Rozchodnikowiec Ewersa

Rozchodnikowiec Ewersa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

gruboszowate

Rodzaj

rozchodnikowiec

Gatunek

rozchodnikowiec Ewersa

Nazwa systematyczna
Hylotelephium ewersii (Ledeb.) H. Ohba
Bot. Mag. (Tokyo) 90(1017):50. 1977
Synonimy
  • Sedum ewersii Ledeb.

Rozchodnikowiec Ewersa (Hylotelephium ewersii) – gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Pochodzi z Azji (Afganistan, Ałtaj, Kirgistan, Kazachstan, Tadżykistan, Mongolia, Chiny, Pakistan, Indie)[3]. Jest uprawiany w wielu krajach jako roślina ozdobna, przez ogrodników dość często nazywany jest (błędnie) rozchodnikiem Ewersa (Sedum ewersii).

Morfologia i biologia

Pokrój
Bylina, hemikryptofit. Niski sukulent tworzący płożące się po ziemi grube i mięsiste, rozgałęzione pędy o czerwonobrunatnym zabarwieniu[4]. Osiąga wysokość do 20 cm.
Liście
Ulistnienie skrętoległe, liście jajowate, o długości do 25 mm, mięsiste. Pokryte są woskiem, mają niebieskawą barwę i podczas kwitnienia zaczynają stopniowo opadać[5].
Kwiaty
Różowe, promieniste, na szczytach pędów. Kwitnie od wiosny do późnego lata.

Zastosowanie i uprawa

  • Nadaje się do ogrodów skalnych i wrzosowiskowych, szczególnie na murki i szczeliny skalne, tak, by jego pędy zwisały, może też być w ogródkach tych sadzony pomiędzy kamieniami[5]. Może być sadzony pojedynczo, lub w grupach po 2-9 roślina na 1 m²[5]. Uprawiany jest ze względu na ładny pokrój i barwę pędów, ozdobne liście i kwiaty.
  • Może być uprawiany w strefach klimatycznych 4-9[4]. Preferuje żyzne i przepuszczalne gleby, ale rośnie też w każdej glebie ogrodowej[4]. Powinien mieć stanowisko słoneczne. Po przekwitnieniu ścina się nadziemne pędy[5]. Rozmnaża się go przez podział bryły korzeniowej lub przez sadzonki pędowe.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
  4. a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  5. a b c d Sedum ewersii. Związek Szkółkarzy Polskich. [dostęp 2010-01-28].

Media użyte na tej stronie

Hylotelephium ewersii a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Hylotelephium ewersii