Rosz ha-Nikra
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Siedziba | |
| Powierzchnia | 180,6 km² |
Położenie na mapie Izraela  | |
 33°05′37,75″N 35°06′13,39″E/33,093820 35,103720 | |
| Strona internetowa | |
Rosz ha-Nikra (hebr. ראש הנקרה) – formacja geologiczna położona na wybrzeżu Morza Śródziemnego w północnej części Izraela.
Geografia
Są to białe skały kredowe stanowiące zachodnią krawędź grzbietu górskiego Reches ha-Sulam. Morska woda wyżłobiła w skałach malownicze pieczary. Całkowita długość korytarzy wynosi około 200 metrów. Rozchodzą się one w różnych kierunkach. W przeszłości dostęp do nich był jedynie od strony morza i mogli je odwiedzać jedynie doświadczeni płetwonurkowie. Obecnie funkcjonuje tutaj kolej linowa zabierająca turystów na dół do jaskiń. Miejsce to jest położone w bezpośrednim sąsiedztwie granicy z Libanem, jest tutaj nieczynne przejście graniczne Rosz ha-Nikra. W pobliżu jest kibuc Kefar Rosz ha-Nikra.
Historia
.JPG)
Pierwotnie przebiegała tędy linia kolejowa z Hajfy do Bejrutu w Libanie. Przy nadmorskich klifach Rosz ha-Nikra podczas II wojny światowej wybudowano most i tunel kolejowy, który miał służyć do transportu wojska. Podczas Wojny domowej w Mandacie Palestyny członkowie żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana wysadzili w dniu 14 marca 1948 tunel w Rosz ha-Nikra. Uczyniono to, aby uniemożliwić wojskom libańskim wkroczenie do Palestyny. Po zakończeniu I wojny izraelsko-arabskiej, na początku 1949, w miejscu tym prowadzono negocjacje i podpisano porozumienie o zawieszeniu broni izraelsko-libańskim. Tunelu jednak nie odbudowano i przejście jest nieczynne.
Rezerwat przyrody
Od 1965 władze izraelskie rozpoczęły program ochrony przyrody Rosz ha-Nikra. Utworzono wówczas tutaj pierwszy rezerwat przyrody. Obejmował on obszar 31,1 hektarów wysp i jaskiń. W 1966 obszar rezerwatu powiększono o 76,5 hektary, a w 1969 o dodatkowe 50 ha. W 2003 do rezerwatu dołączono 23 hektary sąsiednich plaż nadmorskich[1].
Turystyka
Aby ułatwić dostęp turystom do grot, w 1968 wybudowano kolej linową o łącznej długości około 400 metrów. Kolej ma dwa wagoniki (o kolorach żółtym i czerwonym), biorące po 15 osób każdy. Podróż w jedną stronę trwa około minutę.
Komunikacja
Do Rosz ha-Nikra można dojechać drogą nr 4 (Netiw ha-Asara-Rosz ha-Nikra).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lista parków narodowych i rezerwatów przyrody. [w:] Parki Natury i Rezerwaty Izraela [on-line]. 2009-11-03. [dostęp 2011-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-07)]. (hebr.).
Linki zewnętrzne
- Rosz ha-Nikra
- Bet-Alon. bet-alon.co.il. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-11)].
Media użyte na tej stronie
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Shiny green button/marker widget.
Autor: Юкатан, Licencja: CC BY-SA 3.0
Inside the Rosh Hanikra cave
Autor: Eric Gaba (Sting - fr:Sting) and NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Israel. De facto situation.
(c) IDF Spokesperson's Unit, CC BY-SA 3.0
יחידה 9900 עוסקת בתחומי הפענוח החזותי, המיפוי המדויק והלווינות על מנת לתת את התמונה המודיעינית המלאה מהשטח. המלצות חברי היחידה על מסלולי טיול בארץ כמו שהם רואים אותם - דרך תצלומי האוויר, ממעוף הציפור.
Autor:
Oryginalnym przesyłającym był Golf Bravo z hebrajskiej Wikipedii
Rosh HaNikra from the south
ראש הניקרה, צולמה בטיול משפחתי לצפון.
Autor: Chmee2, Licencja: CC BY 3.0
Nature reserve Rosh Hanikra near Lebanon border, Israel
Autor: Юкатан, Licencja: CC BY-SA 3.0
Inside the Rosh Hanikra cave
Rosh Haniqra, Israel. Rosh Hanikra ("head of the rock caves") is a geologic formation in Israel, located on the coast of the Mediterranean Sea, in the Western Galilee near the border with Lebanon. It is a white chalk cliff face which opens up into spectacular grottos. The Rosh Hanikra grottos are cavernous tunnels formed by sea action on the soft chalk rock. The total length is some 200 meters. They branch off in various directions with some interconnecting segments. In the past, the only access to them was from the sea and experienced divers were the only ones capable of visiting. Today a cable car takes visitors down to see the grottos.