Rosario Weiss

Rosario Weiss
Ilustracja
Autoportret
Imię i nazwisko

María del Rosario Weiss

Data i miejsce urodzenia

1814[1]
Madryt[1]

Data i miejsce śmierci

1843[1]
Madryt[2]

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm

Ważne dzieła
  • Anioł, Wenus i Diana
  • Cisza
  • Modląca się dziewica
Modląca się dziewica, ok. 1840, Królewska Akademia Sztuk Pięknych św. Ferdynanda
Mleczarka z Bordeaux – obraz przypisywany Goi, domniemany portret Rosario Weiss

María del Rosario Weiss (ur. 1814 w Madrycie, zm. 1843[1] tamże) – hiszpańska malarka, domniemana córka Francisca Goi[2].

Życiorys

Weiss urodziła się w 1814 roku w Madrycie[2] jako córka rozwódki Leokadii Weiss (z domu Zorrilla). W 1819 roku, Rosario razem z matką i starszym bratem zamieszkała z Goyą w Domu Głuchego. Matka Rosario była kochanką malarza i opiekowała się nim aż do jego śmierci. Od 1821 roku była także uczennicą Goi; uczyła się głównie kopiując elementy obrazów nauczyciela[2]. Gdy Goya wyjechał do Bordeaux[3] w 1824 roku[2], zostawił Weiss pod opieką znajomego architekta Tiburcia Péreza, pod którego kierunkiem Weiss doskonaliła się w technikach światłocieniowania. Pod koniec 1824 roku razem z matką dołączyła do Goi we Francji, gdzie kontynuowała naukę u jego boku. Goya planował wysłać Rosario do szkoły w Paryżu, w liście do przyjaciela Joaquina Ferrera pisał:

Ta zdumiewająca dziewczynka chce się uczyć malowania miniatur. Mnie też na tym zależy. Przekonasz się, że ma wyjątkowe zdolności. Gdybyś uczynił mi ten zaszczyt i wspomógł mnie, wysłałbym ją na jakiś czas do Paryża. Chciałbym, żebyś zajął się nią tak, jakby była moją własną córką[4].

Ostatecznie Rosario nie wyjechała do Paryża, lecz uczyła się u Pierre'a Lacoura, dyrektora Szkoły Rysunku i Malarstwa w Bordeaux[4].

W 1833 roku powróciła do Madrytu i zaczęła pracę w Muzeum Prado jako kopistka, choć w 1836 roku straciła dostęp do zbiorów. Prawdopodobnie zaczęła wówczas pracę dla handlarza, dla którego wykonywała kopie obrazów sprzedawane jako oryginały[2]. Hrabina San Fernando na krótko udostępniła jej dzieła ze swojej kolekcji; Weiss skopiowała wtedy kilka kolorowych szkiców Velazqueza. Jakość jej prac przestraszyła hrabinę, która wykupiła kopie i zabroniła jej korzystać ze swoich zbiorów[5]. Wykonała również kopie dla ambasady brytyjskiej, zlecone prawdopodobnie przez hrabiego Clarendon lub jego sekretarza[6].

Zajmowała się również litografią, tą techniką wykonała kopię portretu pędzla Vicente Lopeza przedstawiającego Goyę[7].

Brała udział w wystawach malarskich w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. Po raz pierwszy wystawiała tam w 1835 roku, wówczas jej praca Cisza otrzymała srebrny medal. Pięć lat później wystawiła obraz Modląca się dziewica[8], dzięki któremu w 1841 roku uzyskała tytuł honorowego członka Akademii. W 1842 roku została nauczycielką malarstwa nastoletniej królowej Izabeli II i jej siostry Ludwiki Ferdynandy[2].

Zmarła w 1843 roku[2][3] w Madrycie[2], prawdopodobnie na cholerę[9].

Mleczarka z Bordeaux

To dzieło jest tradycyjnie przypisywane Goi, jednak niektórzy krytycy (również kustosze Prado) mają wątpliwości co do jego autorstwa[4]. Sugerowano, że autorką powstałego ok. 1827 roku obrazu mogła być Rosario. Obraz reprezentuje znacznie wyższy poziom techniki malarskiej niż inne prace Weiss, dlatego jej autorstwo jest mało prawdopodobne[10]. Możliwe, że Rosario pozowała Goi do tego obrazu[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Europeana. [dostęp 2016-02-08]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i ROSARIO WEISS. [dostęp 2012-09-14]. (ang.).
  3. ↑ a b Goya + Rosario Weiss: All in the Family. 2010-06-21. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-04)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. WAB, 2006, s. 36, 384. ISBN 83-7414-248-0. OCLC 569990350.
  5. ↑ Germaine Greer: The Obstacle Race: The Fortunes of Women Painters and Their Work. Nowy Jork: Tauris Parke Paperbacks, 2001, s. 17–18. ISBN 18-6064-677-8.
  6. ↑ Nigel Glendinning, Hilary Macartney: Spanish Art in Britain and Ireland, 1750–1920: Studies in Reception in Memory of Enriqueta Harris Frankfort. Tamesis Books, 2010, s. 112. ISBN 1-85566-223-X.
  7. ↑ Tomás Harris: Goya: engravings and lithographs, Tom 1. Alan Wofsy Fine Arts, 1983, s. 221. ISBN 09-1534-672-9.
  8. ↑ Jordi Vigué: Great women masters of art. Watson-Guptill, 2003, s. 24. ISBN 08-2302-114-9.
  9. ↑ https://museolazarogaldiano.wordpress.com/2015/06/02/biografia-rosario-weiss-ahijada-goya/
  10. ↑ Juan José Junquera: The black paintings of Goya. Londyn: Scala Books, 2003.

Media użyte na tej stronie