Ropociąg Baku-Tbilisi-Ceyhan

Mapa rurociągów gazowych i naftowych biegnących z Baku, na zielono ropociąg Baku-Tbilisi-Ceyhan

Ropociąg Baku-Tbilisi-Ceyhan (zwany również BTC) – rurociąg transportujący ropę naftową ze złóż nad Morzem Kaspijskim do Europy z ominięciem Rosji.

Historia

Budowę rurociągu, który miał stworzyć alternatywną drogę transportu azerbejdżańskiej ropy do Europy i jego przebieg zaproponował amerykański prezydent Bill Clinton[1]. Decyzję o budowie podjęto w 1993 roku[2]. Budowę prowadziła spółka AIOC, której 25% akcji otrzymał BP, a 19% SOCAR. Budowę sfinansowały Bank Światowy i EBOiR. W 2005 roku kazachski prezydent Nursułtan Nazarbajew podpisał umowę na dostarczanie do Baku 20 mln ton rocznie kaukaskiej ropy[3].

Wzdłuż niego aż do Erzurum (Turcja) biegnie Gazociąg Południowokaukaski, który w przyszłości miałby być przedłużony w kierunku Europy Środkowej oraz ropociąg Baku-Supsa. Oddany częściowo do użytku w 2005[4] (do Tbilisi), w całości w 2006.

Rurociąg ma długość 1765 km. Największymi udziałowcami są BP i azerski SOCAR, do których w 2020 roku dołączył węgierski MOL, który zakupił na giełdzie pakiet akcji azerskiego złoża i ropociągu BTC[5].

Przypisy

  1. ↑ Kazachska ropa zasili rurociąg Baku-Tbilisi-Ceyhan - wiadomości, wnp.pl [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  2. ↑ Baku – Tbilisi – Ceyhan Oil. Pipeline Project, 2014 [dostęp 2020-07-11].
  3. ↑ Jacek Pałasiński, Ropociąg do wolności, Biznes Wprost, 5 czerwca 2005 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  4. ↑ Oficjalnie uruchomiono rurociąg Baku-Tbilisi-Ceyhan, pb.pl [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  5. ↑ MOL kupił pakiet akcji azerskiego złoża naftowego i rurociągu, www.portalmorski.pl, 17 kwietnia 2020 [dostęp 2020-07-11] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Baku pipelines.svg
Autor: Thomas Blomberg, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of the existing and planned oil and gas pipelines from Baku.