Roy Wegerle
Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1964 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 186 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Roy Wegerle (ur. 19 marca 1964 w Pretorii) – amerykański piłkarz grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Wegerle urodził się w Republice Południowej Afryki. Już w 1980 roku jako 16-latek uczestniczył w testach w Manchesterze United, jednak zdecydował się na wyjazd do Stanów Zjednoczonych i na grę w piłce nożnej uniwersyteckiej. Przez dwa lata grał w zespole University of South Florida. W 1982 i 1983 roku był królem strzelców ligi szkolnej. W 1984 roku został wybrany w drafcie NASL do zespołu Tampa Bay Rowdies. W swoim pierwszym sezonie w NASL rozegrał 21 meczów i zdobył 9 goli i wybrano go Debiutantem Roku. Był to jednak ostatni sezon tej ligi. W latach 1984-1986 Roy grał w futsalowej drużynie Tacoma Stars.
Jesienią 1986 roku Wegerle trafił do Anglii, gdzie podpisał kontrakt z tamtejszym zespołem Chelsea F.C. W jego barwach zadebiutował 8 listopada w zremisowanym 2:2 wyjazdowym spotkaniu z Evertonem. Z kolei pierwszego gola w Division One zaliczył w meczu z Queens Park Rangers (3:1). Przez półtora roku nie przebił się jednak do podstawowego składu „The Blues” i 24 marca 1988 został wypożyczony do występującego w Division Two, Swindon Town, dla którego rozegrał 7 spotkań. Przed rozpoczęciem sezonu 1988/1989 został sprzedany za 75 tysięcy funtów do Luton Town i przez półtora roku zdobył dla tego klubu 10 bramek, będąc jego czołowym strzelcem.
W grudniu 1989 Wegerle przeszedł do Queens Park Rangers, a kierownictwo tego klubu zapłaciło za niego milion funtów. W londyńskim klubie po raz pierwszy wystąpił 16 grudnia przeciwko Sheffield Wednesday (0:2). W QPR, podobnie jak w Luton, był najlepszym strzelcem zespołu, a w sezonie 1990/1991 zaliczył 18 trafień w rozgrywkach Division One i stał się jednym z najskuteczniejszych graczy ligi. Jednak po przyjściu do klubu menedżera Gerry’ego Francisa Wegerle stracił miejsce w składzie i w efekcie czego w marcu 1992 został sprzedany za 1,1 miliona funtów do Blackburn Rovers, grającego w Division Two. Na koniec sezonu awansował z Blackburn do nowo powstałej Premiership, a w barwach Rovers grał do rundy wiosennej sezonu 1992/1993. Następnie Amerykanin odszedł do Coventry City za milion funtów, dla którego swoje pierwsze spotkanie rozegrał 13 maja przeciwko Arsenalowi. W Coventry grał do końca sezonu 1994/1995 i zdobył dla tego klubu 9 goli.
Na początku 1996 roku Wegerle podpisał kontrakt z amerykańską ligą piłkarską Major League Soccer. Dzięki temu podpisał kontrakt z zespołem tej ligi, Colorado Rapids. W Colorado grał przez półtora sezonu, a w połowie 1997 roku przeszedł do stołecznego DC United w zamian za Steve’a Rammela. W tym samym sezonie osiągnął swój pierwszy sukces w MLS, którym było wywalczenie mistrzostwa ligi. Wygrał także MLS Supporters' Shield oraz dotarł do finału US Open Cup. W 1998 roku stracił jednak miejsce w składzie drużyny prowadzonej przez Bruce’a Arenę i 26 kwietnia odszedł do Tampa Bay Mutiny w zamian za Roya Lassitera. Dla Mutiny zdobył jednego gola i pod koniec roku zakończył piłkarską karierę.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1986/87 | Chelsea F.C. | Anglia | Division One | 12 | 2 |
1987/88 | Chelsea F.C. | Anglia | Division One | 11 | 1 |
1987/88 | Swindon Town | Anglia | Division Two | 7 | 1 |
1988/89 | Luton Town | Anglia | Division One | 30 | 8 |
1989/90 | Luton Town | Anglia | Division One | 15 | 2 |
1989/90 | Queens Park Rangers | Anglia | Division One | 19 | 6 |
1990/91 | Queens Park Rangers | Anglia | Division One | 35 | 18 |
1991/92 | Queens Park Rangers | Anglia | Division One | 21 | 5 |
1991/92 | Blackburn Rovers | Anglia | Division Two | 12 | 2 |
1992/93 | Blackburn Rovers | Anglia | Premiership | 22 | 4 |
1992/93 | Coventry City | Anglia | Premiership | 6 | 0 |
1993/94 | Coventry City | Anglia | Premiership | 21 | 6 |
1994/95 | Coventry City | Anglia | Premiership | 26 | 3 |
1996 | Colorado Rapids | Stany Zjednoczone | Major League Soccer | 22 | 2 |
1997 | Colorado Rapids | Stany Zjednoczone | Major League Soccer | 14 | 2 |
1997 | DC United | Stany Zjednoczone | Major League Soccer | 17 | 3 |
1998 | DC United | Stany Zjednoczone | Major League Soccer | 5 | 2 |
1998 | Tampa Bay Mutiny | Stany Zjednoczone | Major League Soccer | 12 | 1 |
Kariera reprezentacyjna
W 1991 roku Wegerle otrzymał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych po tym, jak ożenił się z Amerykanką. W reprezentacji tego kraju zadebiutował 30 maja 1992 roku w wygranym 3:1 towarzyskim spotkaniu z Irlandią. W 1994 roku przeszedł artroskopię kolana, ale latem znalazł się w kadrze USA na Mistrzostwa Świata w tym kraju. Tam był rezerwowym zawodnikiem swojej drużyny, ale wystąpił we wszystkich czterech meczach: grupowych ze Szwajcarią (1:1), z Kolumbią (2:1) i z Rumunią (0:1) oraz w 1/8 finału z Brazylią (0:1). W 1998 roku został powołany przez Steve’a Sampsona do kadry na Mundialu we Francji. Tam z kolei zagrał tylko w spotkaniach z Niemcami (0:2) i Iranem (1:2). Mecz z Irańczykami był jego ostatnim w kadrze narodowej, w której wystąpił w niej 41 razy i zdobył 7 goli.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Roy Wegerle