Roslagsbanan
| ||
| kolej aglomeracyjna | ||
 | ||
 Roslagsbanan pod Sztokholmem | ||
| Państwo |  Szwecja | |
| Lokalizacja | Sztokholm | |
| Operator | Storstockholms Lokaltrafik | |
| Liczba linii | 3 | |
| Lata funkcjonowania | od 1885 | |
| Dzienna liczba pasażerów | 42 000 | |
| Infrastruktura | ||
| Długość sieci | 65 km[1] | |
| Rozstaw szyn | 891 mm | |
| Napięcie zasilania | 1500 V DC | |
| Liczba stacji | 39 | |
Portal  Transport szynowy | ||
Roslagsbanan – wąskotorowa kolej aglomeracyjna w Sztokholmie. Składa się z trzech linii a jej długość wynosi 65 kilometrów. Jest jedną z pierwszych zelektryfikowanych kolei publicznych w Europie. Dziennie przewozi ok. 42 tys. pasażerów.
Przebieg
Początkową stacją jest Sztokholm Wschodni (Stockholms östra station). Linia biegnie na północ i dzieli się na trzy linie, które docierają do Näsbypark, Österskär i Kårsta:
| Linia | Odcinek | Długość | Stacje |
|---|---|---|---|
| 27 | Stockholms östra station – Kårsta | 41.5 km | 23 |
| 28 | Stockholms östra station – Österskär | 29.5 km | 20 |
| 29 | Stockholms östra station – Näsbypark | 11.5 km | 12 |
| Razem | 65 km | 39 | |
Kolej
Linię obsługuje od roku 2002 przedsiębiorstwo Roslagståg AB. Kolej zatrudnia ok. 280 osób: dyżurnych ruchu, motorniczych i konduktorów. Kolej pokonuje 2,5 mln pociągokilometrów rocznie. Liczba pasażerów wynosi ok. 10 mln rocznie, czyli ok. 42 tys. dziennie[2]. Najbardziej uczęszczaną stacją jest dworzec Sztokholm Wschodni, z którego korzysta ok. 10 000 osób dziennie[3].
Historia
Roslagsbanan jest jedną z najstarszych publicznych kolei elektrycznych w Europie. Pierwszy odcinek kolei został oddany do użytku w roku 1876 jako kolej Uppsala – Lenna. W roku 1885 otworzono główną linię ze Sztokholmu do Rimbo, a w 1892 zelektryfikowano odcinek Sztokholm – Djursholm. W latach 20. XX wieku kolej pokrywała dużą część Roslagen, skąd pochodzi jej nazwa. W 1969 kolej została przejęta od dotychczasowego przewoźnika Statens Järnvägar (szwedzkich kolei państwowych) przez transport miejski Sztokholmu. Część linii zlikwidowano, część przerobiono na kolej normalnotorową. W latach 70. kolej, która była niedoinwestowana i w złym stanie technicznym, stała się obiektem przetargów i gier politycznych i groziła jej likwidacja[4]. W 1980 odbyło się referendum, w którym dużą przewagę zdobyli zwolennicy utrzymania linii. Kolej zmodernizowano i kupiono nowy tabor.
Przypisy
- ↑ Detta är Roslagståg AB (szw.). [dostęp 2011-12-07].
- ↑ Detta är Roslagståg AB (szw.). [dostęp 2011-12-07].
- ↑ Detta är Roslagståg AB (szw.). [dostęp 2011-12-07].
- ↑ Detta är Roslagståg AB (szw.). [dostęp 2011-12-07].
Media użyte na tej stronie
Autor: Falk2, Licencja: CC BY 3.0
New routing for full double track traffic. The land ownership definition for the house on the hill might be interesting.
Autor: Patrik Ekengren (Kildor), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Geographically accurate path of Roslagsbanan. Generated with GPSVisualizer.com using coordinates from Google Earth KML file.
Logo of the Local Trains in Stockholm
X10p-tåg på Roslagsbanan, norr om Rydbo