Rosalynn Carter
Rosalynn Carter (1978) | |
Pełne imię i nazwisko | Eleanor Rosalynn Smith Carter |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 18 sierpnia 1927 |
Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | |
Okres | od 20 stycznia 1977 |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Odznaczenia | |
Rosalynn Carter, właśc. Eleanor Rosalynn Smith Carter (ur. 18 sierpnia 1927 w Plains) – żona byłego prezydenta USA Jimmy’ego Cartera i pierwsza dama USA w latach 1977–1981.
Życiorys
Eleanor Rosalynn Smith urodziła się 18 sierpnia 1927 niedaleko Plains, jako córka farmera i mechanika samochodowego, Wilburna Edgara Smitha i jego żony Frances Allethy[1]. Miała troje młodszego rodzeństwa[1]. W 1940 roku zmarł na białaczkę jej ojciec[2]. 13-letnia Rosalynn zaczęła wówczas pracować dorywczo na poczcie, w salonie fryzjerskim, a także szyła stroje ślubne[2]. Standard życia Smithów znacznie się pogorszył[2]. Jednocześnie uczęszczała do szkoły średniej, w której pierwszy raz zdała sobie sprawę z nierówności rasowej[2]. W 1944 skończyła szkołę i poszła do junior college’u Georgia Soutwesern w Americus, gdzie poznała swojego przyszłego męża, Jimmy’ego Cartera[3]. Kiedy latem 1945 roku przyszły prezydent przebywał na urlopie w Plains, zaczął się spotykać z Rosalynn[3]. W okresie świąt Bożego Narodzenia, Carter oświadczył się, lecz Smith odrzuciła propozycję małżeństwa, twierdząc, że jest na to za wcześnie[4]. Dwa miesiące później Jimmy ponownie się oświadczył i tym razem został przyjęty[5]. Ich ślub odbył się 7 lipca 1946[5]. Miesiąc miodowy spędzili w Chimney Rock[5].
Z racji zawodu Jimmy’ego, który był oficerem US Navy, Carterowie często się przenosili – mieszkali m.in. w Norfolk, Honolulu, San Diego czy New London[5]. W 1953 roku Carter zrezygnował ze służby w marynarce i wraz z żoną powrócili do Plains, gdzie zajęli się uprawą orzeszków ziemnych[6]. Rosalynn oprócz prowadzenia domu, zajęła się także księgowością[6]. W 1962 roku wzięła udział w kampanii wyborczej męża, który kandydował do Senatu stanowego Georgii[7]. Cztery lata później ponownie agitowała na rzecz Cartera, gdy ubiegał się o stanowisko gubernatora stanu[7]. Wówczas przegrał wybory, ale cztery lata później udało mu się zwyciężyć[7]. Jako pierwsza dama Georgii, Rosalynn zajęła się problemem dzieci niepełnosprawnych, a także programem upiększania autostrad i reformą więziennictwa[7]. W 1976 roku Partia Demokratyczna nominowała Cartera na kandydata w wyborach prezydenckich[8]. W czasie kampanii, Jimmy i Rosalynn oddzielnie podróżowali po kraju aby dotrzeć do większej liczby wyborców[8]. Z racji dużego wysiłku włożonego w kampanię, przyszła pierwsza dama zyskała przydomek „Stalowa Magnolia”[8].
Zaraz po wprowadzeniu się do Białego Domu, Rosalynn uzgodniła z Betty Ford, usprawnienie działalności zespołu pierwszej damy[9]. Ustalono, że należy zreorganizować pracę wschodniego skrzydła, w taki sposób, by łatwiej było skoordynować pracę z zespołem prezydenta (zachodniego skrzydła)[9]. W pierwszym roku prezydentury męża zauważyła, że poziom wydatków w Białym Domu jest bardzo duży, bowiem wiele spośród nich ponosi bezpośrednio pierwsza rodzina[9]. Pierwsza dama starała się to zmienić, jednak prezydent odmówił, mając na uwadze nadużycia finansowe w administracji Nixona[10]. Pierwsza dama często była wysyłana z oficjalną misją dyplomatyczną[11]. W 1977 roku udała się do Ameryki Południowej by promować demokrację, prawa człowieka i utworzyć strefę bezatomową[11]. Ponadto odwiedziła obozy uchodźców w Tajlandii[11]. W 1978 reprezentowała Stany Zjednoczone w Rzymie, na pogrzebie Pawła VI, a rok później witała Jana Pawła II w Bostonie[12].
Często konsultowała decyzje męża i wpływała na nie[10]. Brała także udział w posiedzeniach gabinetu, choć nie zabierała tam głosu[13]. Doradzała także w sprawach personalnych[13]. Aby usprawnić sprawy urzędowe, raz w tygodniu (w środy), pierwsza dama jadała roboczy lunch z Carterem, na wzór poniedziałkowego lunchu prezydenta z wiceprezydentem[14]. Rosalynn nie zawsze zgadzała się z mężem w sprawach światopoglądowych – była przeciwna karze śmierci i była zwolenniczką aborcji[14].
W sprawach społecznych głównie skupiła się na opiece nad osobami niepełnosprawnymi i chorymi umysłowo[15]. Na jej wniosek, prezydent złożył projekt powołania Komisji Zdrowia Psychicznego, która została utworzona uchwałą Kongresu w 1980 roku[15]. Rosalynn została jej honorową przewodniczącą, jednak administracja Reagana znacznie obniżyła wydatki na prace Komisji[15]. Pierwsza dama propagowała także programy opieki dla osób starszych (rozszerzenie świadczeń społecznych) i utworzenie ośrodków opieki dziennej dla dzieci[16]. Agitowała na rzecz zwiększenia liczy kobiet w administracjach publicznych[16]. Była rozczarowana, kiedy ratyfikacja poprawki konstytucyjnej dotycząca równouprawnienia kobiet nie powiodła się[16].
Gdy w 1980 roku Carter ubiegał się o reelekcję, pierwsza dama ponownie podróżowała po kraju, przemawiając na wiecach i konwencjach[17]. Mimo to Jimmy poniósł porażkę z Ronaldem Reaganem i Carterowie opuścili Biały Dom, przenosząc się do rodzinnego Plains[18]. Powrócili do uprawy orzeszków ziemnych i zaangażowali się w działalność społeczną[18]. W 1981 roku Rosalynn została członkiem rady dyrektorów Krajowego Stowarzyszenia Chorób Psychicznych[18]. Sześć lat później założyła Rosalynn Center Institute for Caregiving przy Georgia Southwestern University[19]. Instytucja ta zajmuje się współpracą organizacji charytatywnych z osobami prywatnymi chcącymi udzielać pomocy[20]. Ponadto zajmuje się osobami niepełnosprawnymi i cierpiącymi na choroby psychiczne[19]. Dzięki jej wysiłkom, jesienią 2008 roku Kongres uchwalił ustawę ułatwiającą ubezpieczenia dla osób chorych umysłowo[19]. Była pierwsza dama jest także przewodniczącą Międzynarodowego Komitetu Liderów Kobiecych na Rzecz Zdrowia Psychicznego[19].
Za swoją działalność została odznaczona nagrodą Into the Light przez National Mental Heath Assosiation (1997), nagrodą UNICEF (1999) i Medalem Wolności (1999)[18][20].
Życie prywatne
Eleanor Rosalynn Smith poślubiła Jimmy’ego Cartera 17 lipca 1946 roku w Plains[5]. Para ma trzech synów: Johna Williama (ur. 1947), Jamesa Earla III „Chipa” (ur. 1950), Donnela Jeffreya (ur. 1952) i córkę Amy Lynn (ur. 1967)[5]. Rosalynn wychowała się w rodzinie metodystów[2]. Po poznaniu Jimmy’ego Cartera została baptystką[2].
Przypisy
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 546.
- ↑ a b c d e f L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 547.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 548.
- ↑ L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 549.
- ↑ a b c d e f L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 550.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 551.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 552.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 553.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 556.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 557.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 561.
- ↑ L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 562.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 545.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 559.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 563.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 564.
- ↑ L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 565.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 567.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 569.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 568.
Bibliografia
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.)
Linki zewnętrzne
- Rosalynn Smith Carter (ang.). Biały Dom. [dostęp 2016-12-11].
Media użyte na tej stronie
Ribbon of Presidential Medal of Freedom
Signature of Rosalynn Carter.