 1962.
  11. Oswald Pietruski: Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum bernardyńskiego we Lwowie. Lwów: 1872, s. 62.
  12. Teodor Wierzbowski: Matricularum Regni Poloniae summaria vol. IV/3 supl. Warszawa: 1915.
  13. a b c d Artur Bata, Hanna Lawera: Dębica i Ziemia Dębicka. Krosno: Wydawnictwo Roksana, 1997.
  14. Anna Berdecka, Nowe lokacje miast królewskich w Małopolsce w latach 1333-1370 : chronologia i rozmieszczenie, w: Przegląd Historyczny, T. 65 (1974), z. 4, tabela 1 po s. 617.
  15. Tadeusz Brzeczkowski, Podatki zwyczajne w Polsce w XV wieku, w: Acta Universitatis Nicolai. Copernici, Historia XVIII — Nauki Humanistyczne”, z. 128, Toruń 1982, s. 58.
  16. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 624
  17. Opis herbu w statucie Gminy Ropczyce. wrota.podkarpackie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-29)]..
  18. Obwodnica Ropczyc wreszcie otwarta.
  19. Podkarpackie. Otwarto obwodnicę Ropczyc.
  20. Ropczyce w liczbach. Ropczyce - Dane demograficzne, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  21. GUS, Roczniki Statystyczne, rzeszow.stat.gov.pl [dostęp 2018-02-17].
  22. Józef Mehoffer, malarz z Ropczyc. Wszechstronny i pracowity. [dostęp 2022-09-04].
  23. ARP S.A., Mielec – Strona Główna, europark.arp.pl [dostęp 2017-10-28] (pol.).
  24. Strona główna, „Aero Gearbox International” [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  25. Zakłady Magnezytowe ROPCZYCE S.A., www.ropczyce.com.pl [dostęp 2017-10-15].
  26. Zm Invest S.A. – Kompleksowe usługi ceramiczne, www.zm-invest.com.pl [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  27. :: ZM Service :: automatyzacja, projektowanie, produkcja, serwis maszyn i urządzeń dla przemysłu, www.zmservice.eu [dostęp 2017-10-15].
  28. Www.greenfly.pl, Regayacht, regayacht.com [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  29. Südzucker Polska S.A. – Producent Cukru Królewskiego, suedzucker.pl [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  30. Cargill Polska: Home, www.cargill.com.pl [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  31. Ideo, Kontenery Weldon – Producent konstrukcji stalowych, www.weldon.pl [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  32. Eurovia Polska – Eurovia Polska, „Eurovia” [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  33. Cerplast Ropczyce – producent opakowań, www.cerplast.pl [dostęp 2017-10-28] (pol.).
  34. PACK SYSTEM i inni, PACK SYSTEM – big bagi, opakowania i materiały opakowaniowe, www.packsystem.pl [dostęp 2017-10-28].
  35. Ośrodek Kopalń Tarnów – PGNiG SA – Oddział w Sanoku, sanok.pgnig.pl [dostęp 2017-10-28] (pol.).
  36. Agencja interaktywna EURA7 – www.eura7.com, Farby Śnieżka, www.sniezka.pl [dostęp 2017-10-28] (pol.).
  37. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-15].
  38. Start, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] (pol.).
  39. FUH ProNET, Hala, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (pol.).
  40. FUH ProNET, Basen, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (pol.).
  41. FUH ProNET, Ogródek Jordanowski, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (pol.).
  42. FUH ProNET, Korty, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (pol.).
  43. FUH ProNET, Stadion Ropczyce, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (pol.).
  44. FUH ProNET, Orlik, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (pol.).
  45. FUH ProNET, Lodowisko, www.rcsir.pl [dostęp 2017-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (pol.).
  46. Laguna, lagunaclub.pl [dostęp 2017-10-15] (ang.).
  47. Kronika. „Kuryer Rzeszowski”, s. 3, Nr 47 z 21 listopada 1897. 
  48. a b c Strona gminy, honorowi obywatele Ropczyc
  49. a b c d e f g Strona gminy, honorowi obywatele Ropczyc

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
POL województwo podkarpackie flag.svg
Flaga województwa podkarpackiego
POL Szlak zielony.svg
Zielony szlak turystyczny.
POL Szlak czarny.svg
Czarny szlak turystyczny.
POL powiat ropczycko-sędziszowski COA.svg
Autor: Mirosław Toton (mir @), Licencja: CC BY-SA 2.5
Ropczyce-Sędziszów County (in Polish powiat ropczycko-sędziszowski) coat of arms
Church Ropczyce.JPG
Autor: Marek.69 talk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Parish Church in Ropczyce
Ropczyce Centre.jpg
Autor: Marek.69 talk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ropczyce, Poland town centre
Kosciol par. p.w. sw. Michala Archaniola.jpg
Autor: Drooo, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kościół parafialny p.w. św. Michała Archanioła w Ropczycach Witkowicach
POL Szlak żółty.svg
Żółty szlak turystyczny.
Piramida wieku Ropczyce.png
Autor: Polskawliczbach, Licencja: CC BY-SA 2.5 pl
Piramida wieku mieszkańców Ropczyc, 2014