Roy Halladay
 | |||||||
| miotacz | |||||||
| Pełne imię i nazwisko | Harry Leroy Halladay III | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1977 | ||||||
| Data i miejsce śmierci | 7 listopada 2017 | ||||||
| Odbija | prawą | ||||||
| Rzuca | prawą | ||||||
| Debiut | 20 września 1998 | ||||||
| Statystyki | |||||||
| Win–loss record | 203–105 | ||||||
| ERA | 3,38 | ||||||
| Strikeouty | 2117 | ||||||
| Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||
| Rok wprowadzenia | 2019 | ||||||
| Głosów | 85,4% (1. głosowanie) | ||||||
| Metoda elekcji | BBWAA | ||||||
Harry Leroy Halladay III (ur. 14 maja 1977, zm. 7 listopada 2017) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 16 sezonów w Major League Baseball.
Przebieg kariery
Halladay został wybrany w 1995 roku w pierwszej rundzie draftu z numerem siedemnastym przez Toronto Blue Jays i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Syracuse SkyChiefs, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W MLB zadebiutował 20 września 1998 w meczu przeciwko Tampa Bay Devil Rays[3][4]. W swoim drugim meczu jako starter zaliczył pierwsze w karierze zwycięstwo[5].
W sezonie 2002 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd, zaś rok później mając najwięcej zwycięstw w American League (22) otrzymał nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza[3][6]. W grudniu 2009 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Philadelphia Phillies[1].
29 maja 2010 w meczu przeciwko Florida Marlins rozegrał 20. w historii Major League perfect game i jednocześnie został drugim zawodnikiem Phillies, który dokonał tego osiągnięcia[7]. 6 października 2010 w spotkaniu z Cincinnati Reds, jako drugi miotacz w historii MLB po Donie Larsenie, rozegrał no-hittera w postseason[8]. W tym samym sezonie zwyciężył w lidze w klasyfikacji zwycięstw (21), otrzymał nagrodę Cy Young Award i po raz siódmy w karierze wystąpił w All-Star Game[3][9].
29 lipca 2012 w meczu przeciwko Atlanta Braves został 67. miotaczem w historii MLB, który zaliczył 2000. strikeout, zaś 14 kwietnia 2013 w spotkaniu z Miami Marlins osiągnął pułap 200 zwycięstw w karierze[10][11][12]. 5 maja 2013 w meczu z Miami Marlins rozgrywanym na Citizens Bank Park, odniósł kontuzję prawego ramienia, która wykluczyła go z gry na niespełna trzy miesiące[13][14]. W tym samym roku postanowił zakończyć karierę[15].
29 marca 2018 przed meczem otwarcia sezonu z New York Yankees miała miejsce ceremonia zastrzeżenia numeru 32, z którym Halladay występował[16]. W 2019 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[17].
Śmierć
Zmarł śmiercią tragiczną 7 listopada 2017 w katastrofie samolotu amfibii ICON A5, który rozbił się w Zatoce Meksykańskiej nieopodal wybrzeży Florydy[18][19].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 8× All-Star | 2002, 2003, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2011 | [3] |
| 2× Cy Young Award | 2003, 2011 | [9] |
| Baseball Hall of Fame | od 2019 | [17] |
| # 32 zastrzeżony przez Blue Jays | 2018 | [16] |
Statystyki
| Legenda | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| G | Liczba rozegranych meczów | IP | Liczba rozegranych inningów | ||||||
| H | Liczba oddanych uderzeń | R | Liczba oddanych runów ogółem | ||||||
| HR | Liczba oddanych home runów | Wyg. | Wygrana zespołu w postseason | ||||||
| S | Serie w postseason | Przeg. | Przegrana zespołu w postseason | ||||||
| P | Przeciwnik w postseason | ||||||||
| * W statystykach z sezonu zasadniczego czcionką pogrubioną zaznaczono najlepszy/najgorszy wynik w lidze spośród wszystkich zawodników | |||||||||
Sezon zasadniczy[3]
| Sezon | Klub | W | L | ERA | G | GS | CG | SHO | SV | IP | H | R | ER | HR | SO | WHIP |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1998 | TOR | 1 | 0 | 1,93 | 2 | 2 | 1 | 0 | 0 | 14 | 9 | 4 | 3 | 2 | 13 | 0,786 |
| 1999 | TOR | 8 | 7 | 3,92 | 36 | 18 | 1 | 1 | 1 | 149⅛ | 156 | 76 | 65 | 19 | 82 | 1,574 |
| 2000 | TOR | 4 | 7 | 10,64 | 19 | 13 | 0 | 0 | 0 | 67⅔ | 107 | 87 | 80 | 14 | 44 | 2,202 |
| 2001 | TOR | 5 | 3 | 3,16 | 17 | 16 | 1 | 1 | 0 | 105⅛ | 97 | 41 | 37 | 3 | 96 | 1,158 |
| 2002 | TOR | 19 | 7 | 2,93 | 34 | 34 | 2 | 1 | 0 | 239⅛ | 223 | 93 | 78 | 10 | 168 | 1,191 |
| 2003 | TOR | 22 | 7 | 3,25 | 36 | 36 | 9 | 2 | 0 | 266 | 253 | 111 | 96 | 26 | 204 | 1,071 |
| 2004 | TOR | 8 | 8 | 4,20 | 21 | 21 | 1 | 1 | 0 | 133 | 140 | 66 | 63 | 13 | 95 | 1,346 |
| 2005 | TOR | 12 | 4 | 2,41 | 19 | 19 | 5 | 2 | 0 | 141⅔ | 118 | 39 | 38 | 11 | 108 | 0,960 |
| 2006 | TOR | 16 | 5 | 3,19 | 32 | 32 | 4 | 0 | 0 | 220 | 208 | 82 | 78 | 19 | 132 | 1,100 |
| 2007 | TOR | 16 | 7 | 3,71 | 31 | 31 | 7 | 1 | 0 | 225⅛ | 232 | 101 | 93 | 15 | 139 | 1,243 |
| 2008 | TOR | 20 | 11 | 2,78 | 34 | 33 | 9 | 2 | 0 | 246 | 220 | 88 | 76 | 18 | 206 | 1,053 |
| 2009 | TOR | 17 | 10 | 2,79 | 32 | 32 | 9 | 4 | 0 | 239 | 234 | 82 | 74 | 22 | 208 | 1,126 |
| 2010 | PHI | 21 | 10 | 2,44 | 33 | 33 | 9 | 4 | 0 | 250⅔ | 231 | 74 | 68 | 24 | 219 | 1,041 |
| 2011 | PHI | 19 | 6 | 2,35 | 32 | 32 | 8 | 1 | 0 | 233⅔ | 208 | 65 | 61 | 10 | 220 | 1,040 |
| 2012 | PHI | 11 | 8 | 4,49 | 25 | 25 | 0 | 0 | 0 | 156⅛ | 155 | 78 | 78 | 18 | 132 | 1,222 |
| 2013 | PHI | 4 | 5 | 6,82 | 13 | 13 | 1 | 0 | 0 | 62 | 55 | 48 | 47 | 12 | 51 | 1,468 |
| Łącznie w karierze | 203 | 105 | 3,38 | 416 | 390 | 67 | 20 | 1 | 2749⅛ | 2646 | 1135 | 1034 | 236 | 2117 | 1,178 | |
Postseason[3]
| Sezon | Klub | S | P | Wynik | W | L | ERA | G | GS | CG | SHO | SV | IP | H | R | ER | HR | SO | WHIP |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | PHI | NLDS | CIN | Wyg. | 1 | 0 | 0,00 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0,111 |
| 2010 | PHI | NLCS | SFG | Przeg. | 1 | 1 | 4,15 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 13 | 14 | 6 | 6 | 2 | 12 | 1,231 |
| 2011 | PHI | NLDS | STL | Przeg. | 1 | 1 | 2,25 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 16 | 4 | 4 | 1 | 2 | 15 | 0,688 |
| Łącznie w karierze | 3 | 2 | 2,37 | 5 | 5 | 1 | 1 | 0 | 38 | 23 | 10 | 10 | 3 | 35 | 0,737 | ||||
Przypisy
- ↑ a b Roy Halladay Transactions (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Roy Halladay Minor Stats (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ a b c d e f Roy Halladay Statistics (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Blue Jays - Devil Rays Box Score (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ A day later, Halladay back at work (ang.). espn.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ 2003 AL Cy Young Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Phils' Halladay throws MLB's 20th perfecto (ang.). phillies.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Doctober! No-no for Halladay in playoff debut (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ a b 2010 AL Cy Young Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Halladay reaches milestone with 2,000th strikeout (ang.). mlb.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Braves beat Roy Halladay to cap sweep of Phillies (ang.). espn.com. [dostęp 2013-02-10].
- ↑ Roy Halladay earns 200th career win as Phillies edge Marlins (ang.). espn.com. [dostęp 2013-04-20].
- ↑ Doc reveals shoulder discomfort after Phillies' loss (ang.). phillies. [dostęp 2013-05-26].
- ↑ Halladay shows encouraging signs in return from DL (ang.). phillies.com. [dostęp 2013-08-25].
- ↑ After 16-year career, Halladay hanging up his spikes (ang.). mlb.com. [dostęp 2013-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 grudnia 2013)].
- ↑ a b Blue Jays to retire number 32 in honour of Roy Halladay (ang.). mlb.com. [dostęp 2019-11-20].
- ↑ a b Halladay's Hall induction celebrated with grace (ang.). mlb.com. [dostęp 2019-11-20].
- ↑ Baseball reacts to the devastating news that Roy Halladay passed away at the age of 40 (ang.). mlb.com. [dostęp 2017-11-08].
- ↑ Roy Halladay had a well-documented love of flying planes before tragic crash (ang.). cbssports.com. [dostęp 2017-11-08].
Media użyte na tej stronie
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings
Autor: User Keith Allison on Flickr, Licencja: CC BY-SA 2.0
Roy "Doc" Halladay
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.