Rosalía de Castro

Rosalía de Castro

Rosalía de Castro (ur. 24 lutego 1837 w Santiago de Compostela, zm. 15 lipca 1885 w Padrón) – poetka i pisarka hiszpańska.

Jedna z najwybitniejszych przedstawicielek hiszpańskiej poezji doby postromantycznej. Pisała w językach kastylijskim i galicyjskim^[1][2]. Była żoną historyka Manuela Martínez^[3] Murguíi (1833–1923), czołowego przedstawiciela galicyjskiego odrodzenia narodowego^[2]. Jej najważniejsze utwory to powieści La hija del mar (Córka morza, 1859), El caballero en las botas azules (Mężczyzna w niebieskich butach, 1867) oraz tomy poezji: La Flor (Kwiat, 1857), Cantares gallegos^[2] (Pieśni galicyjskie, 1863), Follas novas (Świeże liście, 1880) – oba w języku galicyjskim^[4] oraz En las orillas del Sar (Nad brzegami rzeki Sar, 1884). W Polsce praktycznie nieznana poza drobnymi fragmentami Cantares gallegos. W Hiszpanii, a szczególnie w Galicji, do dziś uważana jest za narodowego wieszcza.

Przypisy

Bibliografia

• Rosalía de Castro: Poems. books.google.pl. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Utwory Rosalíi de Castro w hiszpańskich Wikiźródłach. es.wikisource.org. [dostęp 2016-11-30]. (hiszp.).
• Translation from Galician to English of 11 poems by Rosalía de Castro. rosalia--de--castro.webs.com. [dostęp 2016-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)]. (ang.).