Ropica Górna
Artykuł | 49°35'44"N 21°14'06"E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 49°36'N, 21°15'E, 49°37'N, 21°12'E |
- błąd | 2333 m |
Odległość | 1256 m |
wieś | |
Zabytkowa cerkiew greckokatolicka | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Ropica Górna |
Liczba ludności (2009) | 566 |
Strefa numeracyjna | 18 |
Kod pocztowy | 38-307 |
Tablice rejestracyjne | KGR |
SIMC | 0464998 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
49°35′44″N 21°14′06″E/49,595556 21,235000 |
Ropica Górna (j. łemkowski Ропиця Руска, d. Ropica Ruska, Ropica Sękowska) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa.
Historia
W 1342 król Kazimierz Wielki przeniósł Ropicę z prawa polskiego na niemieckie. Jako wieś królewska należała do starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego[1]. W XVI wieku przeszła Ropica na prawo wołoskie. W 1629 wieś liczyła 8 łanów, był tartak i młyn. Pod koniec XIX wieku wieś liczyła ponad 700 mieszkańców, w większości unitów. W tym czasie odkryto tutaj złoża ropy naftowej. W 1875 działały na terenie wsi 74 szyby z łącznym wydobyciem ponad 200 ton rocznie. Wydobycie kontynuowano także w okresie międzywojennym i po wojnie ale nie przekroczyło kilkuset ton rocznie[2].
10 lipca 1948 zmieniono nazwę wsi z Ropicy Ruskiej na Ropicę Sękowską[3]. W 1949 zmieniono nazwę wsi z Ropicy Sękowskiej na Ropicę Górną. Próba przywrócenia historycznej nazwy miejscowości w l. 90. XX wieku nie powiodła się na skutek sprzeciwu większości mieszkańców[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Integralne części miejscowości: Dragaszów, Kraczonka[5].
Zabytki
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[6]
- cmentarz wojenny nr 67 z I wojny światowej;
- cmentarz wojenny nr 68 z I wojny światowej;
- cmentarz wojenny nr 77 z I wojny światowej;
- cmentarz wojenny nr 78 z I wojny światowej;
- Cerkiew św. Michała Archanioła (obecnie użytkowana jako filialny kościół rzymskokatolickiej Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Małastowie) – wybudowana w 1819, trójdzielna, konstrukcji zrębowej, kryta gontem, tylko dolna cześć wieży oszalowana. Wewnątrz cenny XVIII-wieczny ikonostas wykonany w stylu rokokowym oraz późnobarokowe ołtarze boczne. Ściany dekorowane polichromią z przełomu XIX–XX wieku. Cerkiew w Ropicy Górnej to typowy przykład zachodniołemkowskiego budownictwa cerkiewnego. Bramka i cmentarz[2].
Szlaki turystyczne
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, s. 94.
- ↑ a b Wojciech Krukar, Kryciński Stanisław i inni, Beskid Niski. Przewodnik, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 1999, ss. 348, 349 ISBN 83-85557-59-8
- ↑ Rzeszowski Dziennik Wojewódzki. R.5, nr 5 (10 lipca 1948) = nr 24 + dod., poz. 46
- ↑ Dwujęzyczne nazwy na Łemkowszczyźnie
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 .
Linki zewnętrzne
- Ropica (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 743 .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
wieś Ropica Górna
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
cm. wojenny
Ikona kwadratowego znaku szlaku lub ścieżki dydaktycznej – czarnej. Ikony innych znakowanych szlaków i ścieżek znajdziesz w: Wikipedia:Ikony szlaków.
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
wieś Ropica Górna