Rose Namajunas

Rose Namajunas

Pełne imię i nazwisko	Rose Gertrude Namajunas
Pseudonim	Thug
Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1992 Milwaukee
Obywatelstwo	Litwa Stany Zjednoczone
Wzrost	165 cm
Masa ciała	52 kg
Styl walki	taekwondo, karate, jiu-jitsu
Kategoria wagowa	słomkowa
Klub	303 Training Center
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	16
Zwycięstwa	11
Przez nokauty	2
Przez poddania	5
Przez decyzje	4
Porażki	5

Rose Namajunas (ur. 29 czerwca 1992 w Milwaukee^[1]) – amerykańska zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA), litewskiego pochodzenia^[2], mistrzyni świata UFC w kategorii słomkowej w latach 2017-2019 oraz od 2021-2022.

Wczesne życie i edukacja

Urodziła się w Milwaukee w stanie Wisconsin 29 czerwca 1992 r^[3]. Jej rodzice z Litwy przeprowadzili się do Stanów Zjednoczonych we wrześniu 1991 r. Została nazwana Rose (lit. Rožė) na cześć swojej prababki Rožė Gotšalkaitė Namajūnienė, której mąż Juozas był oficerem wojskowym Niepodległej Litwy. W 1933 r. zaciągnął się do wojska litewskiego, w 1936 r. awansował na porucznika. Podczas sowieckiej inwazji na Litwę w 1939 r. walczył w ruchu oporu. Po zajęciu kraju przez Sowietów Juozas został zmuszony do zaciągnięcia się do Armii Czerwonej. Po wypowiedzeniu wojny przez Niemców Związkowi Radzieckiemu i późniejszym wycofaniu się sowietów z krajów bałtyckich, Juozas opuścił Armię Czerwoną i przeszedł do życia cywilnego. Kiedy Sowieci ponownie zajęli Litwę, Juozas został aresztowany przez NKWD i wysłany do obozu jenieckiego. Został zabity przez sowieckich agentów KGB w pobliżu swojego domu w 1968 roku^[4]. Dziadek Namajunas – Algimantas Andriukonis, był odnoszącym sukcesy zapaśnikiem, wygrywał krajowe mistrzostwa na Litwie i zawody w ZSRR^[5]. Rose regularnie odwiedza Litwę i komunikuje się w języku litewskim z dziadkami.

Ojciec Namajunas – Arturas, cierpiący na schizofrenię, opuścił rodzinę, gdy Rose była jeszcze młoda i zmarł na zapalenie płuc w Niemczech w 2008 roku, kiedy Rose miała 16 lat^[6]. Jej matka była pianistką, kształciła się w Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru^[7]. Dorastała w Milwaukee w trudnej okolicy, gdzie od najmłodszych lat była świadkiem przemocy. Jej matka dużo pracowała, a brat rzadko bywał w domu. Jej koledzy z sąsiedztwa nazywali ją „Zbirem Różą”, ponieważ była jedyną białą dziewczyną wśród nich i najmniejszą, a jednocześnie najtwardszą w ich grupie przyjaciół. Przyznała się do bycia ofiarą wykorzystywania seksualnego dzieci, jednocześnie podkreślając, że nie chce mówić o konkretnych szczegółach. Ukończyła Liceum Sztuk Pięknych w Milwaukee, gdzie była znakomitą biegaczką przełajową^[8].

Początki w sztukach walki

Zaczęła ćwiczyć taekwondo w wieku 5 lat. Zdobyła pas poom (czarny pas juniorów) w wieku 9 lat. Następnie zaczęła trenować zarówno karate, jak i brazylijskie jiu-jitsu. W liceum zaczęła trenować kickboxing i mieszane sztuki walki z Duke'm Roufusem w Roufusport(ang.), a także była zapaśniczką ostatniego roku w Milwaukee High School of the Arts(ang.) .

Kariera MMA

Wczesna kariera

Namajunas zaczęła rywalizować w MMA jako amatorka w 2010 roku. Trenowała pod okiem Grega Nelsona w Milwaukee High School of the Arts(ang.)^[9]. Ustanowiła doskonały amatorski rekord 4-0 z 2 zwycięstwami przez TKO i 2 decyzją. Oba rezultaty miały miejsce w pierwszej rundzie^[10].

Invicta Fighting Championship

Zawodowo zadebiutowała przeciwko Emily Kagan w Invicta FC 4: Esparza vs. Hyatt 5 stycznia 2013 roku. Po dwóch rundach w tę i z powrotem, Namajunas był w stanie zapewnić sobie zwycięstwo przez poddanie z powodu duszenia z tyłu w rundzie. trzy. Zwycięstwo w jej profesjonalnym debiucie przyniosło jej również premię Poddanie nocy.

W swoim drugim zawodowym występie Namajunas zmierzyła się z Kathiną Catron w Invicta FC 5: Penne vs. Waterson 5 kwietnia 2013 roku. Wygrała walkę przez poddanie się dzięki latającemu ramieniu zaledwie 12 sekund po pierwszej rundzie. Ten występ przyniósł Namajunas drugą nagrodę Invicta Submission of the Night.

Namajunas walczył z innym niepokonanym kandydatem Tecią Torres na Invicta FC 6: Coenen vs. Cyborg 13 lipca 2013 roku. Namajunas przegrała walkę przez jednogłośną decyzję.

The Ultimate Fighter

11 grudnia 2013 r. ogłoszono, że Namajunas został podpisany przez Ultimate Fighting Championship (UFC) wraz z 10 innymi zawodnikami wagi słomkowej, aby rywalizować w 20. sezonie The Ultimate Fighter, który miał zostać pierwszym w historii mistrzem wagi słomkowej UFC.

Namajunas był czwartym wyborem trenera Gilberta Melendeza. Pokonała Alex Chambersa przez poddanie z powodu duszenia z tyłu w rundzie wstępnej turnieju.

W ćwierćfinale Namajunas zmierzył się z Joanne Calderwood. Wygrała walkę przez kimurę w drugiej rundzie.

W półfinale Namajunas zmierzył się z Randą Markos. Ponownie wygrała walkę przez kimurę w pierwszej rundzie.

W finale turnieju walczyła z Carlą Esparza 12 grudnia 2014 roku na The Ultimate Fighter: A Champion Will Be Crowned Finale o inauguracyjne mistrzostwa wagi słomkowej kobiet UFC. Przegrała walkę przez duszenie z tyłu w trzeciej rundzie.

UFC

Pomimo przegranej w finale The Ultimate Fighter, Namajunas otrzymała dwa bonusy sezonu w wysokości 25 000 dolarów za Występ Sezonu i Walkę Sezonu za walkę z Joanne Calderwood.

Namajunas miała zmierzyć się z Niną Nunes 23 maja 2015 roku w walce w karcie wstępnej na UFC 187. Przed walką Ansaroff nie zrobiła wagi i została ukarana grzywną w wysokości 20 procent swojej gaży za walkę. Walka została odwołana na kilka godzin przed wydarzeniem, ponieważ Ansaroff została uznana za niezdolną do walki z powodu choroby. Według obozu Ansaroff, zachorowała ona na grypę tydzień wcześniej, a redukcja wagi nasiliła chorobę, zmuszając Ansaroff do przedwczesnego przerwania redukcji wagi i ostatecznego wycofania się z walki. Mimo że walka nie mogła się odbyć, Namajunas otrzymała pełne wynagrodzenie za walkę (pieniądze za występ i wygraną).

Namajunas walczyła z Angelą Hill 3 października 2015 roku na gali UFC 192. Po kilku kopnięciach, Namajunas powaliła Hill na deski przez potknięcie po ciosie. Gdy Hill wstała, Namajunas poddała Hill w pierwszej rundzie przez duszenie zza pleców^[11].

Namajunas zmierzyła się z Paige VanZant w głównym wydarzeniu gali UFC Fight Night 80 10 grudnia 2015 roku, zastępując kontuzjowaną Joanne Calderwood. Namajunas wygrała walkę w połowie piątej rundy przez poddanie przez duszenie zza pleców. Wygrana zapewniła Namajunas jej pierwszą nagrodę w postaci bonusu za występ wieczoru^[12].

16 kwietnia 2016 roku Namajunas zmierzyła się z niepokonaną Tecią Torres na gali UFC on Fox 19 w rewanżu ich walki z 2013 roku na Invicta FC 6. Namajunas wygrała walkę przez jednogłośną decyzję^[13].

30 lipca 2016 roku Namajunas zmierzyła się z Karoliną Kowalkiewicz na UFC 201. Kowalkiewicz pokonała Namajunas przez niejednogłośną decyzję^[14]. Obie zawodnicczki za swój występ otrzymały bonus za walkę wieczoru.

Namajunas zmierzyła się z Michelle Waterson15 kwietnia 2017 roku na gali UFC on Fox 24. Wygrała przez poddanie przez duszenie zza pleców w 2. rundzie^[15].

Namajunas zmierzyła się z mistrzynią wagi słomkowej Joanną Jędrzejczyk na UFC 217 w Madison Square Garden w Nowym Jorku 4 listopada 2017 roku. Stawiała się w roli faworytki przeciwko niepokonanej mistrzyni. Namajunas wygrała przez nokaut w pierwszej rundzie i została nową mistrzynią UFC w wadze słomkowej kobiet^[16]. Wygrana przyniosła Namajunas jej drugi bonus za występ wieczoru. Było to pierwsze zwycięstwo Namajunas przez nokaut w zawodowej karierze. Na konferencji prasowej po gali UFC 217, Namajunas stwierdziła, że zamierza wykorzystać swój status mistrzyni jako platformę do szerzenia świadomości na temat chorób psychicznych.

7 kwietnia 2018 podczas UFC 223 w rewanżu pokonała ponownie Jędrzejczyk, tym razem jednogłośnie na punkty^[17].

W swojej drugiej obronie tytułu, Namajunas zmierzyła się z Jéssicą Andrade w głównym wydarzeniu na UFC 237 11 maja 2019 r., w rodzinnej Brazylii Andrade, w tym, co byłoby pierwszą walką Namajunas w MMA poza Stanami Zjednoczonymi. Namajunas przegrała walkę przez nokaut w drugiej rundzie. Walka ta przyniosła jej nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru^[18].

Namajunas miała zmierzyć się z Jéssicą Andrade w rewanżu 18 kwietnia 2020 roku na UFC 249. 8 kwietnia 2020 roku Namajunas wycofała się z walki, a jej menedżer jako przyczynę wskazał parę zgonów w rodzinie związanych z pandemią COVID-19. Zamiast tego walka została przełożona i ostatecznie odbyła się 12 lipca 2020 roku na UFC 251. Namajunas wygrała walkę przez niejednogłośną decyzję. Walka przyniosła jej nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru^[19].

24 kwietnia 2021 na gali UFC 261 zawalczyła ponownie o mistrzowski pas wagi słomkowej, przeciwniczką Namajunas została ówczesna mistrzyni Zhang Weili. Pojedynek w pierwszej rundzie zwyciężyła Rose Namajunas, która trafiła rywalkę wysokim kopnięciem na głowę oraz zdobyła utracone mistrzostwo^[20].

W pierwszej obronie mistrzowskiego pasa po raz kolejny pokonała Zhang Weili. Po 25 minutach wyrównanego starcia sędziowie nie byli jednogłośni. Dwóch z nich przyznało wygraną Namajunas (49-46, 48-47), jeden Zhang (48-47)^[21].

Styl walki

Namajunas porusza się do przodu, naciskając na przeciwniczkę ciosami i wysokimi kopnięciami. Jest znana z zaawansowanych technicznie uderzeń i pracy nóg, używając różnych kątów i kilku kreatywnych ustawień. Podczas swojej walki na Invicta FC 6 wyprowadziła serię kopnięć sierpowych, kopnięć frontalnych i kopnięć okrężnych na głowę przeciwniczki. Po skróceniu dystansu, czasami próbuje chwytać i poddawać rywalki.

Życie prywatne

Jest chrześcijanką i jest antykomunistką^[22]. Przed walką z Zhang Weili, mówiła o historii komunistycznego ucisku w jej rodzinnej Litwie i wspomniała o filmie dokumentalnym The Other Dream Team jako inspiracji. Powiedziała, że: ,,dokument daje dobre pojęcie o tym, przez co musiała przejść moja rodzina, dlaczego jestem dzisiaj w Stanach Zjednoczonych, dlaczego uprawiam mieszane sztuki walki, wszystko to”. Powiedziała, że postrzega swoją walkę z Zhang jako symbol walki między komunizmem a wolnością, mówiąc, że jest ,,czerwona” reprezentuje komunizm, odnosząc to do historii jej rodziny pod byłym reżimem ZSRR na Litwie. W kolejnym wywiadzie stwierdziła, że jej komentarze nie były skierowane osobiście do Zhang, i powiedziała, że chodziło bardziej o jej własne „wewnętrzne bitwy”, a także o „pokoleniowe PTSD”. Zhang powiedziała później, że zignorowała komentarze Namajunas, stwierdzając: „Uważam, że jako sportowiec musisz skupić się na sobie”. Opisując swoje pochodzenie i motywację do walki, Namajunas stwierdziła: „Mam świadomość Chrystusową, mam litewską krew i mam amerykański sen”.

Dawniej nosiła przydomek „Riveter”, co było nawiązaniem do amerykańskiej ikony kultury Rosie the Niveter. Jej obecny pseudonim, „Thug Rose”, został nadany przez przyjaciół, gdy była młoda, z powodu jej zastraszającego spojrzenia.

,,Dostałam to od znajomych z sąsiedztwa. Kiedy byłam mała, byłam jedyną białą dziewczynką, byłam mniejsza od wszystkich innych iz jakiegoś powodu po prostu zachowywałam się ciężej niż wszyscy inni – po prostu nieustraszona, wiesz? Tak więc nazwali mnie tak z powodu onieśmielającego spojrzenia, które zawsze miałam na twarzy"' – powiedziała Rose.

Rodzina

Jest narzeczoną i partnerką treningową byłego zawodnika Glory i wagi ciężkiej UFC Pata Barry, który jest od niej starszy o 13 lat. Pierwszy raz spotkali się na siłowni, gdy Rose zaczęła tam trenować w szkole średniej. Para zaręczyła się w 2014 roku.

Ma brata o imieniu Nojus, który kiedyś prowadził prywatne studio fortepianowe. Sama Rose gra na pianinie od piątego roku życia^[23]. Nolus jest również zawodnikiem mieszanych sztuk walki i zadebiutował zawodowo w marcu 2021 roku^[24].

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki

• 2014: The Ultimate Fighter: A Champion Will Be Crowned – finalistka w wadze słomkowej
• 2017-2019: mistrzyni UFC w wadze słomkowej
• 2021-2022: mistrzyni UFC w wadze słomkowej

Lista walk w MMA

Wtynik	Bilans	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	11-5	Carla Esparza (18-6)	Decyzja (niejednogłośna)	5	5:00	UFC 274	7.05.2022	Phoenix	Straciła mistrzostwo UFC w wadze słomkowej, co-Main Event
Wygrana	11-4	Zhang Weili (21-2)	Decyzja (niejednogłośna)	5	5:00	UFC 268	06.11.2021	Nowy Jork	Obroniła pas mistrzowski UFC w kategorii słomkowej, Co-Main Event
Wygrana	10-4	Zhang Weili (21-1)	KO (wysokie kopnięcie na głowę)	1	1:18	UFC 261	24.04.2021	Jacksonville	Zdobyła pas mistrzowski UFC w słomkowej kobiet, Bonus za występ wieczoru, Co-Main Event
Wygrana	9-4	Jessica Andrade (20-7)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	UFC 251	11.07.2020	Abu Dhabi	Bonus za walkę wieczoru
Przegrana	8-4	Jessica Andrade (19-6)	KO (slam)	2	2:58	UFC 237	11.05.2019	Rio de Janeiro	Straciła mistrzostwo UFC w wadze słomkowej, Bonus za walkę wieczoru, Main Event
Wygrana	8-3	Joanna Jędrzejczyk (14-1)	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	UFC 223	07.04.2018	Nowy Jork	Obroniła mistrzostwo UFC w wadze słomkowej, Co-Main Event
Wygrana	7-3	Joanna Jędrzejczyk (14-0)	KO (lewy sierpowy i ciosy w parterze)	1	3:03	UFC 217	04.11.2017	Nowy Jork	Zdobyła mistrzostwo UFC w wadze słomkowej, Bonus za występ wieczoru
Wygrana	6-3	Michelle Waterson (14-4)	Poddanie (duszenie zza pleców)	2	2:47	UFC on Fox: Johnson vs. Reis	15.04.2017	Kansas City	Co-Main Event
Przegrana	5-3	Karolina Kowalkiewicz (9-0)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	UFC 201	30.06.2016	Atlanta	Bonus za walkę wieczoru, Co-Main Event
Wygrana	5-2	Tecia Torres (7-0)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC on Fox: Teixeira vs. Evans	16.04.2016	Tampa	Co-Main Event
Wygrana	4-2	Paige VanZant (6-1)	Poddanie (duszenie zza pleców)	5	2:25	UFC Fight Night 80: Namajunas vs. VanZant	10.12.2015	Las Vegas	Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana	3-2	Angela Hill (2-1)	Poddanie (duszenie zza pleców)	1	2:47	UFC 192	3.10.2015	Houston
Przegrana	2-2	Carla Esparza (9-2)	Poddanie (duszenie zza pleców)	3	1:26	The Ultimate Fighter: A Champion Will Be Crowned Finale	12.12.2014	Las Vegas	Pierwsza w historii UFC walka o tytuł mistrzowski w wadze słomkowej
Przegrana	2-1	Tecia Torres (2-0)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	Invicta FC 6: Coenen vs. Cyborg	13.07.2013	Kansas City
Wygrana	2-0	Kathina Catron (2-1)	Poddanie (latająca balacha)	1	0:12	Invicta FC 5: Penne vs. Waterson	5.03.2013	Kansas City	Bonus za poddanie wieczoru
Wygrana	1-0	Emily Kagan (2-0)	Poddanie (duszenie zza pleców)	3	3:44	Invicta FC 4: Esparza vs. Hyatt	5.01.2013	Kansas City	Debiut w MMA, Bonus za poddanie wieczoru

Przypisy