Rozchodnik sześciorzędowy
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | rozchodnik sześciorzędowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Sedum sexangulare L. Sp. Pl. 432. 1753 | |||
Synonimy | |||
|
Rozchodnik sześciorzędowy (Sedum sexangulare) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Występuje w stanie dzikim we wschodniej, południowo-wschodniej, środkowej Europie i w Szwecji, brak go w zachodniej części Europy[3]. W Polsce jest dość pospolity. Jest także uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia
- Pokrój
- Roślina darniowa, tworząca niską, gęstą darń do 10 cm wysokości.
- Łodyga
- Płożąca się lub wzniesiona, o długości 5–15 cm.
- Liście
- Grube, równowąskie, wałeczkowate z wyrostkiem u nasady liści. Ulistnienie gęste, liście wyrastają zwykle w 5–6 regularnych rzędach. Wiosną mają brunatne zabarwienie, potem są jasnozielone.
- Kwiaty
- Żółte, zebrane w kilkukwiatowe podbaldachy na szczytach pędów. Płatki korony prawie poziomo odstające, wąskolancetowate o długości do 6 mm. Działki kielicha 2–3 razy krótsze od płatków korony.
- Owoc
- Niemal pionowo rozchylone torebki o długości 3–4 mm, nasiona drobnobrodawkowane.
- Gatunki podobne
- Rozchodnik ostry. Ma nieco inne liście: krótko i szerokojajowate, o zaokrąglonej nasadzie i końcach zwężających się od nasady do wierzchołka. Brak wyrostka u nasady liści, ulistnienie rzadsze. Ma ostry smak.
Biologia i ekologia
Bylina, chamefit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Bardzo dobra roślina miododajna. W okresie kwitnienia jest bardzo licznie odwiedzany przez pszczoły. Rośnie na murach, nasypach kolejowych, skałach, wydmach piaszczystych, na glebach suchych, kamienistych, chętnie z zawartością wapnia. W odróżnieniu od rozchodnika ostrego nie ma ostrego smaku. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Koelerio-Corynephoretea i Ass. Corynephoro-Silenetum tataricae[4]. Liczba chromosomw 2n =74- 108[5].
Zastosowanie i uprawa
- Roślina ozdobna. Nadaje się do ogrodów skalnych oraz do ogrodów naturalistycznych. W miejscach słonecznych i suchych rozchodnik ten może być użyty zamiast trawy do zazielenienia mniejszych powierzchni jako roślina okrywowa.
- Uprawa. Najlepiej rozmnażać go poprzez sadzonki, można też poprzez nasiona. Rozsadzać można go przez cały rok. W ogródku zwykle sam się nasiewa. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, wymaga natomiast stanowiska słonecznego. Jako sukulent dobrze znosi suszę. Jest całkowicie mrozoodporny.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-04-25].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- BioLib: 39444
- EoL: 583426
- EUNIS: 168275
- Flora of North America: 250092130
- FloraWeb: 5437
- GBIF: 5361991
- INaturalist: 168750
- IPNI: 276056-1
- ITIS: 24168
- NCBI: 91147
- Plant Finder: 279397
- The Plant List: kew-2484527
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:276056-1
- Tela Botanica: 62357
- Tropicos: 8900170
- USDA PLANTS: SESE6